W obiektywie shipspottera czyli z migawką nad portową sadzawką: Z cyklu okręty wojenne ... cz. 77

wtorek, 21 czerwca 2022

Z cyklu okręty wojenne ... cz. 77 - USS COLE (DDG 67)

USS COLE (DDG 67, sygnał wywoławczy: NDDG) – amerykański niszczyciel rakietowy typu Burke, wersja Flight I, zbudowany przez położoną w stanie Missisipi, należącą obecnie do koncernu Northrop Grumman Ship Systems stocznię Ingalls Shipbuilding w Pascagoula. Pierwsza jednostka o tej nazwie w szeregach US Navy, której patronem jest sierżant Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych Darrell Samuel Cole, weteran walk na Pacyfiku, który 19 lutego 1945 roku, w trakcie walk o Iwo Jimę, trzykrotnie zaatakował japońskie umocnione pozycje, będąc jedynie uzbrojonym w pistolet i granaty, ginąc podczas ostatniego z ataków. Za swoją brawurową akcję Darrell S. Cole został pośmiertnie odznaczony kongresowym Medalem Honoru. Matką chrzestną okrętu jest Pani Lee Perry – małżonka Sekretarza Obrony Pana Williama J. Perry`ego. 13 grudnia 1995 roku niszczyciel po raz pierwszy opuścił stocznię, wyruszając na próby morskie. 8 czerwca 1996 roku, podczas mającej miejsce w Port Everglades na Florydzie uroczystej ceremonii USS COLE został wcielony do służby. 10 lipca, cumujący w bazie Norfolk USS COLE otrzymał polecenie jej opuszczenia i wyjścia w morze w związku z nadciągającym huraganem Bertha. 22 lutego 1998 roku niszczyciel wyruszył na swoją pierwszą turę relokacji w rejon Bliskiego Wschodu, wchodząc w skład Grupy Bojowej lotniskowca USS JOHN C STENNIS. W trakcie tej tury operujący na Oceanie Indyjskim, Morzu Arabskim i Zatoce Perskiej okręt odwiedził porty: Dżibuti (Dżibuti), Dubaj (ZEA), Manama (Bahrajn), Jebel Ali i Abu Dhabi (ZEA), Malaga oraz uczestniczył w ćwiczeniu SHAREM 124. 18 sierpnia po sześciu miesiącach spędzonych w morzu USS COLE powrócił do Norfolk. 3 marca 1999 roku okręt wyruszył na operację antynarkotykową na wodach Morza Karaibskiego. W trakcie jej trwania odwiedzono następujące porty: Guantanamo (Kuba – dwukrotnie), Willemstad (Antyle Holenderskie) oraz Roosevelt Roads – Ceiba (Puerto Rico). 10 kwietnia, po ponad miesiącu spędzonym w morzu niszczyciel powrócił do Norfolk. 26 maja USS COLE przybył z siedmiodniową wizytą do Nowego Jorku (zacumowano przy pirsie 88), by wziąć udział w dorocznych obchodach Tygodnia Floty. 15 września, w związku z nadciągającym huraganem Floyd niszczyciel otrzymał polecenie opuszczenia bazy i wyjścia w morze. 4 października USS COLE przybył z ośmiodniową wizytą do Fort Lauderdale, by wziąć udział w obchodach Dni Marynarski Hrabstwa Broward. 8 sierpnia 2000 roku okręt wyruszył na swoją drugą turę relokacji w strefach odpowiedzialności 5 i 6 Floty. W pierwszej części jej trwania USS COLE operując na wodach Morza Śródziemnego odwiedził porty: Barcelona (Hiszpania), Villafranche (Francja), Valletta (Malta), Koper (Słowenia) oraz w okresie 15 wrzesień – 4 październik wspierał operację Silent Lance krążąc po wodach Morza Adriatyckiego. 