|
U 406 Typ VIIC |
|
|
Stocznia: |
Danziger Werft AG, Danzig |
|
Numer zamówienia: |
107 |
|
Zamówienie: |
16.10.1939 |
|
Położenie stępki: |
06.09.1940 |
|
Wodowanie: |
16.06.1941 |
|
Wcielenie do służby: |
22.10.1941 |
|
Numer pocztowy: |
M 42 202 |
|
Przebieg służby: |
|
|
22.10.1941 – 30.04.1942 |
8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi) |
|
01.05.1942 – 18.02.1944 |
7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy) |
|
18.02.1944 |
Zatopiony na wodach Północnego Atlantyku (pozycja 48˚32N, 23˚36W) bombami głębinowymi przez brytyjski eskortowiec HMS Spey. |
|
Dowódcy: |
|
|
22.10.1941 – 18.02.1944 |
OL ~ KL Horst Dieterichs |
Liczba patroli: 8
Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 1 (7.452 ton)/3 (13.285 ton)
Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0
Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0
|
Okres służby U 406 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych: |
|
|
23.10. – 06.11.1941 |
Danzig – próby okrętu w ramach UAG I. |
|
07.11. – 09.11.1941 |
rejs próbny na trasie Danzig – Königsberg – Danzig |
|
10.11. – 16.11.1941 |
Gotenhafen – próby broni torpedowej w ramach TEK. |
|
20.11. – 24.11.1941 |
Kiel – próby okrętu w ramach UAK |
|
26.11. – 28.11.1941 |
Rønne/Bornholm – próby hydrofonów w ramach UAG-Schall. |
|
01.12. – 13.12.1941 |
Hela – szkolenie załogi w ramach Agru-Front. |
|
14.12. – 21.12.1941 |
Danzig – szkolenie indywidualne załogi. |
|
22.12. – 11.01.1942 |
Danzig – szkolenie i ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów. |
|
13.01. – 24.01.1942 |
Danzig – szkolenie taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów. |
|
26.01. – 30.01.1942 |
rejs do bazy w Kiel w asyście pełniącego rolę lodołamacza okrętu szkolnego (eks-pancernika) Schlesien. |
|
03.02. – 31.03.1942 |
Kiel – pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzania przeglądu i prac konserwacyjnych. |
|
01.04. – 03.04.1942 |
Kiel – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy. |
Patrol 1 (04.04.1942 – 19.04.1942)
04.04. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa wraz z U 116, U 437 i U 590 o godzinie 13:00 opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do wysuniętej bazy na wyspie Helgoland. Od godziny 14:15 do godziny 20:00 okręty płynęły Kanałem Cesarza Wilhelma, kierując się najkrótszą drogą w stronę Morza Północnego. Po przenocowaniu w Brunsbüttel, następnego dnia o 07:00 ww. okręty, w towarzystwie przerywacza zagród minowych skierowały się w stronę Helgolandu, który osiągnięto o 13:40. Po uzupełnieniu tam zapasów, 6 kwietnia U 406 wraz z U 437 oraz w eskorcie przerywacza zagród minowych opuścił Helgoland kierując się w stronę kwadratu AN 9546, który osiągnięto następnego dnia o 02:30. Po pożegnaniu z eskortą obie jednostki rozpoczęły następnie marsz rutą o kodowej nazwie Weg Blau. Dwa dni później 9 kwietnia na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Müller-Edzards, Dieterichs, i Schulz z jak najwyższą prędkością marszową kierować się do baz w zachodniej Francji.”.
Następnego dnia na przebywającym aktualnie w kwadracie AF 7583 okręcie Dieterichsa doszło do awarii sprężarki Junkersa, której nie można było usunąć przy pomocy dostępnych na pokładzie środków. Tego samego dnia w godzinach wieczornych o 19:37 (kwadrat marynarki AF 7813) z pomostu U 406 dostrzeżono sylwetkę samotnego statku, w którego stronę niezwłocznie się skierowano, schodząc wkrótce potem w zanurzenie. Po zbliżeniu się na odległość umożliwiającą identyfikację wzrokową celu okazało się, że jest to szwedzka jednostka kierująca się w stronę własnego kraju, w związku z czym zaniechano dalszych działań. 13 kwietnia idący na powierzchni okręt Dieterichsa, o godzinie 11:43 w kwadracie AM 4755 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot, który w przeprowadzonym następnie ataku w ślad za nim zrzucił serię czterech bomb głębinowych, których detonacje wyłączyły na chwilę główne oświetlenie. Następnego dnia o 18:33 (kwadrat marynarki AM 3429) U 406 po raz drugi w ciągu tego patrolu został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez samolot zidentyfikowany tym razem jako łódź latająca Sunderland, który w ślad za nim zrzucił serię trzech bomb głębinowych, które po za wstrząśnięciem okrętem na szczęście nie spowodowały na nim żadnych szkód. O 21:55 (kwadrat marynarki BE 3542) na pokładzie U 406 odebrano pochodzący z U 252 meldunek o kontakcie z wrogim konwojem w kwadracie BE 5584, w stronę którego pozycji po przeanalizowaniu szans jego doścignięcia następnie się skierowano. Wykrytym nieprzyjacielem był osłaniany przez 36 Grupę Eskortową konwój OG.82. Jeszcze tego samego dnia o 23:22 na okręcie odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
„Lerchen, swoboda ataku, pozostałe okręty nie operować przeciwko temu konwojowi.”.
15 kwietnia o godzinie 16:00 w kwadracie BF 4491 udało się uchwycić namiar potrzebny do ustalenia pozycji okrętu i porównania jej z pozycją zliczoną. Trzy dni później 18 kwietnia po osiągnięciu kwadratu BF 6776 rozpoczęto podejście w kierunku punktu Nanni 1. Następnego dnia ze względu na opary gęstej mgły utrudniającej nawigację, pomiędzy godziną 09:31 a 12:25 (kwadrat marynarki BF 6439) okręt Dieterichsa stał na kotwicy. Po poprawie widoczności jeszcze tego samego dnia o 15:20 wpłynięto do prowadzącej do St. Nazaire śluzy, kończąc w ten sposób trwający ponad dwa tygodnie patrol (15 dni). W trakcie jego trwania U 406 przepłynął 2.326 mil morskich na i 366 mil morskich pod powierzchnią.
Patrol 2 (05.05.1942 – 01.07.1942)
05.05. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 19:10 odcumował od pirsu w bunkrze w St. Nazaire. Po opuszczeniu śluzy, w towarzystwie U 590 oraz w eskorcie przerywacza zagród minowych, skierowano się w stronę punktu N1. Zgodnie z otrzymanymi przed wyjściem z bazy rozkazami w trakcie tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. W godzinach wieczornych tego samego dnia, o 23:35 w kwadracie BF 6725 obsada wachty na pomoście zameldowała o dostrzeżeniu śladów dwóch zbliżających się torped, które dzięki zarządzonej natychmiast zmianie kursu udało się wymanewrować. Sprawcą tego ataku był niezidentyfikowany brytyjski okręt podwodny. 8 maja na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„U 590, U 569, U 406, U 94, U 124, U 578, U 404 utworzyć jak najszybciej grupę Hecht. Dnia 14 maja o godzinie 10:00 przebywać w linii dozoru od AK 6155 do 9341, kurs 240˚.”
Głównym celem dla w/w grupy w kolejnych dniach miały być pływające na trasie Wielka Brytania – Północna Ameryka – Wielka Brytania nieprzyjacielskie konwoje. 11 maja o godzinie 11:47, na przebywającym aktualnie w kwadracie AL 8447 U 406 odebrano pochodzący z U 569 meldunek o kontakcie z płynącym kursem 270 ˚ nieprzyjacielskim konwojem, w stronę którego niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem, był składający się z 41 statków, osłaniany przez Grupę Eskortową A3, konwój ONS.92. W godzinach porannych następnego dnia, o 06:55 (kwadrat marynarki AK 9511) okręt Dieterichsa wszedł w kontakt z poszukiwanym wrogiem, rozpoczynając następnie manewry mające wyprowadzić go na pozycję dogodną do przeprowadzenia ataku. W trakcie ich trwania, o 14:45 (kwadrat marynarki AK 9471) po stronie sterburty przed dziobem okrętu dostrzeżono sylwetkę innego U-boota, którym był U 124. Pięć minut po północy 13 maja (kwadrat marynarki AK 8856) próbujący wykonać atak U 406 został wykryty przez wrogi eskortowiec zidentyfikowany jako korweta, w którego stronę sześć minut później z wyrzutni nr V wystrzelono torpedę, która jednak chybiła celu. Wkrótce potem niedoszła ofiara otworzyła ogień z umieszczonego na dziobie działa, zmuszając Horsta Dieterichsa do wykonania alarmowego zanurzenia. W trakcie jego trwania w pobliżu U 406 detonowało osiem bomb głębinowych, które na szczęście spowodowały jedynie powstanie tylko drobnych uszkodzeń. Od 02:25 U 406 z powrotem znajdował się na powierzchni prowadząc pościg za konwojem, w trakcie którego trwania o 03:10 w kwadracie AK 8858 dostrzeżono cień okrętu wojennego zidentyfikowanego jako korweta, który udało się następnie bez problemów wymanewrować. 14 maja w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu z wrogiem, o godzinie 01:00 (kwadrat marynarki BD 1197) zakończono operację przeciwko ONS.92. Osiem godzin później o 09:00 U 406 zajął nową pozycję w linii dozoru, która w jego przypadku przypadała na kwadrat BC 3995. Tego samego dnia w godzinach wieczornych, o 21:04 (kwadrat marynarki BC 3966) na tle jaśniejszego horyzontu dostrzeżono cienie, w stronę których następnie się skierowano. Wkrótce potem, zmierzający w stronę kontaktu U 406 został zmuszony do ucieczki przez dwa eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele. Pomimo tego zdarzenia Horst Dieterichs ponownie podjął próbę odnalezienia nieprzyjaciela, którą w związku z brakiem jakiegokolwiek z nim kontaktu zakończył następnego dnia o 02:45 osiągając kwadrat BD 1717. Pięć dni później 20 maja o godzinie 16:20 (kwadrat marynarki BC 5311) U 406 nawiązał kontakt wzrokowy z konwojem o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu, po czym przystąpiono do jego śledzenia i nadawania sygnałów naprowadzających. Wykrytym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był osłaniany przez jednostki Grupy Eskortowej B7 konwój ONS.94. Prawie dwie i pół godziny później o 18:47 (kwadrat marynarki BC 5315) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o pojawieniu się nad konwojem wrogiego samolotu, który wkrótce potem zmusił U 406 do ucieczki pod wodę, gdzie przebywał do 21:05. Po wynurzeniu U 406 rozpoczął pościg za konwojem, który ze względu na brak jakiegokolwiek z nim kontaktu zakończył następnego dnia o godzinie 02:00 osiągając kwadrat BC 5459. Siedem godzin później o 09:00 zajęto nową pozycję w zgrupowaniu przypadającą na kwadrat BC 5491. Trzy dni później 24 maja o godzinie 01:00 osiągnięto kolejną pozycję, która tym razem przypadała na kwadrat CC 3343. Tego samego też dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści.:
„Grupa Hecht, uzupełnianie zapasów według kolejności spotkania. Ewentualnie w tym samym czasie przekazywać prowiant na drugi okręt. Zaopatrzone okręty jak najszybciej kierować się z ekonomiczną prędkością marszową tworząc według kolejności zaopatrzenia linię dozoru od BC 7559 do CC 3372.”.
