Z cyklu „U-bootwaffe” … cz. 44 - U 435 Typ VIIC

U 435 Typ VIIC
Stocznia:			F.Schichau GmbH, Danzig
Numer zamówienia:			1477
Zamówienie:			16.10.1939
Położenie stępki:			11.04.1940
Wodowanie:			31.05.1941
Wcielenie do służby:			30.08.1941
Numer pocztowy:			M 03 593
Przebieg służby:
30.08.1941 – 31.12.1941		5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.01.1942 – 30.06.1942		1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
01.07.1942 – 31.01.1943		11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
01.02.1943 – 09.07.1943		1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
09.07.1943		Zatopiony bombami głębinowymi na zachód od Lizbony (pozycja 39.20N, 13.00W) przez amerykański bombowiec B-24 Liberator z 1st A/S Sqn USAAF/B)
Dowódcy:
30.08.1941 – 09.07.1943				KL ~ KK Siegfried Strelow
Liczba patroli:				8
Zatopione/uszkodzone statki handlowe:				9 (53.712 ton)/0
Zatopione/uszkodzone okręty wojenne:				3 (855 ton)/0
Zatopione/uszkodzone pomocnicze okręty wojenne:				1 (2.456 ton)/0
Zestrzelone/uszkodzone samoloty:				0/0
Okres służby U 435 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
01.09. – 15.09.1941	Danzig – próby okrętu w ramach UAK.
16.09. – 18.09.1941	Gotenhafen – próby sprawności broni torpedowej w ramach TEK.
20.09. – 23.09.1941	Kiel – próby okrętu w ramach UAG.
24.09. – 25.09.1941	Rønne/Bornholm – próby sprawności hydrofonów w ramach UAG-Schall.
26.09. – 17.10.1941	Danzig – przegląd okrętu w stoczni Schichau Werft.
18.10. – 21.10.1941	Danzig – szkolenie indywidualne.
22.10. – 28.10.1941	Hela – indywidualne szkolenie w ramach Agru-Front.
29.10. – 01.11.1941	Danzig – pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzenia drobnych prac naprawczych.
03.11. – 17.11.1941	Danzig – ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
18.11. – 24.11.1941	Danzig – pobyt w stoczni Deutsche Werft w celu przeprowadzenia drobnych prac naprawczych.
25.11. – 05.12.1941	Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów (obok U 435 udział: w nich U 87, U 333, U 701, U 162, U 588, U 154, U 587, U 455).
10.12. – 31.12.1941	Danzig – przegląd okrętu w stoczni Schichau Werft.
01.01. – 07.01.1942	Königsberg – pobyt w miejscowej stoczni.
08.01. – 09.01.1942	Pillau – strzelanie torpedami.
10.01. – 12.01.1942	Königsberg – przegląd okrętu w miejscowej stoczni.
15.01. – 19.01.1942	Kiel – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (20.01.1942 – 16.02.1942)

20.01. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 11:30 odbił od mola Tirpitza w bazie w Kiel-Wik, kierując się w stronę pobliskiego wejścia do Kanału Cesarza Wilhelma (Kanał Kiloński). Wieczorem o 21:40 okręt osiągnął Brunsbüttel, gdzie spędził noc, po czym rankiem następnego dnia o godzinie o 07:10 wyruszył w dalszą drogę, kierując się w stronę położonej na wyspie Helgoland bazy, gdzie przybył o 15:10. Po ponad godzinnym pobycie, w towarzystwie eskorty ruszono dalej, kierując się na się rutę Blau. Jeszcze tego samego dnia o 22:15 pożegnano się z eskortą, kontynuując dalej już samotnie marsz w stronę wybrzeży Norwegii. Dwudziestego drugiego stycznia zgodnie z otrzymanymi przed wypłynięciem z bazy instrukcjami o godzinie 08:30 (kwadrat marynarki AN 9314) U 435 zszedł w zanurzenie kontynuując dalej marsz pod wodą. Dwa dni później 24 lutego o 10:15 (kwadrat marynarki AN 4331) na kursie 73˚ uzyskano namiar na odległą o 30 mil morskich latarnię na wyspie Utsira. Dwudziestego siódmego stycznia o godzinie 18:39 na okręcie Strelowa odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Jako rejon ataku obsadzić, sektory w punkcie A w środku kwadratu AE 5531: Strelow, Punkt A 210˚ - 260˚. Gieszler, Punkt A 260˚ - 310˚. Rathke, Punkt A 310˚ - 380˚.”.