11 października niszczyciel pokonał Kanał Sueski wchodząc na wody Morza Czerwonego, gdzie skierował się do położonego w Jemenie portu Aden, by uzupełnić tam paliwo. 12 października w pobliżu burty cumującego w Adenie niszczyciela o godzinie 11:18 eksplodowała prowadzona przez dwójkę samobójców z Al-Kaidy, wypełniona ładunkami wybuchowymi łódź motorowa powodując jego ciężkie uszkodzenie (powstały w jej wyniku w lewej burcie na wysokości śródokręcia otwór miał wymiary 13,2 x 19,6 m) oraz śmierć 17-u i rany 39-ciu członków załogi. 29 października, nie nadający się do samodzielnej podróży USS COLE został wyprowadzony z Adenu na głębszą wodę przez amerykański holownik USNS CATABA, gdzie następnie 30 października został „wprowadzony” na pokład norweskiego pół zanurzalnego ciężarowca BLUE MARLIN, który następnie po trwającym prawie dwa miesiące rejsie, 24 grudnia dostarczył go do stoczni Litton Ingalls Shipbuilding w Pascagoulla (w celu zapewnienia możliwości wydokowania niszczyciela musiano wcześniej dokonać pogłębienia akwenu w pobliżu stoczni). 12 kwietnia 2002 roku USS COLE wyruszył na pierwsze próby morskie po zakończonej odbudowie. 5 sierpnia tego samego roku, przebywający w morzu, w odległości 30 mil morskich na zachód od St. Croix na wyspach Dziewiczych niszczyciel udzielił pomocy i asysty drewnianej jednostce żaglowej, która znalazła się w niebezpieczeństwie. Podobne wydarzenie miało miejsce 24 września na akwenie położonym 40 mil morskich od Currituck w Północnej Karolinie z tym, że w odróżnieniu od poprzedniej sytuacji okrętowi towarzyszył inny niszczyciel – USS WINSTON S. CHURCHILL. 29 listopada 2003 roku USS COLE wraz z USS GONZALEZ i USS THORN w ramach Nawodnej Grupy Uderzeniowej wyruszył na swoją trzecia turę relokacji, kierując się na wody Morza Śródziemnego. W trakcie pobytu na tamtym akwenie okręt wchodził w skład natowskiego Stałego Zespołu Nawodnego Morza Śródziemnego, odwiedzając porty: Rota (Hiszpania), Civitavecchia (Włochy), Aksaz (Turcja), Tulon (Francja), Valencia (Hiszpania), Cagliari i Genua (oba Włochy) oraz biorąc udział w ćwiczeniach: Mare Aperto i Dogfish 2004. Do Norfolk USS COLE powrócił 27 maja 2004 roku, po prawie sześciu miesiącach spędzonych w morzu. 20 maja 2005 roku niszczyciel opuścił bazę wyruszając na drugą stronę Atlantyku, by wziąć udział w 33 edycji dorocznych ćwiczeń Baltops 2005. 8 czerwca 2006 roku USS COLE wraz z niszczycielem USS BULKELEY, w ramach Ekspedycyjnej Grupy Uderzeniowej USS IWO JIMA wyruszył na swoją czwartą turę relokacji, podczas której operując na wodach Morza Arabskiego oraz Zatoki Perskiej prowadził nadzór szlaków żeglugowych oraz wspierał operację Iraqi Freedom. Na początku października okręt gościł w porcie Manama – był to jego pierwszy pobyt w jednym z portów tego regionu od czasu zamachu z 2000 roku. 6 grudnia, po sześciu miesiącach spędzonych w morzu niszczyciel powrócił do Norfolk. 