USS GETTYSBURG CG 64 (Sygnał Wywoławczy: NGTB) – amerykański krążownik rakietowy typu Ticonderoga (wersja Flight II, Baseline 3) zbudowany przez położoną w Bath w stanie Maine stocznię Bath Iron Works. Nazwa krążownika upamiętnia bitwę pod Gettysburgiem, która miała miejsce w dniach 1 ÷ 3 lipca 1863 roku podczas Amerykańskiej Wojny Domowej. Matką chrzestną jednostki jest Pani Julie Nixon–Eisenhower, córka Prezydenta Richarda Nixona i małżonka Pana Davida Eisenhowera. 22 czerwca 1991 roku w trakcie mającej miejsce w Filadelfii uroczystości krążownik został wcielony do służby, zaś cztery dni później, 26 czerwca po raz pierwszy zawinął do swojej bazy operacyjnej w Mayport na Florydzie. 7 października 1992 roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją pierwszą turę relokacji, wchodząc w skład Grupy Bojowej lotniskowca USS JOHN F KENNEDY. Głównym obszarem działania grupy był basen Morza Śródziemnego a szczególnie rejon Morza Adriatyckiego i wsparcie operacji Provide Promise (Wojna w Bośni i Hercegowinie). W trakcie tej tury, oprócz wspomnianych już działań na Adriatyku okręt uczestniczył też w ćwiczeniach: Seawind i Distant Thunder oraz odwiedził następujące porty: Neapol (Włochy), Alexandria (Egipt – postój na redzie), Triest (Włochy), Tulon (Francja), Zatoka Suda na Krecie (Grecja), Zatoka Augusty na Sycylii (Włochy), Antalya (Turcja). 7 kwietnia 1993 roku okręt powrócił do bazy kończąc sześciomiesięczną turę w strefie odpowiedzialności 6 Floty. 7 października 1993 roku USS GETTYSBURG wraz z zaokrętowanym na nim 48 dywizjonem śmigłowców z. o. p. opuścił Mayport, by zgodnie z rozkazem wziąć udział w operacji skierowanej przeciwko przemytnikom narkotyków. 15 października krążownik oraz inne jednostki USN zostały tymczasowo skierowane do wsparcia operacji Support Democracy tj. kontroli przestrzegania nałożonego przez ONZ embarga na niektóre towary sprowadzane przez Haiti. Po zakończeniu tych działań krążownik powrócił do „polowania” na przemytników. 20 listopada załodze USS GETTYSBURG udało się przechwycić łódź SHADOW z ładunkiem 2 ton kokainy, którą to następnie przekazano kolumbijskim władzom. Do bazy krążownik powrócił 1 grudnia. 23 maja 1994 roku okręt opuścił Mayport udając się na drugą stronę Atlantyku, by wziąć udział w dorocznych bałtyckich ćwiczeniach Baltops 1994. W trakcie wykonywania tego zadania okręt odwiedził następujące porty: Kilonię (Niemcy), Sztokholm (Szwecja), Gdynię, Oslo (Norwegia) i Amsterdam (Holandia), powracając do bazy 16 lipca. 17 października tego samego roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją drugą turę relokacji, wchodząc w skład Grupy Bojowej lotniskowca USS DWIGHT D. EISENHOWER, której zadaniem było operowanie na wodach Morza Arabskiego i Zatoki Perskiej. W trakcie drogi do wyznaczonego rejonu operacyjnego krążownik odwiedził porty: Simonstown (RPA) i Mombasa (Kenia). 30 listopada USS GETTYSBURG wraz z fregatą USS HALYBURTON został skierowany na pomoc płonącemu w odległości 130 Mm na wschód od wybrzeży Somalii wycieczkowcowi ACHILLE LAURO, z którego pokładu przejęto ponad 800 osób. Po zatonięciu statku, co miało miejsce 2 grudnia krążownik skierował się do portu Dżibuti, gdzie 4 grudnia wyokrętowano na ląd podjętych rozbitków. Dalsza część tury przebiegała już bez większych wydarzeń, zaś urozmaiceniem monotonii codziennej służby były wizyty w portach: Manama (Bahrajn), Jebel Ali (ZEA), Dubaj (ZEA), Jeddah (Arabia Saudyjska), Hurghada (Egipt) i Civitavecchia (Włochy). Do bazy krążownik powrócił 20 kwietnia 1995 roku. 1 sierpnia