26 maja o godzinie 10:30 w kwadracie CC 6555 U 406 nawiązał kontakt wzrokowy z pełniącym rolę zaopatrzeniowca U 116, z którego to następnie pomiędzy 12:40 a 22:30 pobrał 36m3 paliwa oraz prowiant na dwa tygodnie. Trzy dni później 29 maja tuż po północy osiągnięto wyznaczoną pozycję w zgrupowaniu, która w przypadku okrętu Dieterichsa przypadała na kwadrat BC 7555. Tego samego dnia pomiędzy godziną 17:05 a 20:00 na polecenie dowódcy U 406 przebywał w zanurzeniu a w tym czasie mechanicy w spokoju próbowali usunąć wykryte usterki. 31 maja jeden z okrętów zgrupowania Hecht – U 590, w sztormowych warunkach nawiązał kontakt wzrokowy z osłanianym przez Grupę Eskortową B1, płynącym w kierunku zachodnim konwojem ONS.96. Ze względu jednak na fatalną aurę żaden z pozostałych okrętów nie mógł z nim nawiązać kontaktu i w dniu 2 czerwca dowództwo zakończyło operację przeciwko niemu. W godzinach wieczornych 8 czerwca inny z okrętów w/w grupy nawiązał kontakt z kolejnym konwojem, którym był osłaniany przez Grupę Eskortową C1, składający się z 37 statków konwój ONS.100. Następnego dnia o godzinie 12:35 w kwadracie AK 8838 U 406 nawiązał kontakt wzrokowy z w/w konwojem o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. W trakcie manewrów mających wyprowadzać okręt na pozycję dogodną do przeprowadzenia ataku doszło do awarii bakburtowego silnika diesla. Tego samego dnia o 20:46 okręt Dieterichsa utracił kontakt z konwojem, którego nie udało mu się już ponownie odzyskać. 11 czerwca na U 406 odebrano pochodzący z U 96 meldunek o kontakcie z konwojem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem ponownie był konwój ONS.100, z którym to następnego dnia o 02:50 w kwadracie BC 3715 okręt Dieterichsa nawiązał kontakt wzrokowy. Półtorej godziny później płynący w pobliżu konwoju U 406 został od niego odpędzony przez jeden z eskortowców zidentyfikowany jako korweta. 13 czerwca na pokładzie U 406 odebrano depeszę z dowództwa z rozkazami o następującej treści:
„Grupa Hecht, przerwać operację, kierować się w kierunku wschodnim.”.
Trzy dni później 16 czerwca o 11:54 (kwadrat marynarki AK 7694) z pomostu okrętu Dieterichsa dostrzeżono czubki masztów, w kierunku których niezwłocznie się skierowano. Wkrótce potem okazało się, że dostrzeżony kontakt to osłaniany przez Grupę Eskortową A3, składający się z 48 statków konwój ONS.102, o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. Następnego dnia o godzinie 02:20 (kwadrat marynarki AK 7786) U 406 rozpoczął skryte podejście w celu wykonania ataku na dotychczas śledzony konwój. Godzinę później w kierunku niszczyciela, z wyrzutni nr V odpalono torpedę, która jednak chybiła celu. W drugim ataku mającym miejsce o 04:17 w kwadracie AK 7785 w kierunku kolejnego niszczyciela odpalono tym razem salwę czterech torped, które także chybiły celu. Wkrótce po tym ataku U 406 wycofał się na bezpieczny dystans, rozpoczynając operację ponownego załadowania wyrzutni torpedowych. W trakcie jej trwania utracono kontakt z konwojem, którego pomimo trwających do godziny 03:12 dnia następnego poszukiwań nie udało się już odzyskać. Wkrótce potem w związku niskim stanem paliwa wynoszącym tylko 13 m3 U 406 rozpoczął marsz w kierunku punktu uzupełniania zapasów. 21 czerwca o 23:10 w kwadracie BD 6444 nawiązano kontakt wzrokowy z podwodnym tankowcem U 460, z którego to następnego dnia pomiędzy godziną 00:30 a 02:00 pobrano 3 m3 paliwa oraz 10 sztuk bochenków świeżego chleba. Sześć godzin później, 27 czerwca o 08:00 po pożegnaniu się z załogą tankowca rozpoczęto marsz powrotny do bazy. 1 lipca o godzinie 06:09 U 406 spotkał się w punkcie Pt. N1 z przerywaczem zagród minowych, w eskorcie którego o 08:45 zawinął do prowadzącej do St. Nazaire śluzy, kończąc w ten sposób trwający ponad osiem tygodni patrol (57 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 8.712 mil morskich na i 395 mil morskich pod powierzchnią.
Patrol 3 (08.08.1942 – 08.10.1942)
08.08. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 12:00 odbił od kei bunkra w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy. Po jej opuszczeniu, dwadzieścia minut później rozpoczęto marsz w eskorcie przerywacza zagród minowych w kierunku punktu wyjścia N.1, który osiągnięto o 15:06. Po pożegnaniu się z eskortą U 406 już samotnie skierował się na patrol w trakcie którego, zgodnie z otrzymanymi rozkazami miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Cztery dni później 12 sierpnia idący na powierzchni okręt Dieterichsa o godzinie 10:00 w kwadracie BF 4588 został wykryty i zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot, który w przeprowadzonym następnie ataku w ślad za nim zrzucił serię pięciu bomb głębinowych. 14 sierpnia o 09:58 na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„U 594, U 566, U 653, U 214, U 406 i U 590 utworzyć grupę Blücher. Tymczasowe rejony ataku to kwadraty CF 81 i CF 84.”.