4 września 2007 roku okręt wyruszył na drugą stronę Atlantyku, by wziąć udział w mających miejsce u wybrzeży Szkocji międzynarodowych ćwiczeniach Neptune Warrior 07-2. Do bazy powrócono w połowie października odwiedzając po drodze bazę brytyjskiej marynarki w Portsmouth. Prawdopodobnie na początku 2008 roku USS COLE wyruszył na swoją piątą turę relokacji. W trakcie jej trwania okręt operował na akwenie Morza Śródziemnego (m.in. patrolował wybrzeża Libanu w ramach promowania stabilizacji w tym regionie), Oceanu Atlantyckiego, Morza Północnego oraz Bałtyckiego biorąc w tym czasie udział w kilku międzynarodowych ćwiczeniach m.in.: Orion 08 – okręt wchodził w skład Grupy Bojowej HMS ILLUSTRIOUS, Phoenix – okręt współpracował z brytyjskim okrętem podwodnym HMS TRAFALGAR oraz Baltops 08 – w trakcie którego odwiedził porty: Gdynia, Kilonia i Sztokholm. 18 lipca, po sześciu i pół miesiącach spędzonych w morzu USS COLE powrócił do Norfolk. 23 września 2009 roku okręt opuścił bazę, by wziąć udział w odbywającym się u wybrzeży Szkocji międzynarodowym ćwiczeniu Joint Warrior 09-2. W trakcie pobytu na europejskich wodach niszczyciel odwiedził też bałtyckie porty: Helsinki (Finlandia) oraz Tallin (Estonia). Do Norfolk powrócono 19 listopada. 8 lutego 2010 roku niszczyciel wyruszył na swoją na szóstą turę relokacji w strefie odpowiedzialności 5 i 6 Floty, podczas której wchodził m.in. w skład Stałego Zespołu Nawodnego NATO Grupy 2. Do bazy USS COLE powrócił 1 grudnia tego samego roku, po prawie siedmiu miesiącach spędzonych w morzu. 9 września 2011 roku okręt zacumował przy pirsie Centrum Nauticus w Norfolk, by wziąć udział w obchodach dziesiątej rocznicy zamachów z 11 września. W okresie 30 styczeń – 12 luty 2012 roku niszczyciel uczestniczył w mających miejsce u wybrzeży Północnej Karoliny międzynarodowych ćwiczeniach Bold Aligator 2012. 23 sierpnia tego samego roku USS COLE wyruszył na swoją siódmą już turę relokacji w strefie odpowiedzialności 6 Floty. W trakcie jej trwania okręt, do którego zadań należało zapewnianie osłony przeciw balistycznej odwiedził Rotę, Zatokę Suda na Krecie (dwukrotnie), Kusadasi (Turcja), Zatokę Augusty na Sycylii oraz w drodze powrotnej do Norfolk (gdzie przybył 26 stycznia 2013 roku), położony na Maderze port Funchal (Portugalia). W okresie 30 marzec – 10 kwietnia USS COLE wziął udział w międzynarodowym ćwiczeniu Joint Warrior 14-1, odwiedzając po jego zakończeniu bazę brytyjskiej marynarki Devonport w Plymouth. Po powrocie do kraju, od 21 maja niszczyciel gościł z sześciodniową wizytą w Stapleton (Staten Island), biorąc udział w obchodach Tygodnia Floty Miasta Nowy Jork 2014. 22 sierpnia tego samego roku USS COLE wyruszył na swoją ósmą turę relokacji w strefie odpowiedzialności 6 Floty. W trakcie jej trwania, w wrześniu okręt odwiedził Zatokę Augusty oraz port w Hajfie (Izrael). 10 października niszczyciel pokonał Bosfor wchodząc na Morze Czarne, gdzie 16 października wziął udział w ćwiczeniu typu Passex z turecką fregatą TCG SALIHREIS a następnie 21 października przybył z dwudniową wizytą do rumuńskiego portu w Konstancy, po której to wraz z okrętem dowodzenia USS MOUNT WHITNEY wziął udział w kolejnym ćwiczeniu typu PASSEX, tym razem z udziałem rumuńskiej fregaty ROS REGELE FERDINAND. 