Z cyklu imprezy shipspottera/shiplovera ... cz. 54 - "Open Ship" Kieler Woche 2025

 

Jak co roku jedną z najciekawszych imprez odbywającego się w czerwcu Tygodnia Kilońskiego jest tzw. „Open Ship” – czyli dni otwartych pokładów (mające miejsce w sobotę, niedzielę i w środę w godzinach 11:30 – 17:30), podczas których to można zwiedzić okręty wojenne zarówno niemieckiej marynarki jak i państw NATO, które rokrocznie przybywają do Kilonii, kończąc w ten sposób dwutygodniowe manewry BALTOPS a następnie uczestniczą w w/w święcie.

Z tego miejsca, mając już nie mały bagaż doświadczeń z w/w imprezą, wszystkim chcącym odwiedzić teren bazy w te dni mogę poradzić wybranie się w sobotę lub niedzielę, bowiem patrząc na ostatnie lata w poniedziałek i we wtorek większość okrętów (a szczególnie tych wchodzących w skład stałych zespołów NATO) opuszcza bazę, w której pozostają już tylko nieliczne jednostki, które można zwiedzić lub sfotografować ostatniego dnia otwartych pokładów – tu mała uwaga nie wszystkie z przebywających w bazie jednostek są dostępne do zwiedzania a na pewnej części z tych udostępnionych może obowiązywać zakaz fotografowania.

Tegoroczny „Open Ship” był bardzo ubogi w „duuuże jednostki”, bowiem ze względu na napiętą sytuację geopolityczną, inne międzynarodowe ćwiczenia, remonty i modernizacje wiele jednostek nie pojawiło się na Bałtyku (widoczny był tu brak tzw. „desantów” czy też zespołu nawodnego NATO - SNMG 1). Dodatkowo wiele marynarek pod koniec manewrów Baltops odwołało wizytę swoich okrętów w Kilonii i skierowało je do baz lub jak w przypadku amerykanów na Morze Śródziemne w pobliże pewnego „kochanego” kraju – USS PAUL IGNATIUS.

Według słów „tubylców” był to najgorszy Open Ship od 30 lat. – i jak się z tym nie zgodzić skoro jedną z „gwiazd” ww. lokalnych mediów była polska fregata rakietowa ORP GGENERAŁ T. KOSCIUSZKO, licząca sobie 46 lat !!!)

Pomimo tej „mizerii” było wciąż ciekawie i jak zwykle profesjonalnie zorganizowane a gospodarze postarali się przynajmniej w jakimś stopniu zrekompensować zaistniałą z nie ich winy sytuację.

Dla mnie ww. sytuacja, pomimo niedyspozycji zdrowotnej była okazją do odwiedzenia pokładów trzech interesujących jednostek (o których szerzej w osobnych opracowania) tj. wielozadaniowego okrętu ratowniczego ARKONA, okrętu hydrograficznego HNMLS SNELLIUS czy też jednostki testowej KALKGRUND – na które w przypadku bogatego w duże jednostki Open Shipu mogłoby po prostu zabraknąć czasu.

Poniżej relacja zdjęciowa, którą starałem się poukładać m.in. wg. miejsc cumowania okrętów (aby powiększyć kliknij na zdjęcie)

Molo Gorch-Fock – przy którym zacumowane były okręt patrolowy niemieckiej straży granicznej SCHLESWIG-HOLSTEIN, okręt matka dronów przeciwminowych systemu Troika FGS PEGNITZ (M 1090), jednostka testowa Y 898 KALKGRUND, fregata rakietowa FGS BAYERN (F 217) – okręt flagowy tegorocznego Open Ship (jak dotarliśmy w jego pobliże tłumek na nim i kolejka do wejścia na jego pokład były galante ale co tu się dziwić skoro serwowano na niej przywiezione specjalnie z Bawarii piwo), duńska fregata rakietowa HDMS ABSALON (F 341) oraz niemieckie okręty bazy: FGS DONAU (A 516), FGS WERRA (A 514) i FGS MOSEL (A 512)

FGS WERRA (A 514) i FGS MOSEL (A 512)

FGS DONAU (A 516)

HDMS ABSALON (F 341)

FGS BAYERN (F 217)

Y898 KALKGRUND

 

Pomost Gneiseanu (Gneisenaubrücke) – przy którym zacumowały brytyjskie kutry szkolne typu P2000: - stojące pojedynczo: HMS ARCHER (P 264), HMS DASHER (P80); stojące parami: HMS SMITER (P 272), HMS EXAMPLE (P165), HMS BITER (P270) i HMS PURSUER (P 273).