Dwa dni później 16 sierpnia o 17:40 na przebywającym aktualnie w kwadracie CF 3721 okręcie Dieterichsa odebrano pochodzący z U 653 meldunek o chmurze dymu w CF 7351, w stronę której niezwłocznie się skierowano, zwiększając prędkość do całej naprzód. Dostrzeżonym kontaktem okazał się być, składający się z 33 statków, osłaniany przez krążownik pomocniczy HMS Cheshire oraz dwa eskortowce i dwie korwety konwój SL.118. 17 sierpnia o 10:19 w kwadracie CF 4383 doszło do spotkania z U 566 a dwie i pół godziny później, o 12:50 przebywający na pomoście okrętu wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu poszukiwanego konwoju. Po nadaniu meldunku o kontakcie rozpoczęto podejście w stronę celu, schodząc o 18:15 w zanurzenie. Ze względu na zbyt duży dystans nie udało się jednak wyjść na dogodną do przeprowadzenia ataku pozycję i o 22:21 Horst Dieterichs zarządził wynurzenie zamierzając dogonić konwój na powierzchni, opływając go od północy. W trakcie tego manewru o 22:50 z pomostu U 406 dostrzeżono odległy o 4000 metrów bliźniaczy U 590, który najpierw został oświetlony pociskiem świetlnym a następnie ostrzelany przez dwa eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele. Tejże nocy pomimo podjętej próby doścignięcia i wyminięcia konwoju okazało się, że utracono z nim kontakt. 18 sierpnia poszukujący nieprzyjaciela U 406 o 17:45 (kwadrat marynarki CF 2617) dokonał porównania namiarów na swoją pozycję z namiarami uzyskanymi od U 653. Dwie godziny później (kwadrat marynarki CF 2643), w związku z dostrzeżeniem nadlatującego samolotu wykonano alarmowe zanurzenie uzyskując wkrótce potem kontakt akustyczny z jednostką nawodną. O 21:14 U 406 z powrotem znalazł się na powierzchni a wkrótce potem z jego pomostu dostrzeżono smugę dymu, która jak się później okazało pochodziła z bratniego okrętu podwodnego. Czterdzieści minut później o 21:55, po wykryciu zbliżającego się niszczyciela po raz drugi w ciągu tego dnia musiano wykonać alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 23:20. Następnego dnia poszukujący wciąż SL.118 okręt Dieterichsa o godzinie 09:26 (kwadrat marynarki CF 3155) został zmuszony do ucieczki pod wodę przez nadlatujący samolot, gdzie następnie przebywał do 11:50. Dziesięć minut po wynurzeniu z pomostu dostrzeżono smugi dymu, o których to z kolei zameldowano dowództwu. O 13:46 po wykryciu zbliżającego się eskortowca zidentyfikowanego jako niszczyciel wykonano alarmowe zanurzenie. Wkrótce potem nieprzyjacielska jednostka przepłynęła w pobliżu pozycji zajmowanej przez U 406 nie podejmując jednak żadnych działań. Ze względu na fakt, że okręt znajdował się na pozycji przed konwojem (dodatkowo nie wykryty przez eskortowiec) Horst Dieterichs postanowił poczekać na niego w zanurzeniu. Po jego nadpłynięciu U 406 wciąż nie wykryty przez eskortowce wpłynął pomiędzy 2 a 3 kolumnę statków, zamierzając zaatakować największy z nich. O 16:33 (kwadrat marynarki BE 8977) w kierunku ocenianej na ca. 6.000 ton jednostki, z wyrzutni nr V wystrzelono torpedę, po czym wykonano zanurzenie na 25 metrów chcąc w ten sposób bezpiecznie przemknąć się pomiędzy statkami. W trakcie wykonywania tego manewru na okręcie zarejestrowano odgłos trafienia, którego skutków nie można było zweryfikować. W rzeczywistości o czym Horst Dieterichs nie wiedział wystrzelona przez niego torpeda trafiła w należący do brytyjskiego armatora Ellerman Lines Ltd. z Londynu frachtowiec City of Manila (7.452), który wkrótce potem został opuszczony przez własną załogę. Ponieważ trafiony statek wciągu nocy nie poszedł na dno następnego dnia został ponownie obsadzony przez część własnej załogi, która podjęła próbę jego doprowadzenia do najbliższego portu. Tego samego dnia osłabiony trafieniem kadłub pękł jednak na dwie części, które wkrótce potem poszły na dno. Wracając do U 406 to o 17:08 został on zlokalizowany przez eskortę, która następnie rozpoczęła polowanie na niego, zrzucając w pierwszym ataku serię ośmiu bomb głębinowych, które spowodowały poważne uszkodzenia oraz silne przecieki (nadmiar wody przy pomocy głównej pompy wyrzucano za burtę w trakcie trwania detonacji kolejnych serii bomb głębinowych). O 21:52 ataki ustały ale jeszcze przez godzinę U 406 pozostawał w zanurzeniu. Po wynurzeniu rozpoczęto jak najszybsze oddalanie się z miejsca ataku, w trakcie którego przystąpiono do sprawdzania stanu okrętu ustalając w jego wyniku, że: bakburtowe łożysko traci silnie olej, peryskop bojowy jest całkowicie a lotniczy częściowo zalany, zbiornik zanurzeniowy nr 4 silnie przecieka. Poza tym zameldowano też dowódcy, że uszkodzone są manometry zanurzenia i kierunku oraz instalacja oświetleniowa a okręt dodatkowo traci paliwo z uszkodzonych zbiorników, które znaczy jego ślad na powierzchni. Wkrótce potem na polecenie Dieterichsa rozpoczęto zakończone pomyślnie naprawy odniesionych uszkodzeń. Następnego dnia o 18:18 na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Grupa Blücher rozwiązana. Reeder i Dieterichs pozostać w obecnych rejonach.”.
21 sierpnia w związku koniecznością uzupełnienia kończących się zapasów paliwa rozpoczęto marsz w stronę kwadratu CF 1825, gdzie zgodnie z rozkazami spotkać się miano z wyznaczonym przez dowództwo okrętem zaopatrzeniowym, którym na ten moment był U 653, który to na skutek odniesionych podczas ataku lotniczego uszkodzeń zmuszony był wracać do bazy. Następnego dnia o 11:46 w kwadracie CF 1825 z pomostu U 406 dostrzeżono U 566 a czterdzieści minut później także i U 653. Tego samego dnia z tego ostatniego pomiędzy 14:30 a 18:30 pobrano 25m3 paliwa oraz 1.600 litrów oleju silnikowego. 23 sierpnia o 17:28 odebrano następną depeszę z dowództwa o następującej treści:
„U 214, U 107, U 566 i U 406 utworzyć nową grupę Blücher. dnia 24.08. godzina 20:00 przebywać w strefie dozoru od CF 6555 do 8656.”.
Dwa dni później 25 sierpnia na przebywającym aktualnie w kwadracie DH 1662 okręcie Dieterichsa o godzinie 19:38 odebrano pochodzący z U 214 meldunek o kontakcie z nieprzyjacielskim konwojem w DH 1543, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Wykrytym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był składający się z 30 statków konwój SL.119. Dwadzieścia cztery minuty po północy następnego dnia (kwadrat marynarki DH 1293) U 406 wszedł w kontakt wzrokowy z poszukiwanym wrogiem, utrzymując go następnie do 03:18, kiedy to został od niego odpędzony przez jeden z okrętów eskorty. Tego samego dnia po południu, o 15:27 ścigający konwój okręt Dieterichsa został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski eskortowiec, który wkrótce potem przystąpił do wykonywania ataków bombami głębinowymi. Po mającym miejsce o 18:55 wynurzeniu kontynuowano dalej pościg za nieprzyjacielem odnajdując go o godzinie 08:00 27 sierpnia. Ze względu na usterkę filtra oleju silnikowego, która nastąpiła nie możliwe było jednak przeprowadzenia ataku, w związku z czym zaniechano dalszych działań. Następnego dnia o 11:49 odebrano pochodzącą z BdU depesze z rozkazami o następującej treści:
„Grupa Blücher zakończyć operację. Gelhaus i Dieterichs oszacować stan gotowości do dalszych działań.”.
Kilka godzin później o 15:04 (kwadrat marynarki CF 5685) U 406 nawiązał przelotny kontakt wzrokowy z portugalskim statkiem Gaza. 31 sierpnia o 12:00 osiągnięto przypadający na kwadrat CF 8428 nowy sektor operacyjny. Tydzień później 6 września o 11:06 odebrano następną depeszę z dowództwa z rozkazami o następującej treści:
„U 406, U 203, U 590, U 87, U 333, U 107 i U 214 obsadzić linię dozoru od CF 7556 do 8654. Od 09.09. godziny 20:00 kurs południowy przez około 160 mil. Okręty tworzą grupę Iltis.”.
Następnego dnia o 08:05 (kwadrat marynarki CF 7665) z pomostu U 406 dostrzeżono dwa statki handlowe zidentyfikowane jako szwedzkie o nazwach Akka i Yarrawonga. W południe 9 września osiągnięto przypadającą na kwadrat CF 7556 pozycję wyjściową w zgrupowaniu. 23 września po bezskutecznych poszukiwaniach wroga, w związku z kończącym się zapasem paliwa przebywający aktualnie w kwadracie DT 2357 okręt Dieterichsa około 24:00 rozpoczął marsz w kierunku punktu spotkania z podwodnym tankowcem, którym był U 460. Dwa dni później 25 września o godzinie 08:45 z pomostu U 406 dostrzeżono U 107, U 333 oraz U 460. Z tego ostatniego pomiędzy godziną 16:15 a 21:15 pobrano 20m3 paliwa oraz tygodniowy zapas prowiantu. Jeszcze tego samego dnia o 23:00 z podwodnego tankowca na pokład okrętu Dieterichsa przybył lekarz, który miał obejrzeć chorego członka jego załogi Następnego dnia z pomostu przebywającego wciąż w pobliżu U 460 okrętu Dieterichsa dostrzeżono dwa kolejne idące na spotkanie z nim U-booty, którymi były: o 01:30 U 85 i o 03:30 U 590. Półgodziny później U 406 po pożegnaniu się z pozostałymi jednostkami rozpoczął marsz powrotny do bazy. 8 października o godzinie 08:03 w punkcie N.1. U 406 spotkał się z przerywaczem zagród minowych, w eskorcie którego o 11:15 osiągnął prowadzącą do St. Nazaire śluzę. W trakcie trwającego prawie dziewięć tygodni patrol (62 dni) przepłynięto 9.170 mil morskich na i 495 mile morskie pod powierzchnią.
Patrol 4 (14.12.1942 – 12.01.1943)
14.12. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 14:30 odbił od kei bunkra w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy. W trakcie pobytu w niej na okręcie wykryto defekt odbiornika Fu.M.B. o którym to zameldowano dowództwu. Po zakończeniu napraw zepsutego urządzenia (przeprowadzono je na redzie), o 16:30 rozpoczęto trwający do 22:00 marsz w eskorcie przerywacza zagród minowych w stronę punktu Pt. 438. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami w trakcie tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Sześć dni później 20 grudnia o godzinie 14:59 na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„U 123, U 225, U 659, U 440, U 260, U 406, U 441 i U 757 utworzyć grupę Spitz. W następującej kolejności dnia 23.12. o godzinie 00:00 przebywać w linii dozoru od AL 4845 do 8541.”.