30 października USS COLE opuścił Morze Czarne. Na początku listopada okręt gościł z trzydniową wizytą w Aksaz (5-8.11.), po której to wziął udział w ćwiczeniu Mavi Balina 2014 (8 – 13.11.). W grudniu po raz drugi goszczono w Hajfie (23-27.12.) oraz wzięto udział w ćwiczeniu typu Passex z francuskim awizo FS COMMANDANT DUCUING (29.12.). 19 stycznia 2015 roku okręt przybył z trzydniową wizytą do portu w Pireusie. 8 lutego USS COLE po raz drugi wszedł na Morze Czarne, gdzie ponownie odwiedził Konstancę oraz odbył dwa ćwiczenia typu Passex z okrętami rumuńskiej marynarki wojennej wpierw z fregatą ROS MARASESTI (9-12.02) a następnie z fregatą ROS REGINA MARIA (19.02.). 20 listopada okręt gościł w bułgarskim porcie Warna, zaś następnego dnia, tuż przed opuszczeniem Morza Czarnego odbył ćwiczenie typu Passex z turecką fregatą TCG YILDIRIM. 13 marca, po prawie siedmiu miesiącach spędzonych w morzu USS COLE powrócił do Norfolk. Pod koniec kwietnia oraz na początku maja okręt wziął udział w dwóch imprezach: wpierw w obchodach Tygodnia Floty w Nowym Orleanie a następnie w dorocznych Dniach Marynarki Hrabstwa Broward w Fort Lauderdale. 10 lipca 2016 roku, operujący wraz z bliźniaczymi niszczycielami USS LABOON i USS MAHAN u wybrzeży Florydy USS COLE wziął udział w ćwiczeniu typu Photex z odbywającymi rejs szkolny jednostkami japońskiej marynatki w składzie JS ASAGIRI, JS KASHIMA i JS SETOYUKI. 15 grudnia tego samego roku niszczyciel wyruszył na dziewiątą już turę relokacji, kierując się w rejon Bliskiego Wschodu. W trakcie jej trwania operowano na wodach Morza Śródziemnego, Morza Arabskiego oraz Zatoki Perskiej, odwiedzając m.in. porty: Funchal, Split (Chorwacja) czy też Jebel Ali. Do Norfolk USS COLE powrócił 16 lipca 2017 roku, po siedmiu miesiącach spędzonych w morzu. Kolejne miesiące to okres służby na lokalnych wodach. Pod koniec czerwca 2018 roku rozpoczął się remont oraz modernizacja USS COLE w stoczni BAe Systems w Norfolk, który zakończył się w lutym/marcu 2020 roku. Przez resztę 2020 i większość 2021 roku niszczyciel pełnił służbę na lokalnych wodach, biorąc udział w licznych ćwiczeniach. 1 grudnia 2021 roku USS COLE, w składzie Grupy Uderzeniowej Lotniskowca USS HARRY S TRUMAN wyruszył na swoją dziesiątą turę relokacji. W dniach 23 – 27 grudnia okręt gościł w porcie Limassol na Cyprze, po czym po odbyciu ćwiczenia typu Photex, 4 stycznia 2022 roku przeszedł przez Kanał Sueski. Dwa dni później 6 stycznia, w trakcie przejścia przez Morze Czerwonej USS COLE wraz z niszczycielem USS JASON DUNHAM uczestniczył w ćwiczeniu typu Passex z egipską fregatą ENS ALEXANDRIA. Pod koniec stycznia okręt pokonał Cieśninę Ormuz wchodząc na wody Zatoki Perskiej na której to pozostał do połowy lutego, odwiedzając w tym czasie porty: Manama oraz Jebel Ali. 27 marca USS COLE, który w międzyczasie powrócił na wody Morza Śródziemnego odwiedził port Eilat (Izrael), po czym dwa dni później (29 marca) wziął udział w ćwiczeniu typu Passex z izraelskimi okrętami INS EILAT i INS HETZ. W maju USS COLE odwiedził dwa włoskie porty Neapol (10-14) i Tarent (26-29). Od 18 marca okręt przebywa w bazie Rota.

