Z cyklu „U-bootwaffe” … cz. 24 - U 426 typ VIIC

U 426 Typ VIIC
Stocznia:	Danziger Werft AG, Danzig
Numer zamówienia:	127
Zamówienie:	05.06.1941
Położenie stępki:	20.06.1942
Wodowanie:	06.02.1943
Wcielenie do służby:	12.05.1943
Numer pocztowy:	M 46 323

Przebieg służby:
12.05.1943 – 30.09.1943	8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.01.1943 – 31.10.1943	11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
01.11.1943 – 08.01.1944	1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
08.01.1944	Zatopiony na zachód od Nantes (pozycja 46.47N, 10.42W) bombami głębinowymi przez australijski samolot Sunderland należący do 10/U Sqn RAF.

Dowódcy:
12.05.1943 – 08.01.1944	OL ~ KL Christian Reich

Liczba patroli: 2

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 1 (6.625 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 426 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
brak danych	brak danych

14.09.1943 U 426 pod dowództwem Christiana Reicha wraz z U 842, U 844 i U 281 o godzinie 08:00 opuścił Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się po dalsze rozkazy do bazy w Kristiansand. Trzy godziny później o 11:00 w kwadracie AO 7498 pieczę nad czterema U-bootami objęły przerywacz zagród minowych oraz trałowiec. Następnego dnia o 06:25 (kwadrat marynarki AO 4547) zadanie eskortowania czterech jednostek przejął nowo przybyły dozorowiec. O godzinie 10:00 U 426 wraz z U 281 skierował się do bazy w Kristiansand, gdzie przybył ponad cztery i pół godziny później o 16:35. Po uzupełnieniu zapasów paliwa oraz prowiantu a także odebraniu rozkazów nakazujących marsz do Bergen, 16 września o 05:30, ponownie wraz z U 842, U 844 i U 281 oraz w eskorcie dwóch trałowców: M 411 i M 427, opuszczono Kristiansand kierując się do Haugesund, gdzie dotarto o 17:25. Po przenocowaniu w tamtejszej bazie o 06:30 następnego dnia, w tym samym składzie wyruszono w dalszą drogę. O 11:00 (kwadrat marynarki AN 2491) od konwoju odłączyły się U 281 oraz U 844, które obrały kurs na Hatvik a ponad godzinę później o 12:05 pozostałe jednostki w tym i U 426 osiągnęły do Bergen.

W związku z przedłużającym się oczekiwaniem na montaż detektora Wanze G 1, w trakcie trwającego do końca września pobytu w Bergen na U 426 na polecenie dowódcy prowadzano intensywne szkolenie załogi.

Patrol 1 (05.10.1943 – 29.11.1943)

05.10. U 426 pod dowództwem Christiana Reicha wraz z U 969, U 842 i U 964 oraz w towarzystwie eskorty o godzinie 16:30 opuścił Bergen, by zgodnie za otrzymanymi rozkazami zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Po osiągnięciu o godzinie 20:20 kwadratu AN 2421 nastąpiło pożegnanie z eskortą, po czym każdy z okrętów rozpoczął indywidualny marsz w stronę wyznaczonego mu rejonu operacyjnego. Trzynastego października (kwadrat marynarki AE 8540) na idącym na powierzchni w sztormowych warunkach U 426 na skutek uderzeń fal poważnemu uszkodzeniu uległo poczwórne działko kal. 20 mm. Dwa dni później 15 października (kwadrat marynarki AL 2641) na okręcie Reicha o godzinie 22:21 odebrano pochodzący z U 844 meldunek o kontakcie z idącym kursem 270˚ wrogim konwojem, w stronę którego niezwłocznie się skierowano przystępując do jego poszukiwań. Meldowanym wrogim zgrupowaniem był osłaniany przez Grupę Eskortową B6 oraz Grupę Wsparcia B7 konwój ON.206. Następnego dnia poszukujący wroga U 426 o godzinie 13:09 (kwadrat marynarki AL 1574) został wykryty i zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia oraz pobytu pod wodą do 14:40 przez wrogi samolot. Niezrażony tym niepowodzeniem Christian Reich kontynuował dalej poszukiwania nieprzyjaciela, nawiązując o godzinie 20:05 w kwadracie AK 3849 kontakt wzrokowy z konwojem, którym nie był poszukiwany ON.206 lecz wykryty wcześniej tego samego dnia przez U 964, osłaniany przez 4 Grupę Wsparcia powolny konwój ONS.20. Po wyjściu na dogodną do ataku pozycję o 22:37 (kwadrat marynarki AK 3817 lub AK 3739) w kierunku najbliższego statku odpalono salwę trzech torped. Osiem minut później z pomostu U 426 dostrzeżono słup dymu oznaczający trafienie na innym niż zakładano statku. Trafioną jednostką okazał się być należący do brytyjskiego armatora Meldrum & Swinson Ltd z Londynu frachtowiec Essex Lance (6.625 ton), który płonąc w krótkim odstępstwie czasu od trafienia poszedł na dno. Dwie minuty później okręt Reicha został dostrzeżony przez jeden z okrętów eskorty zidentyfikowany jako niszczyciel, który otworzył w jego kierunku ogień, zmuszając go do wykonania alarmowego zanurzenia na głębokość A+60 (140 metrów). Po odpłynięciu prześladowcy już 17 października o 04:05 Christian Reich zarządził wynurzenie i pościg za nieprzyjacielem. O 10:33 (kwadrat marynarki AK 3577) idący na powierzchni U 426 został wykryty i zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia oraz pobytu pod wodą do 11:57 przez nieprzyjacielski samolot. Dwudziestego drugiego października o 19:30 na pokładzie U 426 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:

„U 91, U 762, U 231, U 309, U 608, U 969, U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426, U 842, U 552, U 592, U 575, U 226, U 373, U 709 utworzą grupę Siegfried, przebywając w następującej kolejności od dnia 24 października, godz. 12:00 w linii dozoru od AJ 9928 do BC 3938. Pozycje osiągnąć niewykrytym idąc za dnia w zanurzeniu a w nocy na powierzchni. 24 października po zajęciu swoich pozycji za dnia przebywać w zanurzeniu, wieczorem oczekiwać płynącego w kierunku wschodnim konwoju.”.

Spodziewanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był osłaniany przez Grupę Eskortową C5 (wspartą dodatkowo jednostkami 2 Grupy Wsparcia) konwój HX.262. Dwudziestego czwartego października o 09:00 okręt Reicha obsadził przypadającą na kwadrat BC 3624 wyznaczoną mu pozycję w zgrupowaniu, rozpoczynając następnie jej przemierzanie w zanurzeniu idąc na głębokości A-30 (50 metrów) i prowadząc nasłuch hydrofonami. Ponieważ żaden z okrętów w/w grupy nie uzyskał kontaktu wzrokowego z konwojem, który w międzyczasie opłynął zgrupowanie od południa, dnia 26 października na wszystkich jednostkach grupy Siegfried odebrano depeszę z dowództwa z rozkazami o następującej treści:

„Grupa Siegfried zostaje podzielona na 3 grupy składające się: Siegfried 1 29.10., godzina 10:00, lina patrolowa od BC 3612 do BC 3967 - U 967, U 212, U 405, U 420, U 231, U 608 i U 969; Siegfried 2 29.10., godzina 10:00, lina patrolowa od BC 6631 do BC 6992 - U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426 i U 552; Siegfried 3 29.10., godzina 10:00, lina patrolowa od BC 9635 do BC 9995 - U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274. Cisza radiowa do momentu nadania ważnego taktycznego meldunku.”.

Tym razem głównym celem dla w/w grup był osłaniany przez Grupę Eskortową B6 oraz 8 Grupę Wsparcia z lotniskowcem eskortowym HMS Fencer (w jej skład wchodziły dwa polskie niszczyciele ORP Burza i ORP Garland) konwój SC.145. Dwudziestego dziewiątego października zgodnie z rozkazem o godzinie 10:00 obsadzono przypadającą na kwadrat BC 6852, wyznaczoną pozycję, przystępując następnie do jej przemierzania w zanurzeniu. Także i tym razem oczekiwany konwój minął niebezpieczny rejon nie wykryty przez żaden z okrętów. Trzydziestego października o godzinie 17:23 na pokładzie U 426 odebrano kolejną depeszę z BdU, która miała następującą treść:

„Grupa Siegfried ulega rozwiązaniu w jej miejsce tworzy się dwie nowe grupy Körner i Jahn. Körner: U 714, U 212, U 967, U 420, U 231, U 969, U 267, U 281, U 413, U 963, U 843 i U 844. Jahn: U 437, U 426, U 552, U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274. W wyżej wymienionej kolejności wszystkie okręty utworzą do dnia 31 października nowe linie patrolowe. Körner od BC 9519 do BC 3297. Jahn od BC 9349 do CD 2325.”.