tego samego roku krążownik zmuszony był opuścić Mayport w związku z ostrzeżeniem o nadciągającym huraganie Erin. 28 czerwca 1997 roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją trzecią turę relokacji wchodząc w skład Grupy Bojowej lotniskowca USS ENTERPRISE. Przez pierwsze dwa miesiące tury głównym obszarem działania grupy był basen Morza Śródziemnego, gdzie w dniach 16 – 19 lipca, operując na Morzu Adriatyckim wspierała ona operację Decisive Endeavor. W trakcie pobytu na Morzu Śródziemnym krążownik odwiedził porty: Palma de Mallorca (Hiszpania), Villafranche-sur-Mer (Francja – postój na kotwicy), Hajfa (Izrael), Zatokę Suda na Krecie oraz wziął udział w ćwiczeniach: Juniper Hawk, JAWS I. Kolejnym akwenem na którym podczas tej tury operowała grupa był obszar Morza Arabskiego i Zatoki Perskiej. Podczas pobytu w tamtym rejonie USS GETTYSBURG odwiedził porty Jebel Ali (ZEA – wizyta wymuszona potrzebą naprawy generatora turbiny gazowej nr 1), Manama (Bahrajn) oraz wziął udział w ćwiczeniu Gulfex 97-1. W drodze powrotnej do kraju krążownik odwiedził Neapol zaś 20 grudnia dotarł ostatecznie do Mayport, kończąc trwającą prawie 5 miesięcy turę relokacji w strefie odpowiedzialności 5 i 6 Floty. 6 listopada 1998 roku USS GETTYSBURG, ponownie w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na swoją czwartą turę relokacji kierując się na wody Morza Arabskiego i Zatoki Perskiej. W okresie 16 – 20 grudnia, w ramach 70 godzinnej operacji Desert Fox (skierowanej przeciwko obiektom związanym z produkcją broni ABC przez Irak) krążownik, w trakcie pierwszej nocy jej trwania wystrzelił łącznie 69 pocisków manewrujących Tomahawk, po czym przeszedł do działań związanych z zapewnieniem osłony przeciwlotniczej oraz kontroli żeglugi. W styczniu 1999 roku USS GETTYSBURG wraz z resztą zespołu pojawił się na Morzu Adriatyckim, biorąc udział w operacji Deliberate Force, która związana była z konfliktem w Kosowie. Po powrocie do kraju krążownik przeszedł 9 miesięczny remont w stoczni Newport News, powracając do bazy w Mayport w dniu 8 czerwca 2000 roku. 25 kwietnia 2001 roku USS GETTYSBURG, po raz trzeci w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na swoją piątą turę relokacji, kierując się na wody Morza Śródziemnego. W trakcie jej trwania odwiedzono porty: Mehon (Hiszpania), Civitavecchia, Malaga, Rota (oba Hiszpania), Marsylia (Francja), Split (Chorwacja), La Valletta (Malta), Rodez (Grecja), Aksaz (Turcja), La Maddalena (Włochy), Gibraltar (Wielka Brytania) oraz wzięto udział w międzynarodowym ćwiczeniu pk. Tarpoon. 24 października powrócono do bazy w Mayport, kończąc trwającą sześć miesięcy turę relokacji. 16 marca 2002 roku krążownik zabezpieczał testowe wystrzelenie międzykontynentalnego pocisku balistycznego D-5 z przylądka Canaveral. 2 września 2003 roku USS GETTYSBURG, ponownie w składzie Grupy Uderzeniowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na swoją piątą turę relokacji. W trakcie jej trwania operujący na Bliskim Wschodzie okręt wspierał operacje: Iraqi Freedom i Enduring Freedom oraz odwiedził porty: Manama, Jebel Ali, Neapol i Malaga. 1 grudnia z centrum bojowego krążownika, po raz pierwszy w historii podczas pobytu na morzu sterowano zdalnie sterowaną łodzią półsztywną Spartan Scout. 