* * *

Historia budowy
Położenie stępki:	28.02.1994
Wodowanie:	10.04.1995
Wcielenie do służby:	08.06.1996

* * *

Dowódcy okrętu
08.06.1996 – 23.09.1997	Cdr. Michael Stewart O-Bryan
23.09.1997 – 25.07.1999	Cdr. Richard James Nolan Jr.
25.07.1999 – 09.03.2001	Cdr. Kirk S. Lippold
09.03.2001 – 10.01.2003	Cdr. Kevin Michael Sweeney
10.01.2003 – 02.07.2004	Cdr. Christopher Watson Grady
02.07.2004 – 16.12.2005	Cdr. Brian Alexander Solo
16.12.2005 – 11.06.2007	Cdr. Bradley Wayne Robertson
11.06.2007 – 12.12.2008	Cdr. Cary James Haire Krause
12.12.2008 – 16.07.2010	Cdr. Edward William Deviney II
16.07.2010 – 06.01.2012	Cdr. Andrew C. Ehlers
06.01.2012 – 26.07.2013	Cdr. Peter K. Nilsen
26.07.2013 – 21.01.2014	Cdr. Dennis Lawrence Farrell
21.01.2014 – 29.04.2016	Cdr. James Arthur Quaresimo
29.04.2016 – 13.10.2017	Cdr. David P. Wroe
13.10.12017 – 02.05.2019	Cdr. James J. Von St. Paul
02.05.2019 – 30.10.2020	Cdr. Edward Jenkins Pledger
30.10.2020 – 02.02.2022	Cdr. Joseph Vincent Libasci III
02.02.2022 –	Cdr. James V. Welsch III

* * *

Członkowie załogi USS COLE polegli w zamachu 12.10.2000 r.

Kenneth Eugene Clodfelter (lat 21, Mechanicsville) – Hull Maintenance Technician Second Class

Richard Costelow (lat 35, Morrisville) – Chief Electronics Technician (Surface Warfare)

Lakeina Monique Francis (lat 19, Woodleaf) – Mess Management Specialist Seaman

Timothy Lee Gauna (lat 21, Rice) – Information Systems Technician Seaman

Cherone Louis Gunn (lat 22, Rex) – Signalman Seaman

James R. McDaniels (lat 19, Norfolk) – Information Systems Technician Seaman

Marc Ian Nieto (lat 24, Fond du Lac) – Engineman Second Class (Surface Warfare)

Ronald Scott Owens (lat 24, Vero Beach) – Electronics Warfare Technician Second Class (Surface Warfare)

Lakiba Nicole Palmer (lat 22, San Diego) – Seman

Joshua L. Parlett (lat 19, Churchville) – Engineman Fireman

Patrick Howard Roy (lat 19, Keedysville) – Fireman

Kevin Shawn Rux (lat 30, Portland) – Electronics Warfare Technician First Class

Ronchester M. Santiago (lat 22, Kingsville) – Mess Management Specialist Third Class

Timothy L. Saunders (lat 32, Ringgold) – Operations Specialist Second Class

Gary Swenchonis Jr. (lat 26, Rockport) – Fireman

Andrew Triplett (lat 31, Shuqualak) – Lieutenant (Junior Grade)