 

HMS ARCHER (P264)

HMS DASHER (P 280)

HMS EXAMPLE (P165) i HMS SMITER (P272)

 

HMS PURSUER (P273) i HMS BITER (P270)

 

HMS EXAMPLE (P165), HMS SMITER (P272), HMS PURSUER (P273)

 

Pomost Scharnhorst (Scharnhorstbrücke) – przy którym zacumowały z małym wyjątkiem jednostki przeciwminowe państw NATO – litewskie: niszczyciel min  LNF KURSIS i okręt dowodzenia LNF JOTVINGIS, duńskie: HDMS HIRSHOLM (MSD 5 ) i HDMS MSF 2, niszczyciele min: belgijski BNS PRIMULA (M 924) i francuski FS L`AIGLE (M 647), francuski okręt baza nurków FS VULCAIN (M 611), duński okręt logistyczny HDMS SLEIPNER (A 559), niszczyciele min: estoński EML SAKALA (M 314) i szwedzki HMS KULLEN (M 74).

BNS PRIMULA (M 924) i FS L`AIGLE (M 647)

FS VULCAIN (M 611) i HDMS SLEIPNER (A 559)

 

HMS KULLEN (M 74) i EML SAKALA (M 314)

LNF KURSIS (M 54)

LNF JOTVINGIS (N 42)

HDMS MSF 2 i HDMS HIRSHOLM (MSD 5)

 

Pomost Weddigena (Weddigenbrucke) – niedostępny dla odwiedzających przy którym zacumowane były jednostki Deutsche Martine – niszczyciele min, holownik/okręt ratownicy A1454 BORKUM, korweta rakietowa FGS MAGDEBURG (F 261.

Holownik pełnomorski / okręt ratowniczy A1454 BORKUM

Korweta rakietowa FGS MAGDEBURG (F 261)

Niszczyciele min FGS DATTELN (M 1068) i FGS ROTTWEIL (M 1061)

Niszczyciel min FGS WEILHEIM (M 1059)

A1454 BORKUM (w głębi) oraz niszczyciele min: FGS GROMITZ (M 1064), FGS BAD RAPPENAU (M 1067) i FGS WEILHEIM (M 1059)

W głębi zdjęcia niszczyciel min FGS ROTTWEIL (M 1061), FGS DATTELN (M 1068) i FGS FULDA (M 1058) na pierwszym planie rufa holownika Y812 LUTJE HORN.

Pomost Saltzwedela (Saltzwedelbrucke) – początkowo otwarty a później ze względu na rozpoczynające się regaty zamknięty dla odwiedzających przy którym zacumowane były dwa holowniki Y812 LUTJE HORN i Y816 VOGELSAND, trzy patrolowce duńskiego MARINEHJEMMEVAERNET MHV 908 BRIGADEN, MHV 812 HERCULES i MHV 808 LYRA oraz wszystkie pozostające w służbie drony Seehund systemu Troika.

 

SEEHUND 5 i SEEHUND 4

SEEHUND 6 i SEEHUND 18

SEEHUND 7, SEEHUND 16 i SEEHUND 1

SEEHUND 9, SEEHUND 3 i SEEHUND 10

Jednostki patrolowe duńskiego MARINEHJEMMEVAERNET MHV 908 BRIGADEN, MHV 812 HERCULES i MHV 808 LYRA

MHV 908 BRIGADEN

MHV 808 LYRA

Y812 LUTJE HORN i Y816 VOGELSAND

Y812 LUTJE HORN

 Y816 VOGELSAND

Mała biała flota gotowa na regaty

Holownik/cumowniczka BORBY oraz jednostka staży pożarnej

Barkas motorowy V20 Piet

 

Nabrzeże remontowe / wyposażeniowe – tu kończył się w tym roku (a przynajmniej dla mnie odwiedzającego bazę w sobotę) dostępny dla odwiedzających teren bazy, przy którym zacumowane były holenderski okręt hydrograficzny HNLMS SNELLIUS (A 802), norweski niszczyciel min KNM HINNOY (M 343) oraz niemiecki wielozadaniowy okręt ratowniczy ARKONA.

