Z cyklu jednostki pasażerskie ... cz. 15 - BLACK WATCH ex STAR ODYSSEY ex WESTWARD ex ROYAL VIKING STAR

BLACK WATCH ex STAR ODYSSEY ex WESTWARD ex ROYAL VIKING STAR (IMO: 7108930, MMSI: ---, sygnał wywoławczy: C6rs5, bandera: Bahamy) – wycieczkowiec, zbudowany przez fińską stocznię Oy Wärtsila Ab z Helsinek na zamówienie norweskiego armatora Royal Viking Line z Oslo jako ROYAL VIKING STAR. W okresie 30 sierpień – 22 listopad 1981 rok, statek przebywa w niemieckiej stoczni Seebeckwerft w Bremerhaven, gdzie zostaje przedłużony o 27,7 metra. W 1988 roku ROYAL VIKING STAR zostaje sprzedany zarejestrowanej na Bahamach spółce Kloster Cruise Ltd., pozostając jednak w barwach poprzedniego operatora. W kwietniu 1991 roku w związku z transferem do Norwegian Cruise Line dochodzi do zmiany nazwy na WESTWARD, po czym w oparciu o port w Nowym Jorku wycieczkowiec odbywa rejsy na Bermudy i Karaiby. Trzy lata później, w kwietniu 1994 roku dochodzi do kolejnej zmiany barw – tym razem na operatora Royal Cruise Line oraz nazwy na STAR ODYSSEY. W październiku 1996 roku wycieczkowiec zostaje nabyty przez zarejestrowaną w Nassau na Bahamach spółkę Fred Olsen Cruise Lines, która zmienia jego nazwę na BLACK WATCH. W okresie 20 kwietnia – 29 czerwca 2005 roku, w niemieckiej stoczni Blohm & Voss w Hamburgu wycieczkowiec przechodzi gruntowny remont, w trakcie którego m.in.. wymienione zostają wszystkie cztery silniki napędu głównego. 1 lipca 2016 roku, w trakcie postoju w Funchal na Maderze na statku dochodzi do pożaru jednego z silników pomocniczych, który na szczęście zostaje szybko opanowany przez załogę. We wrześniu 2002 roku BLACK WATCH wraz z siostrzanym statkiem BOUDICCA zostaje sprzedany tureckiej spółce Miray International, która po ich sprowadzeniu do tureckiego portu Pendik wykorzystuje je jako jednostki hotelowe (BOUDICCA w dniu 17 maja 2021 roku została wprowadzona na plażę w tureckiej stoczni złomowej w Aliadze, więc spekuluje się, że wkrótce podobny los prawdopodobnie czeka także i bliźniaczy BLACK WATCH).

*      *      *

Historia budowy
Numer budowy:	395
Położenie stępki:	---
Wodowanie:	12.05.1971
Zakończenie budowy:	26.06.1972

*      *      *

Dane techniczne:
Wyporność:	GT: 28.613 t, DWT: 5.656 t.
Wymiary (d x sz x z):	205,46 x  25,22 x 7,54,15 m
Kadłub:	typ: jednoposzyciowy, podwójne dno
	materiał kadłuba: stal okrętowa
	grodzie wodoszczelne: 11
	liczba pokładów: 10	pasażerskie: 8
Napęd:	4 x 7 cylindrowe silniki diesla: MAN 7L32/40 – łączna moc 14.000 kW (od 2005 roku)
	2 śruby nastawne KaMeWa
	2 dziobowe stery strumieniowe
Prędkość:	21,5 węzła
Urządzenia pomocnicze:	2 spalinowe zestawy prądotwórcze: MAN 8L21/31
	3 spalinowe zestawy prądotwórcze: Wärtsila 824 TS
	1 spalinowy zestaw prądotwórczy: Wärtsila 6R32
	1 awaryjny spalinowy zestaw prądotwórczy: Deutz BF8M716
Przestrzeń pasażerska:	zakwaterowanie: kabiny: 423 – pokłady: 3,4,5, 7, 8, 9, 10)
	gastronomia: restauracja: Glentanar – pokład: 6 restauracja: The Orchid Room – pokład: 6 restauracja: The Observatory – pokład 9 Braemar Garden Bar – pokład: 6 Pipers Bar – pokład 6 Braemar Garden Cafe – pokład 6 Neptun Lounge – pokład 6 Braemar Lounge – pokład 6 Lido Lounge – pokład 7 Poolside Cafe – pokład 6
	rozrywka: teatr – pokład: 3, biblioteka – pokład: 7 kafejka internetowa – pokład: 7 pokój gry w karty – pokład: 7 pokój gier – pokład 6 basen – pokład: 6, 9 jacuzzi – pokład 9 strefa sportu i odnowy – pokład: 10 promenada – pokład: 7 pokład słoneczny – pokład: 10
	pozostałe usługi: recepcja – pokład: 5 biuro turystyczne – pokład 5 sklepy – pokład: 5 szpital – pokład: 3 salon urody – pokład 4 fitness, sauna, siłownia – pokład 10
Pasażerowie:	804~868 os.
Załoga:	330 os.