27 lutego 2004 roku okręt powrócił do bazy kończąc trwającą sześć miesięcy turę w strefie odpowiedzialności 5 i 6 Floty. W czerwcu i lipcu 2004 roku krążownik uczestniczył w dwóch międzynarodowych ćwiczeniach, jednym wspólnie z Royal Navy na wodach Północnego Atlantyku i drugim pk. Majestic Eagle u wybrzeży Maroka. W listopadzie 2005 roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją szóstą turę relokacji, tym razem będąc skierowanym do działań przeciwko przemytnikom narkotyków, operujących w strefie odpowiedzialności 4 Floty. W trakcie tych działań załodze krążownika, wspartej oddziałem Coast Guardu udało się przechwycić 7 jednostek przemytników, przejmując ładunek łącznie 28 ton narkotyków (kokaina i heroina). 4 kwietnia 2006 roku okręt powrócił do Mayport po sześciu miesiącach spędzonych w morzu (urozmaiceniem były wizyty w portach: Cartagena (Kolumbia) i Willemstad (Holenderskie Antyle), gdzie wzięto udział w trzydniowych dorocznych dniach Karaibskich Marynarek Wojennych). 6 lipca 2007 roku USS GETTYSBURG, ponownie w składzie Grupy Uderzeniowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na swoją siódmą turę relokacji, kierując się w rejon Bliskiego Wschodu. 19 grudnia tego samego roku okręt powrócił do Mayport, po ponad pięciu miesiącach spędzonych w morzu. W czerwcu 2008 roku okręt uczestniczył w dorocznych bałtyckich ćwiczeniach Baltops 2008 odwiedzając m.in. port w Gdyni. 21 lutego 2009 roku USS GETTYSBURG opuścił Mayport, by w ramach ósmej tury relokacji, będąc w składzie Grupy Uderzeniowej lotniskowca USS DWIGHT D. EISENHOWER prowadzić działania w strefie odpowiedzialności 5 Floty (Zatoka Adeńska, Morze Arabskie, Ocean Indyjski). Do bazy okręt powrócił 25 lipca, kończąc trwającą pięć miesięcy turę, podczas której prowadził m.in. działania antypirackie w Rogu Afryki oraz odwiedził porty: Mombasa i Port Victoria (Seszele). 10 maja 2011 roku krążownik wyruszył na swoją dziewiątą turę relokacji w strefie odpowiedzialności 5 i 6 Floty. W jej trakcie wzięto udział w ćwiczeniach Saxon Warrior oraz odwiedzono porty: Devonport (Anglia), Benidorm (Hiszpania – okręt stanął na kotwicy), Neapol, Khalifa Bin Salman Port (Bahrajn), Manama, Jebel Ali, Malaga. 8 grudnia USS GETTYSBURG powrócił do Mayport, kończąc siedmiomiesięczną turę relokacji. 17 października 2012 roku krążownik skierował się na wody europejskie by wziąć udział w międzynarodowym ćwiczeniu Joint Warrior 12-2 (1-10 października) odwiedzając przed i po porty Clyde i Portsmouth. Do bazy powrócono 31 października. 22 lipca 2013 roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją 10 turę relokacji (ze względu na problemy z budżetem federalnym wyjście to zostało opóźnione o pół roku), wchodząc w skład skierowanej na Bliski Wschód Grupy Uderzeniowej lotniskowca USS DWIGHT D. EISENHOWER. 18 kwietnia 2014 roku okręt powrócił do bazy, kończąc trwającą dziewięć miesięcy turę, podczas której m.in. odwiedził porty: Marsylia (Francja), Khalifa Bin Port, Muskat (Oman) i Tulon. W 2015 roku rozpoczął się remont główny oraz modernizacja krążownika w ramach programu mającego wydłużyć jego okres eksploatacji, który prowadzi należąca do Bae Systems stocznia w Norfolk (na miejsce prac okręt trafił z Mayport idąc na holu okrętu ratowniczego USNS GRAPPLE). Na chwilę obecną USS GETTYSBURG nie powrócił jeszcze do służby.
* * *
|
Historia budowy |
|
|
Położenie stępki: |
17.08.1988 |
|
Wodowanie: |
22.07.1989 |
|
Wcielony do służby: |
22.06.1991 |
|
SLEP (Service Life Extension Program) |
2015 – 2022 |
* * *
|
Dowódcy okrętu |
|
|
22.06.1991 – 07.05.1993 |
Capt. John M. Langknecht. |
|
07.05.1993 – 26.05.1995 |
Capt. Peter Raymond Smith |
|
26.05.1995 – 31.01.1996 |
Capt. Henry George Ulrich III |
|
31.01.1996 – 17.01.1998 |
Capt. John Michael Kelly |
|
17.01.1998 – 11.08.1999 |
Capt. Jacob Lawrence Shuford |