 

HNLMS SNELLIUS (A 802) i KNM HINNØY (M343)

 HNLMS SNELLIUS (A 802)

 

KNM HINNØY (M343)

ARKONA

Jednostki zabezpieczania poligonów Y837 BAUMHOLDER i Y835 TODENDORF

Y837 BAUMHOLDER i Y835 TODENDORF a w głębi dominująca nad zabudowaniami bazy sylwetka USS MOUNT WHITNEY (LCC 20) tradycyjnie cumującego przy Nabrzeżu Postojowym.

Molo Oskara-Kuscha (Oskar Kusch Mole) – niedostępne przynajmniej w sobotę molo przy którym zacumowana była nasza fregata rakietowa ORP GENERAŁ T. KOŚCIUSZKO (273).

Śmigłowiec SH-70 na rufie lądowisku amerykańskiego okrętu dowodzenia USS MOUNT WHITNEY.

Sprzęt i wyposażenie jednostek lądowych niemieckich i duńskich

Wojskowa Straż Pożarna

Pojazd terenowy komandosów z Eckernförde

Sprzęt 6 Batalionu Rozpoznawczego „Holstein” z 41 Brygady Grenadierów Pancernych

 

 

 

 

 

 

Sprzęt duńskich wojsk obrony terytorialnej

„Kolekcja” dźwigów samojezdnych Bundeswehry

 

 

Z cyklu "Biała flota" ... cz. 3 - STADT WEHLEN (III)