23 grudnia o godzinie 20:00 osiągnięto przypadającą na kwadrat AL 8185 nakazaną pozycję w zgrupowaniu. Następnego dnia o 11:30 dotarto na nową pozycję, tym razem znajdującą się w AL 7576. Tuż po północy 27 grudnia, na przebywającym aktualnie w kwadracie BD 3895 okręcie Dieterichsa odebrano pochodzący z U 664 meldunek o kontakcie z konwojem, w którego kierunku niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był składający się z 45 statków, eskortowany przez jednostki kanadyjskiej Grupy Eskortowej C1 konwój ONS.154. 28 grudnia o 12:55 (kwadrat marynarki BD 9551) poszukujący wroga U 406 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia oraz pobytu pod wodą do 17:30 przez dwa eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele. Dwie minuty po wynurzeniu obsada wachty na pomoście zameldowała o dostrzeżeniu smugi dymu oraz sylwetek trzech innych U-bootów na horyzoncie. W godzinach wieczornych tego samego dnia, po doścignięciu konwoju, o 22:40 Horst Dieterichs zarządził alarm bojowy nakazując zejść w zanurzenie w celu wykonania ataku torpedami FAT (U 406 jako jedyny w zgrupowaniu posiadał na swoim pokładzie dwie sztuki tych torped). W mających miejsce o 23:17 i 23:19 w kwadracie BD 9882 atakach, w kierunku bliższej grupy statków z wyrzutni dziobowych odpalono pełną salwę czterech torped (2 FAT-y i 2 T-3-y) a w kierunku odleglejszych celów z wyrzutni rufowej nr V torpedę T-3. Wkrótce potem z pomostu dostrzeżono cztery trafienia ale dalsza dokładniejsza obserwacja celów została udaremniona przez nieprzyjacielski niszczyciel, który zmusił okręt Dieterichsa do zanurzenia. Zgodnie z poczynionymi obserwacjami dowódca U 406 zgłosił zatopienie trzech parowców na łączną sumę 17.000 ton oraz uszkodzenie kolejnego o tonażu ca. 5.000 ton. W rzeczywistości wystrzelone torpedy trafiły i uszkodziły tylko trzy jednostki:
- należący do brytyjskiego armatora H. Hogarth & Sons Ltd. z Glasgow frachtowiec Baron Cochrane (3.385 ton), do którego jeszcze tego samego dnia niecelnie oddawał strzał dobijający U 590 a który to następnego dnia o godzinie 00:54 został zatopiony przez U 123,
- należący do brytyjskiego armatora Houlder Brothers & Co. Ltd. z Londynu frachtowiec Lynton Grange (5.029 ton), który następnego dnia o 01:03 został dobity przez U 628,
- należący do brytyjskiego armatora United Africa Co. Ltd. z Londynu frachtowiec Zarian (4.871 ton), który tuż po północy 29 grudnia został dobity przez U 591.
Po oddaleniu się od konwoju, o 02:40 Horst Dieterichs zarządził wynurzenie i ładowanie wyrzutni torpedowych a następnie rozpoczęcie pościgu za nim. W trakcie jego trwania ze względu na odniesione podczas marszu z dużą prędkością uszkodzenia dziobowych sterów głębokości (zablokowały się one pod kątem 10 stopni w dół) okręt musiał zmniejszyć prędkość do pół naprzód. 30 grudnia o 18:00 (kwadrat marynarki CE 1125) nawiązano kontakt z U 440, z którego to uzyskano namiary potrzebne do porównania aktualnej pozycji okrętu. Tego samego dnia udało się też wreszcie naprawić uszkodzone stery, dzięki czemu okręt ponownie był gotów do marszu z maksymalną prędkością. Wkrótce potem jednak wykryto silny przeciek w instalacji oleju silnikowego, którego nie można było usunąć przy pomocy dostępnych na pokładzie środków. Ze względu na tą usterkę oraz posiadany na pokładzie zapas zaledwie 2.000 litrów oleju silnikowego (dzienne jego zużycie przy prędkości maksymalnej wynosiło 500 l) Horst Dieterichs postanowił przerwać wykonywanie dotychczasowego zadania i wracać do bazy, meldując jednocześnie o swoim zamiarze dowództwu, które to z kolei nakazało mu przekazać naddatek paliwa na U 445 oraz zabrać z U 123 chorego członka załogi. W sylwestra o 19:40 (kwadrat marynarki BD 9885) na U 406 odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę z poleceniem zakończenia operacji konwojowej. 2 stycznia o 22:00 w kwadracie CD 3255 przy stanie morza 4 doszło do spotkania z U 123 z którym to następnie skierowano się na spotkanie z U 445. Następnego dnia o 10:15 w kwadracie CD 3246 nawiązano kontakt wzrokowy z U 445, na który to pomiędzy 13:00 a 19:00 przy stanie morza 3 przekazano 14m3 paliwa. W trakcie trwania tej operacji z U 445 otrzymano sprawny detektor Fu.M.B. oraz podjęto na pokład chorego członka załogi U 123. Dwie godziny później o 21:00, po pożegnaniu się z oboma okrętami rozpoczęto marsz powrotny do bazy. 12 stycznia o 10:15 w punkcie Pt.438 U 406 spotkał się z przerywaczem zagród minowych, w eskorcie którego o 17:29 osiągnął prowadzącą do St. Nazaire śluzę. W trakcie zakończonego a trwającego ponad cztery tygodnie patrolu (29 dni) przepłynięto 4.488 mil morskich na i 512 mil morskich pod powierzchnią.
Patrol 5 (22.02.1943 – 30.03.1943)
22.02. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 16:04 odbił od kei bunkra w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy. Po jej opuszczeniu, już na redzie, o 16:20 doszło do spotkania z U 590 i U 757 oraz składającą się z przerywacza zagród minowych Spbr 136 i trzech dozorowców: V 620, V 621 i V 623 eskortą, w towarzystwie których skierowano się następnie w stronę punktu Pt.438. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami w trakcie tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Następnego dnia o 06:35 w kwadracie BF 5889 U 406 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez Biskaje. 25 lutego o godzinie 01:47 (kwadrat marynarki BE 6581) na okręcie odebrano pochodzący z włoskiego okrętu podwodnego meldunek o kontakcie z konwojem w CG 1778, w stronę którego, po otrzymaniu polecenia z dowództwa natychmiast się skierowano. 27 lutego, czterdzieści minut po północy na poszukującym wroga okręcie Dieterichsa odebrano depesze z BdU z rozkazami o następującej treści:
„U 525, U 590, U 406 dobrać kurs i prędkość tak ażeby udzielić pomocy, ewentualnie podjąć załogę Staatsa.”.
Dowodzony przez Georga Staatsa U 508 na skutek ataku lotniczego, który miał miejsce 26 lutego odniósł tak ciężkie uszkodzenia, że nie mógł wykonać manewru zanurzenia i w związku z tym poprosił dowództwo o asystę innych okrętów. Tego samego dnia o 19:10 w kwadracie BE 7615 U 406 spotkał się z U 590, z którym to rozpoczął wspólne, jak się później bezskuteczne poszukiwania U 508, któremu to ostatecznie bez niczyjej pomocy udało się dotrzeć o własnych siłach do bazy. Następnego dnia o 04:00 przebywający aktualnie w kwadracie BE 7521 okręt Dieterichsa rozpoczął marsz w stronę nowego punktu docelowego. 1 marca o 16:55 (kwadrat marynarki BD 3938) nawiązano kontakt wzrokowy z samotnym statkiem, którego jednak nie ścigano ze względu na zapchany filtr w instalacji podającej paliwo. Dwa dni później 3 marca na okręcie odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„U 447, U 229, U 665, U 633, U 641, U 190, U 530, U 642, U 439, U 618, U 757, U 406, U 86 i U 373 utworzyć grupę Neuland. Dnia 07.03., godz. 12:00, tworzyć linię dozoru od AK 6685 do BC 1132.”.
Tuż po północy 7 marca zajęto przypadającą na kwadrat AL 7852 pozycję w w/w linii. Trzy dni później 10 marca, o 13:42 na przebywającym aktualnie w kwadracie AK 8649 U 406 odebrano pochodzący z U 336 meldunek o kontakcie w BD 2268 z nieprzyjacielskim konwojem, w stronę którego niezwłocznie się skierowano. Wykrytym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był składający się z 60 statków, eskortowany przez jednostki brytyjskiej Grupy Eskortowej B3 konwój HX.228. Następnego dnia o 05:11 z pomostu poszukującego wroga okrętu Dieterichsa w kwadracie AK 9885 dostrzeżono najpierw łunę pożaru a następnie płonący tankowiec, który wkrótce potem wyleciał w powietrze. W rzeczywistości zauważonym statkiem był nie tankowiec a storpedowany przez U 86, należący do norweskiego armatora Det Bergenske Dampskibsselskap A/S z Bergen frachtowiec Brant County (5.001 ton). O 06:25 po nawiązaniu kontaktu z konwojem i wyjściu na dogodną do ataku pozycję Horst Dieterichs zarządził alarm bojowy zamierzając następnie przeprowadzić atak przy pomocy torped FAT. Godzinę później w kwadracie AK 9862, w kierunku jednego ze statków wystrzelono salwę trzech torped, rejestrując wkrótce potem odgłos dwóch trafień w cel, który następnie zniknął w ścianie mgły. Nie mogąc zweryfikować skutków ataku Horst Dieterichs zgłosił zatopienie tankowca o tonażu ca. 8.000 ton, co jednak nie znalazło potwierdzenia po stronie aliantów. O 08:18 z pomostu okrętu dostrzeżono cienie jednostki, która wkrótce potem oddaliła się z dużą prędkością (na początku Dieterichs podejrzewał, że to storpedowany przez niego statek). O 10:40 (kwadrat marynarki AK 9925) prowadzący pościg za niedawnym kontaktem oraz samym konwojem U 406 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nadlatujący czterosilnikowy samolot. Po mającym miejsce o 11:38 wynurzeniu ponownie podjęto pościg za nieprzyjacielem, którego jednak nie udało się już odnaleźć. Dwa dni później 13 marca odebrano kolejną depeszę z BdU z rozkazami o następującej treści:
„Przerwać operację konwojową. Jako okręty grupy Dränger przebywają: U 373, U 86, U 336, U 440, U 633, U 590, U 441, U 406, U 608, U 333, U 221 i U 610 dnia 15.03. godz. 08:00 w linii rozpoznania od AL 4887 do BE 1255.”.