Głównym celem dla obu grup były konwoje: ON.208, HX.263 oraz ONS.21, które jednak dzięki przechwyconym i odszyfrowanym depeszom Enigmy ominęły je niezauważone przez żaden z okrętów. Pierwszego listopada o godzinie 09:30 (kwadrat marynarki BC 9613) U 426 minął po stronie sterburty idący z kierunku północnego U 842. Następnego dnia o 23:06 odebrano następną pochodzącą z dowództwa depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Grupy Körner i Jahn rozwiązane jako nowe: Grupa Tirpitz 1 tworzy linię patrolową od BC 2211 do BC 2264: U 420, U 714, U 212, U 267. Grupa Tirpitz 2 tworzy linię patrolową od BC 2626 do BC 2699: U 967, U 413, U 969, U 608. Grupa Tirpitz 3 tworzy linię patrolową od BC 6143 do BC 6442: U 586, U 280, U 281, U 575. Grupa Tirpitz 4 tworzy linię patrolową od BC 6786 do BC 9183: U 282, U 592, U 426, U 226. Grupa Tirpitz 5 tworzy linię patrolową od BC 9713 do BC 9779: U 842, U 373, U 274, U 648. Za dnia iść pod wodą a w nocy na powierzchni. Żadnej możliwości uzupełnienia zapasów drodze powrotnej. Okręty mające 32 m³ paliwa bez uprzedniego zgłaszania kierować się do bazy.”.

Głównym celem dla w/w podgrup miał być osłaniany przez Grupę Eskortową C1 oraz 2 Grupę Wsparcia z lotniskowcem HMS Tracker w składzie konwój HX.264. Ze względu na liczne patrole morskie i lotnicze wroga, trzymające U-booty na dystans od konwoju także i ta operacja zakończyła się niepowodzeniem. Siódmego listopada o 17:23 odebrano nową depeszę z BdU, która miała następującą treść:

„Grupa Tirpitz rozwiązana. Reich kierować się do BD 35.”.

Dwa dni później 9 listopada odebrano nowe rozkazy o następującej treści:

„Trzy okręty utworzą grupy zajmując określone pozycje. Odstępy pomiędzy jednostkami 30 mil. Kierunek zgrupowania 235 stopni. Wszystkie okręty tworzą jedno zgrupowanie Eisenhart. Grupa 1, AJ 3331: U 538, U 391, U 542, Grupa 2, AK 4111: U 843, U 714, U 424, Grupa 3, AK 0177: U 764, U 280, U 969, Grupa 4, AK 7135: U 212, U 967, U 575, Grupa 5, AK 7684: U 963, U 552, U 586, Grupa 6, AK 8478: U 420, U 709, U 282, Grupa 7, AK 9478: U 608, U 274, U 343, Grupa 8, BC 2716: U 592, U 413, U 373, Grupa 9, BC 3265: U 267, U 281, U 426, Grupa 10, BC 5388: U 226, U 648, U 842.”.

Głównym celem zgrupowania miały być dwa konwoje: S C-146 (osłaniany przez Grupę Eskortową B3) oraz HX-265. Dwunastego listopada w godzinach nocnych mechanikom U 426 udało się przywrócić ponowną sprawność poczwórnemu działku kal. 20 mm. Następnego dnia (kwadrat marynarki BD 5988), w związku z meldunkiem U 592 o kontakcie z wrogim konwojem o 09:00 rozpoczęto operację przeciwko niemu. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był jeden z ww. konwoji, z którym U 592 jako jedyny z obu grup nawiązał kontakt wzrokowy. O 10:46 (kwadrat marynarki BD 5982) idący na powierzchni okręt Reicha został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot. Po mającym miejsce o godzinie 20:02 wynurzeniu, w związku z rozkazem dowództwa nakazującym przerwanie operacji konwojowej ze względu na silne przeciwdziałaniem ze strony wrogiego lotnictwa U 426 zakończył poszukiwania konwoju. 16 listopada na okręcie Reicha odebrano kolejną depeszę o następującej treści:

„U 426, U 608, U 262, U 228, U 515, U 358, U 333, U 211, U 600 od godzin wieczornych 18 listopada w następującej kolejności tworzyć linię dozoru od CF 2945 do 3855. (?). Okręty tworzą grupę Schill I.”.