STADT WEHLEN – pasażerski parowiec bocznokołowy, najstarsza jednostka we flocie Sächsische Dampfschiffahrts-GmbH & Co. Conti Elbschiffahrts KG. Budowę jednostki rozpoczęto w 1878 roku w drezdeńskiej stoczni Blasewitz pod numerem budowy 15, nadając jej w momencie wodowania nazwę DRESDEN (II). Do służby statek został wprowadzony 18 maja 1879 roku. Koszt budowy parowca, który w zamierzeniu zamawiającego miał być większy i bardziej luksusowy od swoich poprzedników, wyniósł prawie 90 000 marek w złocie. Od momentu wprowadzenia do eksploatacji aż do 1923 roku DRESDEN pływał dla przedsiębiorstwa Saksońsko-Czeska Żegluga Parowa (Sächsisch-Böhmische Dampfschiffahrts-Gesellschaft - SBDG), po czym przeszedł w gestię przedsiębiorstwa Saksońsko-Czeska Żegluga Parowa Spółka Akcyjna (Sächsisch-Böhmische-Dampfschiffahrt, Aktiengesellschaft  - SBDA). Oprócz wykorzystywania w swojej tradycyjnej roli tj. parowca pasażerskiego statek sporadycznie był tez używany jako holownik. Jeszcze w trakcie eksploatacji w barwach pierwszego właściciela DRESDEN przeszedł szereg remontów i modernizacji i tak: w 1893 roku wymieniono na nim kocioł parowy na nowy trójpłomienicowy kocioł skrzynkowy zbudowany przez stocznię Übigau, w 1895 roku w stoczni Blasewitz usunięto z niego nadkola oraz wydłużono jego kadłub za kotłem o 2,10 m a w latach 1914/15 w stoczni Laubegast zainstalowano na nim nowy dwupłomienicowy kocioł cylindryczny, przebudowano silnik parowy, zamontowano oświetlenie elektryczne oraz parową maszynkę sterową. Pomiędzy ostatnimi ww. modernizacjami, w lipcu 1899 roku, w pobliżu miejscowości Lovosice jednostka doznała niewielkich uszkodzeń na skutek uderzenia orkanu. W 1918 roku, w trakcie  I Wojny Światowej (1918) ze względu na trudne warunki ekonomiczne DRESDEN został wycofany z eksploatacji i odstawiony na postój. W 1926 roku już w barwach nowego właściciela statek otrzymał nową nazwę MÜHLBERG (pochodzącą od położonego na Dolnych Łużycach miasta o tej samej nazwie) zwalniając dotychczasową dla nowo budowanej jednostki. W trakcie Drugiej Wojny Światowej MÜHLBERG, podobnie jak inne statki SBDA, otrzymał maskowanie. Kocówkę wojny jednostka spędziła w odstawce a po jej zakończeniu przeszła remont i przebudowę powracając do eksploatacji w 1946 roku. 1 lutego 1947 roku dotychczasowy właściciel parowca tj. SBDA został znacjonalizowany i przekształcony VEB Elbeschiffahrt Sachsen. W latach 1949 – 1950 jednostka przeszła kolejny remont połączony z przebudową, w trakcie którego: wybudowano górny pokład, zainstalowano ogrzewanie parowe, wymieniono drewniane łopaty na kołach łopatkowych na stalowe a same nadkola odnowiono, dodatkowo wymieniono też dwuczęściowe okna na pojedyncze. W latach 1950 – 1957 MÜHLBERG należał do Niemieckiego Centrum Spedycji i Przeładunku VEB (DSU) a po ich rozwiązaniu, w 1957 roku przeszedł do nowo utworzonego przedsiębiorstwa VEB Fahrgastschiffahrt und Repairwerft Dresden. W tym samym roku (1957) MÜHLBERG przeszedł gruntowny remont. W 1962 roku po raz drugi i jak na razie ostatni uległa zmianie nazwa jednostki, tym razem na STADT WEHLEN (III). W 1967 roku doszło do kolejnej zmiany właścicielskiej a nowym armatorem statku zostało przedsiębiorstwo VEB Fahrgastschiffahrt Dresden. W 1977 roku na skutek zablokowania przez dryfujący pień drzewa jednego z kół doszło do zderzenia jednostki z parostatkiem PIRNA. W kolejnym roku tj. 1978 roku na skutek uszkodzenia kotła statek musiał zostać wycofany z eksploatacji i odstawiony na postój w porcie Neustadt. W trakcie jego trwania, w 1979 roku STADT WEHLEN obchodził swoje 100-lecie służby. W 1981 roku parowiec został przeholowany do stoczni Laubegast, gdzie przeszedł remont i przebudowę, otrzymując jako pierwszy statek nowy kocioł produkcji zakładów VEB Dampfkesselbau Übigau. Do eksploatacji jednostka powróciła 30 kwietnia 1982 roku. Po zjednoczeniu Niemiec przedsiębiorstwo VEB Fahrgastschiffahrt Dresden przeszło w zarząd trustu i w 1992 roku zostało sprywatyzowane poprzez sprzedaż przedsiębiorstwu żeglugowemu Conti w Putzbrunn koło Monachium, które utworzyło spółkę Sächsische Dampfschiffahrts-GmbH & Co. Conti Elbschiffahrts KG. 19 lipca 1993 roku STADT WEHLEN trafił do stoczni Laubegaster, gdzie przeprowadzono jego historyczną rekonstrukcję, w trakcie której wszystkie przeprowadzone w trakcie istnienia NRD zmiany zostały usunięte. Kadłub statku poszerzono o 0,30 m i wydłużono o 1,07 m. W dniu 1 maja 1994 roku STADT WEHLEN powrócił do eksploatacji biorąc udział w uroczystej paradzie parowców, jaka miała miejsce w Dreźnie. W 2004 roku statek przeszedł remont generalny w stoczni w Roßlau, w trakcie którego m.in. jego kocioł został zdemontowany i poddany remontowi przeprowadzonemu przez przedsiębiorstwo HSI Turbinenstahlbau Dresden-Übigau GmbH. Obecnie jednostka wciąż pozostaje w eksploatacji.

*     *     *

Dane techniczne:
Wymiary (d. x sz. x. z.):	58,50 x 5,24 (z kołami 10,40) x  0,74-1,13 m
Kadłub:	stalowy
Napęd:	2 cylindrowa maszyna parowa (ekstra lekki olej opałowym – zużycie 100 ~ 120 l/h) o mocy: 230 Km (169 kW)
	cylindryczny kocioł parowy 2-płomiennicowy
	2 patentowe boczne koła o średnicy 3,00 m
Prędkość:	z prądem rzeki: 12~15 km/h
	pod prąd rzeki: 8~10 km/h
Pasażerowie	419 osób (miejsc siedzących 269)
Załoga	4 (kapitan, 2 marynarzy, mechanik)
Urządzenia pomocnicze:	odchylany komin

*     *     *

Poniżej STAD WEHLEN powraca z rejsu, Drezno 21.08.2022 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej STAD WEHLEN przy pirsie portu pasażerskiego przy Tarasach Brühla, Drezno 21.08.2022 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej STAD WEHLEN wyrusza na kolejny rejs, Drezno 21.08.2022 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).