Tego samego też dnia na U 406 doszło do awarii sprężarki Junkersa, do której naprawy niezbędne były części zamienne. 16 marca o 17:20 (kwadrat marynarki BD 3327) dokonano porównania namiarów na aktualną pozycję okrętu z namiarami uzyskanymi z U 634. Tego samego dnia o 23:00 na przebywającym aktualnie w kwadracie BD 3273 okręcie Dieterichsa odebrano pochodzący z U 758 meldunek o kontakcie z konwojem, w stronę którego niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był składający się z 38 statków, eskortowany przez brytyjską Grupę Eskortową B4 konwój HX.229. 18 marca po odebraniu meldunku U 610 o kontakcie z poszukiwanym od dwóch dni konwojem niezwłocznie skorygowano kurs na punkt spotkania z nim. Następnego dnia o 02:20 w kwadracie AK 6988 po stronie sterburty przed dziobem okrętu dostrzeżono niszczyciel, którego śledzenia wkrótce potem się podjęto. Godzinę później nawiązano kontakt z konwojem rozpoczynając następnie manewry mające wyprowadzić okręt na pozycję dogodną do przeprowadzenia ataku. W trakcie ich trwania o 05:19 doszło do awarii bakburtowego silnika diesla. Dwadzieścia pięć minut później U 406 został wykryty i odpędzony od konwoju przez jeden z okrętów eskorty zidentyfikowany jako niszczyciel. Niezrażony tym niepowodzeniem Horst Dieterichs na jednym tylko silniku kontynuował działania przeciwko konwojowi. O 06:40 doszło do awarii tym razem sterburtowego silnika. O 08:04 wciąż podążający za konwojem U 406 został zapędzony pod wodę przez nieprzyjacielski niszczyciel, gdzie przebywał do 12:40. W trakcie tego pobytu mechanikom udało się ustalić przyczynę defektu obu diesli, która tkwiła w paliwie. O 16:00 w związku z ww. problemem, przebywający aktualnie w kwadracie AL 4749 okręt Dieterichsa zakończył operację konwojową, rozpoczynając następnie marsz w stronę punktu spotkania za zaopatrzeniowcem, powiadamiając jednocześnie o tym fakcie dowództwo. Tego samego dnia o 21:07 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Dieterichs nie iść do Wolfbauerea lecz 23.03. o świcie w BD 3985 pobrać paliwo na rejs powrotny od Trojera.”.
20 marca kierujący się do punktu spotkania U 406 o 18:54 (kwadrat marynarki AL 4875) wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 305. Trzy dni później 23 marca o godzinie 01:15 w kwadracie BC 3955 w szkwale deszczowym doszło do spotkania z U 221 z którego to następnie pomiędzy 04:00 a 08:00 pobrano 15 m3 paliwa. Po wytrymowaniu okrętu o 09:32 pożegnano się z U 221, po czym rozpoczęto marsz w kierunku bazy. Następnego dnia w trakcie zarządzonego przez dowódcę przestrzelania broni przeciwlotniczej, o 16:35 doszło do rozerwania się pocisku w lufie działka kal. 20 mm, w wyniku którego od odłamków poważnie ranny w lewą rękę został MaschObGfr Kleiner (na skutek tych obrażeń trzeba mu było amputować cztery palce). 29 marca o godzinie 14:45 w kwadracie BF 8366 na kursie 80˚ dostrzeżono dwa niemieckie dozorowce. Tego samego dnia o 23:05 (kwadrat marynarki BF 9217) pomyślnie wyminięto dwie torpedy zmierzające w stronę okrętu. Następnego dnia o 06:40 w punkcie Gabel doszło do spotkania z eskortą, wraz z którą oczekiwano następnie do godziny 08:00 na przybycie U 758. O 10:51 pomiędzy zmierzającymi w kierunku bazy U 406 a U 758 detonowała mina nie czyniąc jednak na nich żadnych szkód. Ponad dwie godziny później po osiągnięciu o 13:05 kwadratu BF 9331 pożegnano się z eskortą rozpoczynając następnie marsz rzeką Żyrondą w stronę Bordeaux, gdzie przybyto o 16:40, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 5.232 mile morskie na i 523 mile morskie pod powierzchnią.
Patrol 6 (25.04.1943 – 11.05.1943)
25.04. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 10:20 opuścił Bordeaux, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. W trakcie rejsu Żyrondą pomiędzy 12:00 a 13:55 dokonano kalibracji radiostacji i radionamiernika, po czym po dotarciu do jej ujścia o 17:25 spotkano się z mającym pełnić rolę eskorty przerywaczem zagród minowych. O godzinie 20:00 osiągnięto punkt Pt. 446, gdzie pomiędzy 23:07 a 23:27 przeprowadzono trymowanie okrętu. W międzyczasie do bazy zawrócił przerywacz zagród minowych a rolę eskorty nad U 406 przejęły trzy trałowce, które następnie towarzyszyły mu do godziny 03:15 dnia 26 kwietnia. Ponad trzy godziny po rozstaniu z eskortą, o 06:30 w kwadracie BF 9191 okręt Dieterichsa zszedł w zanurzenie rozpoczynając następnie podwodny marsz przez Biskaje, płynąc kursem 270˚. Trzy dni później 29 kwietnia o godzinie 02:00 (kwadrat marynarki BF 7275), po dostrzeżeniu zbliżającego się snopa reflektora Horst Dieterichs zarządził alarmowe zanurzenie, podczas którego trwania za rufą jego okrętu detonowało sześć bomb głębinowych, które na szczęście spowodowały jedynie powstanie tylko lekkich uszkodzeń. Tego samego dnia o 10:28 na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Nowoutworzona grupa Drossel. U 607, U 456, U 230, U 659, U 406, U 600, U 89, U 437, U 332 do dnia 30.04. godziny 08:00 utworzyć linię dozoru od BE 9526 do …”.
Głównym celem operującego na zachód od wybrzeży Hiszpanii zgrupowania miały być idące na Morze Śródziemne i z niego nieprzyjacielskie konwoje. 30 kwietnia po uzyskaniu 01:29 w kwadracie BE 9379 namiaru na zbliżający się kontakt wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 03:29. Następnego dnia o 04:00 osiągnięto wyznaczoną w rozkazie przypadającą na kwadrat BE 8635 pozycję, rozpoczynając następnie jej przemierzanie w zanurzeniu. Dwa dni później 3 maja na przebywającym aktualnie w kwadracie BE 9456 U 406 o 14:25 odebrano pochodzący z U 89 meldunek o kontakcie w BE 9528 z wrogim konwojem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był składający się z okrętów desantowych do przewozu czołgów konwój. W trakcie marszu w kierunku wroga okręt Dieterichsa aż trzykrotnie wciągu tego samego dnia zmuszony był uciekać pod wodę:
- o 15:19 przed nadlatującym samolotem, pobyt pod wodą do 16:10,
- o 17:47 (kwadrat marynarki BE 9491) przed szybki zbliżającym się kontaktem, pobyt pod wodą do 18:33,
- o 23:13 (kwadrat marynarki BE 9873) przed nadlatującym samolotem, pobyt pod wodą do 00:08 dnia 4 maja.
Niecałe cztery godziny po wynurzeniu, o 04:00 w kwadracie CG 1139 z pomostu U 406 dostrzeżono trzy cienie zidentyfikowane jako dozorowce, które następnie wyminięto pozostawiając je za rufą. Dwadzieścia pięć minut później na okręcie Dieterichsa odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę nr 0425/4/189 z rozkazami o następującej treści:
„Meldowany 27 statkowy konwój składa się po rozpoznaniu lotniczym z 250 tonowych okrętów desantowych. W dogodnych sytuacjach strzeleckich nastawa na bieg na powierzchni lub Pi 2 tuż pod nią. Konwój Lohmanna prawdopodobnie składa się z dużych jednostek.”.
O 05:46 odebrano następną depeszę z dowództwa o następującej treści:
„Drossel według ostatniego rozpoznania właściwy konwój składający się z 10 statków handlowych znajduje się ca. 15 mil morskich na południowy zachód od konwoju okrętów desantowych.”.
Pomimo zarządzonych poszukiwań płynący kursem południowym U 406 do godziny 12:00, kiedy to znalazł się on w kwadracie CG 1435 nie nawiązał kontaktu z wrogiem. 5 maja tuż po północy okręt Dieterichsa zajął wyznaczoną mu pozycję w zgrupowaniu, która przypadała na kwadrat CG 1749. O 10:30 (kwadrat marynarki CG 1779) na kursie 125˚ dostrzeżono bratni U-boot, którym okazał się być dowodzony przez Zurmühlena U 600. W trakcie manewrów mających wyprowadzić oba okręty na kurs równoległy na skutek wzburzonego morza, pomimo zarządzonych przez obu dowódców manewrów U 406 został uderzony przez U 600 w bakburtę na wysokości zbiornika siodłowego. Na skutek tej kolizji okręt Dieterichsa doznał przebicia zbiornika tracąc w ten sposób paliwo, które zaczęło znaczyć jego ślad na powierzchni. Ponieważ miejsca przebicia nie można było załatać w morzu Horst Dieterichs postanowił przerwać patrol i wracać do bazy o czym niezwłocznie zameldował dowództwu. 29 maja na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z dowództwa FdU West depeszę o następującej treści:
„Kandler i Dieterichs, wejście z powodu pogody przesunięte o 24 godziny. Eskorta przebywać będzie 11.05 o godzinie 15:00 w Pt.436.”.