*      *      *

Bibliografia

http://shipshow.co.uk/Ship%20Visits/BLACKWATCH_1007/NewBlack_Watch.pdf

https://en.wikipedia.org/wiki/MS_Black_Watch_(1971)

https://www.faktaomfartyg.se

*      *      *

Poniżej: BLACK WATCH przybywa do Hamburga, 05.05.2016 r. (aby powiększyć kliknij na zdjęcie):

 Poniżej: BLACK WATCH opuszcza Hamburg, 06.05.2016 r. (aby powiększyć kliknij na zdjęcie):

Z cyklu muzea morskie/jednostki muzealne ... cz. 16 - s/y No.5.ELBE

s/y No.5 ELBE (IMO ---, MMSI: 211407690, Sygnał wywoławczy: DANF, bandera: Niemcy) – dwumasztowy szkuner gaflowy, zbudowany w 1883 roku przez niemiecką stocznię H.C. Stülcken und Sohn z Hamburga z przeznaczeniem obsługi pilotów morskich w ujściu Łaby i Zatoce Niemieckiej. W lutym 1924 roku po czterdziestu latach pracy szkuner trafił w prywatne ręce. W 1927 roku przejęty przez związek młodzieżowy otrzymuje nazwę WANDERVOGEL, by rok później trafić w ręce armatora Müller/Svensen z Hamburga. W tym samym roku nabyty przez dziennikarza Warwicka M. Tompkinsa, który przemianował go na WANDER BIRD. W latach 1929 – 1935 w rękach nowego właściciela szkuner trzynastokrotnie przekraczał Atlantyk a w 1937 roku opłynął Przylądek Horn, kończąc swoją podróż w San Francisco (w rejsie tym Tompkinsowi oprócz 5 załogantów towarzyszyła również jego rodzina). W latach 1941 – 1960 szkuner wykorzystywany był jako jednostka mieszkalna zacumowana w San Francisco. W 1969 będącą w fatalnym stanie jednostkę nabył kapitan holownika Harold Sommer, który aż do 1981 roku prowadził jej renowację, zakończoną wyjściem w morze po raz pierwszy od 40 lat. Od 1991 roku w rękach nowego właściciela Flury / Cook. W 2002 roku cumujący w Seattle szkuner zostaje nabyty przez Hamburską Fundację Morską, która to sprowadziła go następnie do Hamburga, gdzie przybył 7 października 2002 roku na pokładzie statku RICKMERS TIYAMIN. W latach 2002 – 2003 siłami młodzieżowego stowarzyszenia Jugend in Arbeit Hamburg e.V. przeprowadzono remont oraz prace renowacyjne, dzięki którym już pod pierwotną nazwę No.5. ELBE szkuner rozpoczął jednodniowe wycieczkowe, czarterowe oraz klubowe rejsy po Łabie. 8 lipca 2019 roku, w trakcie jednego z takich rejsów, znajdujący się na wysokości Stadersand szkuner zderzył się z kontenerowcem ASTROSPRINTER, w wyniku której odniósł poważne uszkodzenia. Szczęściem w nieszczęściu był fakt, że w pobliżu miejsca zderzenia przebywała jednostka ratownicza, która szybko wkroczyła do akcji, przystępując do ratowania załogi oraz samego żaglowca, który został niezwłocznie odholowany w ujście rzeki Schwinge, gdzie został osadzony na mieliźnie tonąc niedługo potem w pobliżu mola w Stadersand. Osiem dni później przy pomocy hiszpańskiej firmy ratowniczej, która zastosowała podczepione do kadłuba pontony ratownicze jednostka została podniesiona z dna i 21 czerwca odholowana do stoczni Peters Werft w Hamburgu-Wewelsfleth. Po prowizorycznych pracach naprawczych szkuner trafił następnie do duńskiej stoczni Hvide Sande, która to przeprowadziła kompleksowe prace naprawcze. Po ich zakończeniu No.5 ELBE w dniu 6 października 2020 powrócił do Hamburga, gdzie do dnia dzisiejszego trwają na nim prace restauracyjne.

 *     *     *

Historia budowy:
Stoczniowy numer budowy:	?
Wodowanie:	09.08.1883
Data ukończenia:	1883

 *     *     *

Dane techniczne:
Wyporność (GT / DWT):	--- / --- t.
Wymiary (d. x s. x z.):	37 x 5,95 x 3,66 m
Kadłub:	materiał: drewno dębowe, miedziane okucia
	pokłady ciągłe: 1
Napęd żaglowy:	maszty: 2 (maszt główny: 20,5 m. wysokości + stenga 10,85 m; maszt ochronny 22,22 m wysokości
	powierzchnia żagli: 360 ~ m2:
Napęd pomocniczy	2 silniki diesla Volvo-Penta DS130 każdy o mocy 130 KM
	śruba
Prędkość:	? węzłów
Koje:	16 os.
Pasażerowie:	35 os.

 *     *     *

Bibliografia:

www.lotsenschoner.de

https://stiftung-hamburg-maritim.de/schiffe/no-5-elbe.html

https://de.wikipedia.org/wiki/No._5_Elbe

*     *     *

Poniżej: No.5 ELBE podczas jednego z rejsów po Łabie, Hamburg 24.04.2014 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej: No.5 ELBE podczas jednego z rejsów po Łabie, Hamburg 09.05.2015 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej: No.5 ELBE podczas jednego z rejsów po Łabie, Hamburg 19.06.2015 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej: No.5 ELBE podczas jednego z rejsów po Łabie, Hamburg 07.05.2017 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).