|
11.08.1999 – 01.02.2001 |
Capt. David Clyde Beam |
|
01.02.2001 – 17.09.2002 |
Capt. Dennis T. Stokowski |
|
17.09.2002 – 08.10.2004 |
Capt. Edward S. Hebner |
|
08.10.2004 – 02.06.2006 |
Capt. Philip Scott Davidson |
|
02.06.2006 – 07.11.2007 |
Capt. Bill McQuilkin |
|
07.11.2007 – 13.11.2009 |
Capt. Richard A. Brown |
|
13.11.2009 – 08.09.2011 |
Capt. Patrick Owen Shea |
|
08.09.2011 – 21.03.2013 |
Capt. Robert N. Hein |
|
21.03.2013 – 27.03.2015 |
Capt. Charles Bradford (Brad) Cooper II |
|
27.03.2015 – 30.09.2015 |
Capt. John Rudolph Schmidt |
|
30.09.2015 – 30.04.2018 |
Lt. Cmdr. Steven C. Puskas |
|
30.04.2018 – 19.03.2021 |
Capt. Corey Keniston |
|
19.03.2021 – |
Capt. Megan Ann Thomas |
* * *
|
Dane techniczne |
|
|
Wyporność: |
normalna: 9.600 t. |
|
pełna: 10.450 t. |
|
|
Wymiary (d. x sz. x z.): |
173 x 16,8 x 10,2 m |
|
Kadłub: |
stalowy, podzielony na grodzie sekcyjne i wodoszczelne, dodatkowo wzmocniony osłonami kevlarowymi |
|
Napęd: |
4 turbiny gazowe General Electric model LM 2500 o łącznej mocy 64.131 kW z dwustopniowymi przekładaniami redukcyjnymi |
|
2 wały napędowe z 2 pięciopłatowymi śrubami nastawnymi o średnicy 5 m |
|
|
Prędkość: |
> 33 w. |
|
Stery: |
2 niezależne płetwy sterowe |
|
Urządzenia pomocnicze: |
3 turboagregaty AG9140 (440V, 60 Hz) o mocy 2.500 kW każdy |
|
3 generatory gazowe o mocy 3.000 kW |
|
|
Zasięg: |
przy prędkości 20 w. 6.100 Mm |
|
Wyposażenie elektroniczne: |
zintegrowany system AEGIS na który składają się 4 radary wielofunkcyjne: AN/SPY-1D |
|
1 radar nawigacyjny: AN/SPS-73(V)12 |
|
|
uniwersalny radar obserwacji nawodnej i kierowania ogniem: AN/SPQ-9B |
|
|
system kierowania ogniem Mk 99 z czterema iluminatorami: AN/SPG-62 STAMO |
|
|
system łączności i komunikacji satelitarnej AN/WSC-9 SATCOM |
|
|
system wymiany danych taktycznych NTDS (Link 11, Link 4A, Link 16 i Link 22) |
|
|
lotnicza radiolatarnia: AN/URN TACAN |
|
|
zintegrowany system walki podwodnej AN/SQQ 89A(V)15 |
|
|
sonar kadłubowy: AN/SQS-53C/D |
|
|
sonar holowany: AN/SQR-19B ITASS/ AN/SQR-20 MFTA |
|
|
System walki elektronicznej: |
AN/SLQ-32 SEWIP Block 2 |
|
system obrony przed torpedami: AN/SQL-25 Nixie |
|
|
2 wyrzutnie systemu Mk36 SRBOC dla pozornych celów powietrznych Mk.245 GIANT kal. 130 mm |
|
|
6 x II wyrzutni Mk 169 dla pocisków Nulka |
|
|
system zakłócania AN-SLQ039 Chaff Buoys |
|
|
Uzbrojenie: |
2 x 61 komorowe pionowe wyrzutnie Mk41 dla pocisków: SM-3 Block IA/Block II, SM-6 RIM 174 ERAM, RIM-ESSM 162 Block 2, RGM-109 Block III/Block IV, RUM-139C VL ASROC |
|
2 czteroprowadnicowe wyrzutnie Mk 141 dla rakiet przeciwokrętowych RGM-84 Harpoon Block II |
|
|
2 pojedyncze uniwersalne armaty L/54 Mk 45 Mod. 2 – kal. 127 mm |
|
|
2 pojedyncze armaty automatyczne Mk 25 Mod. 2 Typhoon – kal. 25 mm |
|
|
2 zestawy obrony bezpośredniej Mk 15 Phalanx Block 1B – kal. 20 mm |
|
|
2 trzyrurowe wyrzutnie torpedowe Mk 32 kal. 324 mm dla torped Mk 50 Barracuda lub Mk 54 MAKO |
|
|
Wyposażenie lotnicze: |
pokład lotniczy i hangar dla dwóch śmigłowców Sikorsky MH-60R Seahawk z systemem AN/SQQ-28 LAMPS III Block II i RAWS, dwa – trzy bezzałogowce latające MQ-8 Fire Scout |
|
Załoga: |
330 – 30 oficerów, 300 podoficerów i marynarzy |
* * *
|
Bibliografia |
|
Sławomir J. Lipiecki „Symbol siły US Navy – krążowniki typu Ticonderoga” cz, 1, 2 Morza Statki i Okręty 03-04/2020, 05-06/2020 |
|
www.uscarriers.net |
|
www.navsource.org |
* * *
Poniżej: USS GETTYSBURG przy Nabrzeżu Francuskim, Gdynia czerwiec 2008 rok (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).