Ze względu na fakt iż wyznaczony w rozkazie termin dojścia U 426 na wyznaczoną mu pozycję tj. do kwadratu CF 2945 był niemożliwy do zrealizowania ze względu na konieczność marszu z ekonomiczną prędkością Christian Reich poprosił dowództwo o dalsze instrukcje. Wkrótce potem otrzymano odpowiedź o następującej treści:

„Reich do godzin wieczornych 19 osiągnąć wyznaczoną pozycję.”.

Głównym celem w/w zgrupowania był meldowany przez agentów oraz samolot dalekiego zwiadu Ju 290 z FAGr.5 osłaniany przez 40 Grupę Eskortową połączony konwój MKS.30/SL.139. Osiemnastego listopada (kwadrat marynarki CF 2217) idący na powierzchni U 426 o godzinie 04:55 został zaskoczony przez wrogi samolot, który po oświetleniu go reflektorem Leigha rozpoczął atak, prowadząc ostrzał pomostu z działek pokładowych. W jego wyniku ciężko ranny został Ob.Gfr Kurt Zobel (który zmarł 22 listopada na skutek powikłań po trafieniu odłamkiem) oraz BtsMt Mayerhofer. Drugi atak nieprzyjacielskiej maszyny odparto przy pomocy artylerii przeciwlotniczej, która zmusiła jej załogę do niecelnego zrzutu bomb. Wkrótce potem wykonano alarmowe zanurzenie pozostając następnie pod wodą do godziny 20:45. Następnego dnia o godzinie 19:37 w kwadracie BE 8789 na kursie 140˚, w odległości 3000 metrów dostrzeżono zastopowany niszczyciel. Ze względu na brak torped akustycznych Christian Reich zarządził zanurzenie zamierzając następnie wyminąć przeciwnika. O 22:10 w pobliżu zanurzonego okrętu detonowało pięć bomb głębinowych, po których to wypuszczono pozoratory Bold. O 05:03 dwudziestego listopada (kwadrat marynarki CF 2313) U 426 z powrotem pojawił się na powierzchni rozpoczynając poszukiwania wrogiego konwoju. Następnego dnia w związku z kurczącym się zapasem paliwa Christian Reich zarządził rozpoczęcie marszu powrotnego do bazy w Breście. W trakcie jego trwania 22 listopada o godzinie 20:11 w kwadracie BE 9766 pochowano w morzu zmarłego na skutek odniesionych ran ObGfr Kurta Zobela. Tydzień później, 29 listopada o godzinie 08:32 w punkcie B.4 spotkano się z eskortą (2 dozorowce), w towarzystwie której skierowano się do Brestu. Niecałą godzinę później o 09:16 w kwadracie BF 5222 mini konwój został dostrzeżony a następnie zaatakowany przez grupę 11 myśliwców oraz dwóch bombowców. W wyniku pojedynku jaki się wywiązał jeden z dozorowców – V 711 otrzymał dwa trafienia bombami, tracąc na ich skutek oraz na skutek ostrzału samolotów 5 członków załogi (pozostałych 17 było ciężko a 19 lekko rannych). Drugi dozorowiec V 716 na skutek ostrzału miał jednego lekko rannego. U 426 z ataków wyszedł bez szwanku. O godzinie 11:30 dotarto do Brestu, kończąc trwający prawie osiem tygodni patrol (55 dni). W trakcie jego trwania U 426 przepłynął 4.727 mil morskich na i 1.022 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 2 (03.01.1944 – 08.01.1944)

03.01. U 426 pod dowództwem Christiana Reicha o godzinie 16:00 opuścił bunkier w Breście, by zgodnie z otrzymanymi rozkazami zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Po wyjściu na redę do 17:30 oczekiwano na spotkanie się z eskortą złożoną z trałowca M 10 oraz dozorowca V 708, po czym następnie w ich towarzystwie skierowano się w stronę pozycji wyjściowej. Czwartego listopada na okręcie Reicha odebrano pochodzącą z U 629 depeszę informującą o jego poważnym uszkodzeniu przez wrogi samolot. Trzy dni później 7 stycznia w BdU odebrano pochodzącą z U 426 depeszę o następującej treści:

„Godz. 02:40, BF 4584 – zostałem zaatakowany przez dwa samoloty.”.