Następnego dnia o 15:30 w kwadracie BF 6492 dostrzeżono idący na patrol U 229. Tego samego dnia o 16:49 w punkcie Pt.436 U 406 spotkał się z przerywaczem zagród minowych i U 386, w towarzystwie których o 20:45 osiągnął prowadzącą do St. Nazaire śluzę, kończąc w ten sposób trwający ponad dwa tygodnie patrol (17 dni).
W przerwie pomiędzy patrolami na U 406 przebudowie uległ pomost, co wiązało się z zainstalowaniem na nim dodatkowego stanowiska broni przeciwlotniczej.
Patrol 7 (26.06.1943 – 15.09.1943)
26.06. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa w ramach jednej z dwóch grup (grupa 1: U 598, U 270 i U 591, eskorta przerywacz zagród minowych Spbr 136 oraz trałowiec M 403 i grupa 2: U 406 i U 662 eskorta trałowce: M 495 i M 404) o godzinie 09:00 opuścił St. Nazaire kierując się w stronę punktu Pt.436. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami w trakcie tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na obszarze Środkowego i Południowego Atlantyku. O 15:20 w kwadracie BF 6469 rolę eskorty zewnętrznej nad okrętami objęły dwa trałowce M 28 i M 27. Sześć godzin później, po osiągnięciu kwadratu BF 6778 o 21:25 pożegnano się z eskortą a dwadzieścia minut później rozpoczęto trwające do 22:30 próbne zanurzenie oraz trymowanie okrętu. Po jego pomyślnym zakończeniu U 406 wraz z U 662 rozpoczął marsz przez Biskaje, schodząc o 23:25 w zanurzenie. Dwudziestego ósmego czerwca na pokładzie U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Otto, Müller, Holtorf, Dieterichs kierować się do kwadratu CG 17.”.
Dwa dni później 30 czerwca odebrano następną depeszę z dowództwa zmieniającą wcześniejszy rozkaz, która miała następującą treść:
„Otto, Müller, Holtorf, Dieterichs kierować się do kwadratu DF 70.”.
3 lipca przy pomocy U 662 przeprowadzono próby szwankującego detektora Fu.M.B., które doprowadziły do wykrycia, że oba kable zarówna nadawania jak i odbioru zostały przecięte. Trzy dni później 6 lipca odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
„Od 9 lipca godziny 10:00 uzupełnią w kwadracie DF 6882 zapasy od Metza: U 195 na marsz powrotny z ekonomiczną prędkością, U 406, U 598, U 604, U 662 i U 591, każdy po 35m3 paliwa wraz z prowiantem na 7 dni.”.
9 lipca o 10:15 w kwadracie DF 6882 doszło do spotkania z U 598, U 604, U 662 i U 591 a pięć godzin później o 15:18 w DF 6885 z podwodnym tankowcem U 487. Tego samego dnia pomiędzy 16:00 a 23:45 z okrętu Metza pobrano paliwo, olej silnikowy, prowiant oraz jedną sztukę detektora Metox. Następnego dnia o 08:15 w kwadracie DF 6854 U 406 spotkał się z U 195, po czym obie jednostki rozpoczęły poszukiwania U 487, z którym to okręt Dieterichsa w nocy utracił kontakt. Po odnalezieniu zguby jeszcze tego samego dnia pomiędzy 16:30 a 19:45 w kwadracie DF 6883 pobrano pozostały zapas paliwa. 11 lipca na polecenie dowódcy o 16:30 (kwadrat marynarki DR 1823) przeprowadzono zakończoną pomyślnie próbę wypuszczenia w powietrze pozoratora radarowego Aphrodite. Dziesięć dni później 21 lipca o 08:20 w kwadracie EF 7272 z pomostu okrętu Dieterichsa dostrzeżono cienie samotnej jednostki, w stronę której niezwłocznie się skierowano. O 10:35 U 406 zszedł w zanurzenie z zamiarem zaatakowania ściganego celu, co początkowo zostało jednak udaremnione przez szkwał deszczowy utrudniający widoczność. Dwadzieścia cztery minuty później o 10:59 (kwadrat marynarki EF 7181) w kierunku statku odpalono salwę dwóch torped, które jednak chybiły celu. Dalszych ataków na nieprzyjacielską jednostkę Horst Dieterichs już nie podejmował, ograniczając się jedynie do patrolowania obszaru w którym aktualnie się znajdował. Dwa dni później 23 lipca o godzinie 22:38 (kwadrat marynarki EF 7259) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w odległości ca. 800 – 1000 metrów od okrętu niezidentyfikowanego peryskopu, co spowodowało, że poinformowany o tym fakcie dowódca nakazał zmianę kursu i jak najszybsze oddalenie się z tego rejonu. 26 lipca tuż po północy U 406 osiągnął nakazany rejon ataku, przypadający na kwadrat EO 3632. Cztery dni później 30 lipca (kwadrat marynarki EO 5667) przebywający na płytkich wodach uniemożliwiających wykonanie alarmowego zanurzenia okręt Dieterichsa o 05:00 trzykrotne odparł ataki nieprzyjacielskiego czterosilnikowego samolotu, który podczas jednego z nich zdołał zrzucić trzy niecelne bomby głębinowe. Następnego dnia o 04:46 w kwadracie EO 2937 miała miejsce podobna sytuacja, kiedy to tym razem aż siedmiokrotnie odpierano ataki wrogiego samolotu, który podczas nich zdołał zrzucić cztery niecelne bomby głębinowe oraz jedną boję oświetlającą 1 sierpnia przebywający aktualnie w kwadracie EO 3151 U 406 na polecenie dowództwa o 04:00 rozpoczął marsz na miejsce spotkanie z U 572, który miał mu przekazać amunicję oraz smar do konserwacji broni przeciwlotniczej. 3 sierpnia o 12:33 (kwadrat marynarki EE 9362), po dostrzeżeniu na kursie 140˚ nadlatującego samolotu pokładowego wykonano alarmowe zanurzenie. Wkrótce potem po uzyskaniu kontaktu akustycznego i wynurzeniu na peryskopową, na kursie 80˚ dostrzeżono zygzakujący amerykański krążownik, którego ze względu na zbyt duży dystans nie można było zaatakować. Tego samego dnia po wynurzeniu odebrano pochodzącą z U 572 depeszę o następującej treści:
„Będę później w nakazanym punkcie spotkania i tylko przez jeden dzień. Kummetat.”.
W południe następnego dnia osiągnięto przypadający na kwadrat EE 9333 punkt spotkania, rozpoczynając poszukiwania U 572. Szóstego sierpnia po bezskutecznych próbach odnalezienia jednostki Kummetata Horst Dieterichs postanowił je zakończyć, zamierzając jednocześnie przeprowadzić rekonesans szlaków żeglugowych prowadzących w kierunku Curacao. W tym czasie o czym dowódca U 406 nie wiedział U 572 od dnia 3 sierpnia spoczywał już na dnie, będąc ofiarą mającego miejsce w kwadracie EE 9574 ataku nieprzyjacielskiego samolotu. 9 sierpnia o 03:25 (kwadrat marynarki EF 4324) z pomostu okrętu Dieterichsa dostrzeżono światła samotnego statku, w stronę którego niezwłocznie się skierowano a który to ostatecznie okazał się być hiszpańskiej bandery frachtowcem o nazwie Mar Rojo. Trzy dni później 12 sierpnia o 02:47 w kwadracie marynarki EF 5750 szczęśliwie wymanewrowano zmierzające od strony bakburty dwa ślady torowe torped wystrzelonych przez niezidentyfikowany okręt podwodny. Czterdzieści minut później poprzez zwrot na bakburtę wyminięto cztery kolejne torpedy, idące tym razem od strony sterburty. Dwa dni później 14 sierpnia o 08:00 w kwadracie EF 4111 zatrzymano do kontroli ładunku idący z Buenos Aires do Nowego Orleanu argentyński frachtowiec Rio Teuco, który następnie o 10:00 puszczono wolno w dalszą drogę. Godzinę później po otrzymaniu od głównego mechanika meldunku, że zapas paliwa spadł do poziomu 57 m3 Horst Dieterichs zarządził rozpoczęcie rejsu powrotnego do bazy. Po południu, o 14:09 w kwadracie EF 4245 z pomostu U 406 dostrzeżono sylwetkę samotnego tankowca, w stronę którego niezwłocznie się skierowano, schodząc wkrótce potem pod wodę. Ze względu na zygzakowanie celu nie możliwe było nie tylko wykonanie samego ataku ale także i wyjście na dogodną do jego przeprowadzenia pozycję. O 16:00 Horst Dieterichs zarządził wynurzenie, nie podejmując jednak ze względu na stan paliwa pościgu za celem. Dwie minuty później nawiązano kontakt wzrokowy z kolejnym samotnym statkiem, w stronę którego niezwłocznie się skierowano z zamiarem jego zaatakowania po zapadnięciu zmroku. O 22:10 w trakcie podążania za celem przed dziobem okrętu dostrzeżono płynący kursem przeciwnym drugi statek. Wkrótce potem U 406 zszedł na peryskopową zamierzając przyjrzeć się nowemu kontaktowi, którym okazał się być statek bandery szwedzkiej. O 23:30 okręt z powrotem pojawił się na powierzchni kontynuując pościg za pierwszym celem, który czterdzieści minut później już 15 sierpnia okazał się także należeć do neutralnego państwa. Dwa dni później 17 sierpnia o 04:00 w kwadracie EF 2159 zatrzymano do kontroli napotkany szwedzki tankowiec Kalmia. Nie wiedząc jak postępować dalej z zatrzymaną jednostką Horst Dieterichs wysłał do dowództwa zapytanie o następującej treści:
„Szwedzki tankowiec Kalmia, z Lizbony do Aruby. Pytanie: zatopić ?.”