Craig B. Wibberley (lat 19, Williamsport) – Seaman

* * *

Jednostki wersji Flight I
Nazwa (numer burtowy)	Stocznia	W służbie:
USS ARLEIGH BURKE (DDG 51)	Bath Iron Works	04.07.1991
USS BARRY (DDG 52)	Ingalls Shipbuilding	12.12.1992
JOHN PAUL JONES (DDG 53)	Bath Iron Works	18.12.1993
USS CURTIS WILBUR (DDG 54)	Bath Iron Works	19.03.1994
USS STOUT (DDG 55)	Ingalls Shipbuilding	13.08.1994
USS JOHN S McCAIN (DDG 56)	Bath Iron Works	02.07.1994
USS MITSCHER (DDG 57)	Ingalls Shipbuilding	10.12.1994
USS LABOON (DDG 58)	Bath Iron Works	19.03.1995
USS RUSSEL (DDG 59)	Ingalls Shipbuilding	20.05.1995
USS PAUL HAMILTON (DDG 60)	Bath Iron Works	27.05.1995
USS RAMAGE (DDG 61)	Ingalls Shipbuilding	22.07.1995
USS FITZGERALD (DDG 62)	Bath Iron Works	14.10.1995
USS STETHEM (DDG 63)	Ingalls Shipbuilding	21.10.1995
USS CARNEY (DDG 64)	Bath Iron Works	13.04.1996
USS BENFOLD (DDG 65)	Ingalls Shipbuilding	30.03.1996
USS GONZALEZ (DDG 66)	Bath Iron Works	12.10.1996
USS COLE (DDG 67)	Ingalls Shipbuilding	08.06.1996
THE SULLIVANS (DDG 68)	Bath Iron Works	19.04.1997
USS MILIUS (DDG 69)	Ingalls Shipbuilding	23.11.1996
USS HOPPER (DDG 70)	Bath Iron Works	06.09.1997
USS ROSS (DDG 71)	Ingalls Shipbuilding	28.06.1997

* * *

Dane techniczne
Wyporność (pełna):	8.315 t.
Wymiary (d. x sz. z.):	153,80 x 20,4 x 9,3 m
Kadłub:	stalowy, podwójne dno
Kadłub:	przedziały wodoszczelne: 12
Napęd:	4 turbiny gazowe General Electric LM 2500-30 – łączna moc 105.000 SHP (78,000 kW)
Napęd:	2 wały z dwiema 5 skrzydłowymi śrubami nastawnymi
Prędkość:	> 33 węzłów,
Zasięg:	4.400 mil morskich przy prędkości 20 węzłów,
Wyposażenie elektroniczne:	radar 3D AN/SPY-1D
	radar przeszukiwania powierzchni: AN/SPS-67(V)4
	radar przeszukiwania powierzchni: AN/SPS-64(V)9
	system kierowania ogniem Mk 99 z trzema iluminatorami: AN/SPG-62
	system łączności i komunikacji satelitarnej AN/WSC-9 SATCOM
	system wymiany danych taktycznych NTDS (Link 11, Link 4A, Link 16 i Link 22)
	lotnicza radiolatarnia: AN/URN TACAN
	zintegrowany system walki podwodnej AN/SQQ 89(V)4
	sonar kadłubowy: AN/SQS-53C
	sonar holowany: AN/SQR-19B TACTAS
Systemy walki elektronicznej:	system walki elektroniczej: AN/SLQ-32(V)3
	system obrony przed torpedami: AN/SQL-25A Nixie
	wyrzutnie dipoli: Mk36 mod. 12
	Flary: AN/SLQ-39
Uzbrojenie:	90 komorowa pionowa wyrzutnia rakietowa Mk41 dla pocisków: RGM-109 Tomahawk, RIM-66M Standard, RIM-161 Standard BMD, RIM-162 ESSM (4 pociski na komorę, RUM-139 VL ASROC, RIM-174A Standard ERAM
	1 x I uniwersalne działo 5 calowe (127 mm)/62 Mk-45 mod 2
	2 x VI lufowe systemy obrony bezpośredniej Mk15 Block 1D Phalanx kal. 20 mm
	2 x I działka automatyczne M242 Bushmaster kal. 25 mm
	2 potrójne wyrzutnie torped Mk 32 dla 6 torped Mk-46 i Mk-50
Wyposażenie lotnicze:	pokład lotniczy
Załoga:	370 os.