Następnego dnia w dowództwie odebrano drugą i jak się później okazało ostatnią depeszę z okrętu Reicha, która miała następującą treści:

„Godz. 11:52, BF 6669 zostałem zaatakowany przez samolot.”.

Napastnikiem tym był pilotowany przez J. P. Robertsa australijski Sunderland z 10/U Sqn RAAF, który w dwóch atakach obrzucił U 426 bombami oraz ostrzelał go z broni pokładowej. W ich wyniku okręt Reicha poszedł na dno. Tuż przed odlotem z miejsca ataku Roberts zameldował dowództwu o grupie ca. 40 rozbitków unoszących się na wodzie pośród przeróżnego rodzaju szczątków, których to pomimo podjętych poszukiwań nie odnaleziono.

*     *     *

Członkowie załogi U 426 polegli w dniu 08.01.1944 (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko Imię	Ranga	Rok urodzenia
Abel Werner	ObGfr	15.12.1922
Biedermann Rudi	OMasch	25.01.1919
Bucher Hermann	ObGfr	27.02.1921
Büchner Walter	MaschMt	07.12.1922
Busch Rudolf	ObGfr	23.02.1923
Emmerich Erich	MaschMt	19.01.1920
Flörke Heinrich	ObGfr	13.12.1923
Fritschuweit Kurt-Walter	MtrOGfr	06.12.1924
Fuchshuber Josef	MtrOGfr	08.01.1923
Fürst Heinz	MtrOGfr.A	07.05.1924
Gasper Johann-Peter	MaschGfr	13.10.1923
Götz Erich	OMasch	22.03.1915
Grimshandl Franz	MtrOGfr	04.08.1923
Grohmann Eugen-Gerhard	MtrGfr.A	25.09.1923
Grossmann Paul	FkMt	26.03.1920
Herrmann Oskar	FkGfr	11.07.1924
Huber Wilhelm	MechOGfr	18.04.1922
Klären Mathias	MtrOGfr	02.07.1923
Kolloch Ernst-Thomas	MtrOGfr	15.07.1924
Kreitmeier Johann	Gfr	17.06.1922
Lange Hans	MaschOGfr	27.03.1921
Lange Heinrich	MaschOGfr	12.10.1923
Leven Johannes	FkMt	26.02.1922
Mai Heinrich	BtsMt	21.10.1920
Merzdorf Artur	Maat	04.08.1921
Mohnitz Alfred	ObGfr	20.03.1924
Mühlstädt Richard	ObGfr	27.04.1924
Münster Fritz	ObGfr	24.11.1924
Neulinger Josef	Maat	15.04.1921
Neurath Hans	Gfr	08.11.1924
Oestereich Georg	OLt.ing	17.04.1920
Pasdag Walter	Maat	27.03.1919
Pätzold Herbert	ObGfr	10.02.1923
Peitsch Werner	ObGfr	28.08.1921
Pöhler Johannes	OStrm	12.06.1915
Rahn Kurt	ObGfr	06.04.1922
Rathke Herbert	Lt.z.S	13.12.1921
Reich Christian	KpLt.	21.11.1915
Reinhold Heinz	ObMt	25.11.1919
Reinhold Werner	ObGfr	03.01.1924
Roock Karl-Heinz	Maat	20.03.1922
Schady Erwin	ObGfr	24.05.1922
Schröter Joachim	OLt.z.S	19.01.1920
Schulte Egon	ObMt	22.08.1920
Schultheise Karl	ObMt	30.12.1918
Töpel Wolfgang	ObGfr	30.11.1922
Tusche Hans	ObGfr	06.08.1923
Warkolz Werner	ObGfr	31.05.1924
Weber Albert	ObGfr	30.11.1922
Wessel Erwin	BtsMt	26.10.1921
Wilmsen Joseph	ObGfr	13.09.1922

*     *     *

Bibliografia:

http://uboat.net

http://www.ubootwaffe.net

http://uboatarchive.net/

http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm

http://www.u-boot-archiv.de/

http://www.u-historia.com/

Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5

Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 8 KTB U 375 - U 435

Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 – 1945

Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3

Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

*     *     *

Poniżej godło U 426 (źródło: uboat.net)

Poniżej dowódca U 426 Christian Reich (źródło: uboat.net)