Wkrótce potem otrzymano odpowiedź nakazującą dowódcy U 406 puścić statek wolno w dalszy rejs. O 06:20 zgodnie z w/w rozkazem Horst Dieterichs nakazał kapitanowi szwedzkiej jednostki kontynuować dalej rejs a swojemu nawigatorowi ponownie obrać kursu na bazę w St. Nazaire. 20 sierpnia korzystając z chwili spokoju oraz dobrej pogody, w kwadracie DR 4656 pomiędzy 10:06 a 19:10 przeprowadzono na zewnątrz okrętu prace naprawcze, które polegały na usunięciu zacięcia klapy wyrzutni nr II, której nie można było ani do końca zamknąć ani otworzyć. Zanim jednak rozpoczęto owe prace jednemu z ochotników udało się usunąć zapalnik tkwiący w znajdującej się w wyrzutni nr II torpedzie. Po zakończeniu prac pomimo faktu, że w wyrzutni nr II wciąż znajdowała się woda udało się pozbyć tkwiącej w niej torpedy, która podczas głębszego zanurzenia mogła nie wytrzymać panującego tam ciśnienia i w związku z tym stanowiła sama w sobie zagrożenie dla okrętu i jego załogi. Następnego dnia po dostrzeżeniu o godzinie 16:40 (kwadrat marynarki DR 2768) nadlatującego samolotu wykonano alarmowe zanurzenie pozostając następnie pod wodą do 23:25. 23 sierpnia płynący na powierzchni U 406 o godzinie 15:52 (kwadrat marynarki DF 9782) został znienacka zaatakowany z lotu koszącego bronią pokładową przez nieprzyjacielski myśliwiec. Wkrótce po tym ataku Horst Dieterichs zarządził alarmowe zanurzenie, w trakcie którego trwania, w momencie kiedy okręt znajdował się na głębokości 15 metrów w jego pokład trafiły dwie bomby zrzucone przez drugi niezauważony samolot. Ponieważ w tym samym czasie do centrali okrętu dotarł fałszywy meldunek o wtargnięciu do jego wnętrza wody Horst Dieterichs zarządził niezwłocznie wynurzenie i obsadzenie działek przeciwlotniczych. Wkrótce po wynurzeniu dostrzeżono dwa krążące w pobliżu samoloty, które obsadzie broni przeciwlotniczej początkowo udawało się trzymać na dystans. O godzinie 16:00 i 16:30 miały miejsce dwa kolejne ataki samolotów zidentyfikowanych jako myśliwce. Na ich skutek zginął I WO Lt.z.S Karl-Achill Breidenstein a MtrGfr Gerhard Wiesmeier został śmiertelnie ranny, poza tym rany odnieśli też dowódca, II WO Glaser i ObGfr Jablinski. O 16:46 wykorzystując nadarzający się moment wykonano alarmowe zanurzenie. W trakcie jego trwania, w momencie kiedy okręt znajdował się na głębokości A-30 (50 metrów) w jego pobliżu detonowały dwie bomby głębinowe, które spowodowały powstanie nieznacznych uszkodzeń m.in. w instalacjach zanurzania, elektrycznej, silników diesla, broni torpedowej. Większość z tych uszkodzeń niezwłocznie usunięto, natomiast nie mogły zostać usunięte uszkodzenia peryskopu, wyrzutni nr V, części działek przeciwlotniczych oraz jednej celi baterii akumulatorów. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 23:50 na skutek odniesionych ran zmarł MtrGfr Gerhard Wiesmeier. Prawie dwie godziny później o 01:07 już dnia 24 sierpnia Horst Dieterichs zarządził wynurzenie, nakazując jednocześnie swojej załodze przygotowanie się do ceremonii pogrzebowej. O 01:24 oraz o 02:06 z pełnymi honorami oddano morzu najpierw ciało I WO Lt.z.S Karla –Achilla Bredtensteina a następnie MtrGfr Gerharda Wiesmeiera. Wkrótce potem, w związku z faktem, że zarówno dowódca jaki i II WO na skutek odniesionych ran nie byli zdolni do dalszej służby obowiązki dowódcy przejął ObStrm Herman Gerdau. Dwadzieścia pięć minut po północy 25 sierpnia (kwadrat marynarki DF 9594), w krótce po wykryciu cieni dwóch zbliżających się jednostek zidentyfikowanych jako niszczyciele wykonano alarmowe zanurzenie. Pięć minut później obie jednostki przepłynęły nad pozycją schodzącego na głębokość A+60 (140 metrów) U 406 zrzucając serię sześciu bomb głębinowych. O pierwszej w nocy miejsce miał drugi atak, podczas którego częściowo w pobliżu okrętu Dieterichsa (w tym momencie znajdował się on na głębokości 2A+35 tj. 195 metrów) detonowało jedenaście kolejnych bomb głębinowych. Wkrótce potem Horst Dieterichs doradzający Hermanowi Gerdauowi, chcąc wymknąć się przeciwnikowi nakazał wypuszczenie trzech pozoratorów Bold. O ile pierwszy pozorator został wypuszczony bez problemów to dwa następne utknęły w wyrzutni nr VI, której na dodatek w wyniku tego nie można było zamknąć. O 04:07 w związku z oddaleniem się przeciwnika U 406 z powrotem pojawił się na powierzchni ponownie rozpoczynając marsz powrotny do bazy płynąc kursem 135˚. Cztery dni później 29 sierpnia do służby w ograniczonym zakresie (tylko jednej wachty) powrócił II WO, który w międzyczasie zdołał dojść do jako takiego stanu zdrowotnego. 1 września o godzinie 03:10 (kwadrat marynarki CF 7275) z pomostu U 406 dostrzeżono światła położonej na wyspie Santa Maria (archipelag Azorów) latarni morskiej Ponta Castello. Dziewięć dni później 10 września o 02:55 (kwadrat marynarki CG 2244) rozpoczęto marsz drogą Pienninga. Następnego dnia z pomostu okrętu Dieterichsa o 00:45 w kwadracie BF 7889 dostrzeżono mały cień, prawdopodobnie U-boota oraz wiele jednostek rybackich, które następnie wyminięto w bezpiecznej odległości. 15 września o 02:00 osiągnięto punkt Morgen, rozpoczynając dwie godziny później trwający do 07:30 podwodny marsz w stronę punktu Pt. 438. O 13:05 w/w punkcie doszło do spotkania U 406 z U 455 a czterdzieści pięć minut później także i z przerywaczem zaród minowych, w eskorcie którego skierowano się następnie do St. Nazaire, gdzie przybyto o 18:05, kończąc trwający prawie dwanaście tygodni patrol (82 dni). W trakcie jego trwania U 406 przepłynął ca. 9.320 mil morskich na i 1.451 pod powierzchnią.
Patrol 8 (08.12.1943 – 18.02.1944)
08.12. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa wraz z U 382, U 641 i U 666 o godzinie 16:00 opuścił St. Nazaire, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Następnego dnia, po przeprowadzeniu mającego miejsce w kwadracie BF 9126 próbnego zanurzenia, w związku z dostrzeżonymi usterkami U 406 wraz z pozostałymi także mającymi defekty okrętami o 08:41 rozpoczął marsz powrotny do bazy, gdzie przybył 10 grudnia o 17:00. Po zakończeniu napraw 20 grudnia okręt Dieterichsa ponownie opuścił St. Nazaire, by kontynuować dalej przerwany patrol. Dwa dni później 22 grudnia w kwadracie BF 6776 przeprowadzono próbne zanurzenie oraz trymowanie, podczas którego po raz drugi wykryto defekty, w wyniku których U 406 ponownie musiał wracać do bazy, gdzie przybył następnego dnia. W pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia okręt Dieterichsa wraz z U 650 o 14:14, po raz trzeci podjął próbę wyjścia na patrol. Następnego dnia o 14:10 w kwadracie marynarki BF 6776 obie jednostki przeprowadziły próbne zanurzenie, podczas którego na obu wykryto defekty w wyniku których musiały one zawrócić do bazy. 27 grudnia w związku z silnym zamgleniem U 406 wraz z U 650 pomiędzy 03:15 a 08:00 zmuszony był w kwadracie BF 6517 do postoju na kotwicy. Po poprawie widoczności o 13:39 tego samego dnia obie jednostki osiągnęły St. Nazaire. Dwa dni później 29 grudnia, po usunięciu meldowanych defektów oraz uzupełnieniu zapasów U 406, ponownie w towarzystwie U 650 o godzinie 17:00 już po raz czwarty opuścił bazę by udać się na patrol. Niestety także i tym razem, w trakcie mającego miejsce 30 grudnia o godzinie 16:20 w kwadracie BF 6776 próbnego zanurzenia na obu jednostkach wykryto defekty, w wyniku których musiały one zawrócić do St. Nazaire, gdzie przybyły w Sylwestra. 5 stycznia U 406 po raz piąty podjął próbę wyjścia na patrol opuszczając o 14:15 St. Nazaire, tym razem w towarzystwie U 281. Jednak zanim wypłynięto z bazy na polecenie dowództwa na okręt zostali zaokrętowani specjaliści z zakresu radarów tj. Dr Karl-Heinz Greven oraz jego dwóch asystentów, który mieli przeprowadzić rozpoznanie z zakresu radiolokacji. Następnego dnia o 19:45 w kwadracie BF 9115 przeprowadzono próbne zanurzenie oraz trymowanie okrętu, które tym razem potwierdziło jego 100% sprawność. 14 stycznia Horst Dieterichs otrzymał z dowództwa polecenie dołączenia do zgrupowania Rügen i obsadzenia przypadającej na kwadrat AL 6943 pozycji w stadzie. Pięć dni później 19 stycznia odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
„Dieterichs obsadzić AL 6649.”.
26 stycznia po otrzymaniu polecenia dołączenia do nowego zgrupowania Stürmer rozpoczęto marsz w stronę nakazanej pozycji, przypadającej na kwadrat AL 6262. Głównym celem tego oraz kolejnego zgrupowania o nazwie Hinein były meldowane przez zwiad lotniczy konwoje: OS.66/MKS.40 i ON.221. Tego samego też dnia U 406 nadał do dowództwa meldunek o następującej treści:
„Dobre rozpoznanie radiolokacyjne, defekt 3,7 mm. AL 6649.”.
3 lutego o godzinie 16:51 na pokładzie okrętu Dieterichsa odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Grupy Hinein i Stürmer rozwiązane. Pozostające w tym rejonie okręty utworzą nową grupę. Igel i obsadzą oddalone od siebie o 40 mil morskich pozycje. W kwadracie marynarki AM: U 985 - 1218, U 283 - 1147, U 989 - 1445, U 984 - 1371, U 545 - 1548, U 386 - 1767. W kwadracie marynarki AL: U 549 - 3684, U 406 - 3795, U 714 - 0327, U 271 - 6321, U 547 - 6268, U 212 - 6636, U 666 - 6584, U 731 - 6925, U 441 - 6884, U 764 - 9293, U 571 - 9156, U 281 - 9559, U 650 - 9427, U 709 - 9883, U 963 - 9768, U 256 - 9985.”.
Tym razem głównym celem nowoutworzonej grupy były konwoje ONS.29 i ON.223. Trzy dni później 6 lutego o 14:13 odebrano kolejną depeszę z dowództwa o następującej treści:
„Zgrupowanie Igel osiągnąć z ekonomiczną prędkością nowe pozycje. Jako grupa Igel 1: U 985 AE 8956. W kwadracie marynarki AM: U 545 - 1512, U 714 - 1446, U 989 - 2118, U 546 - 1128, U 271 - 1324, U 984 - 1275, U 283 - 1217.”.
W tym też czasie celem grup Igel 1 i Igel 2 był wykryty 6 lutego przez samolot dalekiego zwiadu lotniczego Ju 290 (FAGr 5), eskortowany przez Grupę Eskortową B3 i 2 Grupę Wsparcia konwój SL.147/MKS.38. W trakcie operacji przeciwko niemu nie zauważony przez nikogo od północy pozycję okrętów zgrupowania Igel opłynął osłaniany przez amerykańską grupę eskortową konwój UC.12. Kolejnym konwojami, które pojawiły się w rejonie operowania zgrupowania były: HX.277 i ON.223. 17 lutego o 18:53 na pokładzie U 406 odebrano następną depeszę z BdU z rozkazami o następującej treści:
„Jako grupa Hai dnia 18 lutego godzina 18:00 przebywać w linii dozoru od BD 3369 do BE 1818 przebywają: U 441, U 546, U 283, U 549, U 985, U 989, U 406, U 764, U 212, U 734, U 256, U 709, U 424, U 608, U 91, U 603, U 386, U 437, U 264.”.
Głównym celem nowoutworzonej grupy były dwa kolejne konwoje tj. ON 224 oraz ONS 29, z których ten ostatni został wykryty przez samolot zwiadu lotniczego Ju 290. Po południu 18 lutego przebywający w pobliżu konwoju ONS.29 U 406 został wykryty i zmuszony do zanurzenia przez należącą do 10 Grupy Eskortowej brytyjską fregatę HMS Spey, którą wspomagała kolejna HMS Lossie. W wyniku ataków bombami głębinowi wykonanych przez obie jednostki okręt Dieterichsa odniósł tak poważne uszkodzenia, że ten zmuszony był wydać rozkaz wynurzenia. W momencie kiedy U 406 pojawił się na powierzchni obie fregaty otworzyły w jego kierunku ogień, w wyniku którego już na samym początku zginął Horst Dieterichs. Wkrótce potem wysłanej w kierunku U 406 z HMS Spey grupie abordażowej udało się wejść do jego środka, gdzie odnalazła ona tajne dokumenty oraz maszynę szyfrującą, których jednak ze względu na szybkie tonięcie okrętu nie zdołała zabrać ze sobą. Po zniknięciu okrętu Dieterichsa pod powierzchnią HMS Spey podniósł z wody najpierw swoją grupę abordażową a następnie 45 członków załogi U 406 (w tym i trzech specjalistów za zakresu radiolokacji) z których czterech zmarło później na pokładzie brytyjskiej jednostki na skutek ran odniesionych podczas ostrzału (ich ciała zostały pochowane z honorami w morzu).
|
Członkowie załogi U 406 polegli w dniu 18.02.1944 (w kolejności alfabetycznej) |
|||
|
Nazwisko |
Imię |
Ranga |
Rok urodzenia |
|
Baatz |
Fritz |
MtrGfr. |
16.11.1921 |
|
Debus |
Wilhelm |
MaschObGfr. |
24.08.1922 |
|
Dieterichs |
Horst |
KpLt.01.04.42. |
01.03.1912 |
|
Dressler |
Erich |
MechMt.(T) |
10.04.1922 |
|
Hartmann |
Siegfried. |
MaschObGfr. |
18.04.1922 |
|
Heilmann |
Leo-Anton |
MtrGfr. |
07.03.1924 |
|
Kirchhoff |
Gastav-Willi. |
MechObGfr |
08.06.1920 |
|
Krämer |
Walter-Mathias |
MtrObGfr |
16.08.1922 |
|
Niesmann |
Wilhelm |
MaschMt. |
27.05.1919 |
|
Räuscher |
Werner |
MaschMt. |
17.03.1922 |
|
Wittek |
Gerhard |
MtrGfr. |
04.12.1921 |
|
Członkowie załogi U 406 wzięci do niewoli w dniu 18.02.1944 (w kolejności alfabetycznej): |
|||
|
Nazwisko |
Imię |
Ranga |
Rok urodzenia |
|
Behrendt |
Günther |
MaschObGfr. |
11.03.1923 |
|
Boketta |
Rudolf |
FkObGfr. |
07.06.1924 |
|
Bonk |
Heinz |
MtrObGfr. |
17.03.1922 |
|
Breuke |
Herbert |
MaschObGfr. |
29.11.1921 |
|
Clasen |
Adolf |
Lt.z.S |
14.02.1923 |
|
Dettenrieder |
Hans |
MaschObGfr. |
17.11.1920 |
|
Estermeier |
Alfred |
MaschGfr. |
08.05.1924 |
|
Froelich |
Gastav-Emil |
FkGfr. |
27.12.1924 |
|
Gerdau |
Hermann |
ObStrm. |
22.07.1918 |
|
Greven |
Dr. Karl-Heinz |
KpLt. (ekspert od radarów) |
18.08.1909 |
|
Heimbrecht |
Werner |
Lt.z.S. |
17.04.1922 |
|
Huppertz |
Bruno-Franz-Josef |
ObMaschMt. |
01.10.1921 |
|
Jung |
Erich |
MechObGfr. |
29.08.1922 |
|
Kahren |
Jakob |
MaschObGfr |
22.12.1922 |
|
Kimmel |
Kurt-Alfred |
MtrObGfr. |
16.10.1924 |
|
Koch |
Richard |
ObMasch. |
25.10.1918 |
|
Kohnke |
Richard |
MaschGfr. |
10.04.1924 |
|
Kron |
Werner |
ObMasch. |
17.08.1919 |
|
Kunze |
Gerhard |
ObFkMt. |
16.10.1920 |
|
Mayr |
August |
ObBtsMt. |
26.04.1919 |
|
Meyer |
Hans-Jürgen |
ObFkMt. |
02.03.1919 |
|
Müller |
Walter |
ObMaschMt. |
15.07.1918 |
|
Oehrle |
Herbert |
MtrGfr. |
26.05.1924 |
|
Pöhler |
Heinz |
MtrObGfr. |
30.08.1921 |
|
Reidel |
Gerhard |
MtrObGfr. |
13.06.1924 |
|
Riepl |
Simon |
MaschGfr. |
22.03.1923 |
|
Rölicke |
Werner |
MaschGfr. |
15.12.1924 |
|
Rossmeissl |
Franz |
FkObGfr |
12.02.1923 |
|
Russek |
Norbert |
MaschObGfr. |
18.11.1922 |
|
Säck |
Rudolf |
FkObGfr. |
06.12.1923 |
|
Sauer |
Rudolf |
MtrObGfr. |
17.06.1921 |
|
Schmidt |
Wilhelm |
MaschObGfr |
14.01.1919 |
|
Schnitter |
Erhard |
MaschGfr. |
17.09.1923 |
|
Schulz |
Paul |
ObBtsMt. |
27.06.1919 |
|
Schulze |
Walter |
ObMaschMt. |
05.07.1919 |
|
Schwanitz |
Heinz |
MtrObGfr. |
12.01.1922 |
|
Trapp |
Hans |
MtrObGfr. |
04.04.1920 |
|
Weitz |
Heinz |
OLt.ing.LI. |
23.12.1921 |
|
Werner |
Karl |
MaschObGfr. |
07.12.1923 |
|
Zwaka |
Walter |
ObBtsMt. |
03.11.1917 |
|
Bibliografia: |
|
http://uboat.net |
|
http://www.ubootwaffe.net |
|
http://uboatarchive.net/ |
|
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm |
|
http://www.u-boot-archiv.de/ |
|
http://www.u-historia.com/ |
|
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II |
|
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1 |
|
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2 |
|
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3 |
|
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4 |
|
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5 |
|
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 375 - U 435 |
|
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 – 1945 |
|
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3 |
|
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1 |
Poniżej godła jakie nosił na swoim pomoście U 406 (źródło www.uboat.net).