Głównym celem w/w okrętów był położony na Islandii Sydisfjordur, w którym to według podejrzeń wywiadu miały się grupować idące z pomocą wojskową dla Związku Radzieckiego nieprzyjacielskie konwoje. Następnego dnia o 20:00 z pomostu przebywającego aktualnie w kwadracie AE 5299 okrętu Strelowa dostrzeżono rozbłyski latarni Clettinganes. Trzydziestego sierpnia o 14:30 (kwadrat marynarki AE 5346) na polecenie dowódcy rozstrzelano, dostrzeżoną chwilę wcześniej przez wachtowych dryfującą brytyjską minę morską. Następnego dnia (kwadrat marynarki AE 5531) U 435 dotarł w pobliże Seydisfjordur nie napotykając tam jednak żadnych jednostek wroga. W południe o 12:15 na okręcie Strelowa odebrano pochodzący z U 586 meldunek o kontakcie w AM 2410 z wrogim konwojem, którym w rzeczywistości okazał się być zespół nieprzyjacielskich niszczycieli. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 23:19 (kwadrat marynarki AE 1384) na U 435 odebrano kolejną depeszę z dowództwa z rozkazami o następującej treści:

„Strelow, Gieszler i Rathke utworzyć grupę Hecht. W przypadku odniesienia poważnych uszkodzeń lub awarii kierować się do Bergen.”.

Sześć minut później w bezpiecznej odległości wyminięto dostrzeżone chwilę wcześniej przez wachtowych dwie angielskie miny morskie. Wkrótce potem osiągnięto położone na wodach Borgarfjordu i Vidsfjordu zewnętrzne kotwicowisko, nie napotykając tam jednak żadnych celów. Pierwszego lutego U 435 ponownie operował w pobliżu Seydisfjordu, poszukując celów dla posiadanych na pokładzie torped. O 04:05 w kwadracie AE 5539 doszło do spotkania i krótkiej rozmowy z napotkanym U 352, który w tym celu zbliżył się na odległość umożliwiającą komunikację głosową. Trzy dni później 4 lutego o godzinie 06:24 okręt Strelowa zszedł w zanurzenie kierując się na kolejny rekonesans wód Seydisfjordu. O 13:46 nawiązano kontakt wzrokowy z dwoma prowadzącymi poszukiwania dozorowcami. O 16:29 jeden z w/w okrętów obrał kurs 0˚ kierując się stronę pozycji zajmowanej przez U 435. Widząc to przez peryskop Siegfried Strelow zarządził alarm bojowy, nakazując jednocześnie przygotować rufową wyrzutnię torpedową do strzału. Zanim jednak odpalono torpedę dowódca U 435 podczas ostatniej lustracji okolicy przez peryskop zauważył drugi nadpływający dozorowiec, który zmusił go do zaniechania ataku i wykonania ostrego manewru na sterburtę oraz pójścia w głębsze zanurzenie. W trakcie wykonywania tego manewru, w pobliżu detonowała pojedyncza bomba głębinowa, po której to okrętu nie dało się utrzymać na nakazanej głębokości bez konieczności szasowania balastów. W związku z tym faktem Siegfried Strelow nie chcąc zdradzać pozycji swojej jednostki nakazał osadzić ją na dnie (głębokość A+80 tj. 160 metrów). W trakcie pobytu na dnie w pobliżu U 435 detonowały kolejne 23 bomby głębinowe, które na szczęście nie spowodowały już żadnych szkód. O 20:00 na polecenie dowódcy oderwano U 435 od dna, po czym wysterowano go na peryskopową. Po stwierdzeniu braku obecności w pobliżu wrogich okrętów Siegfried Strelow o 21:00 wydał rozkaz wynurzenia i skierowania się na otwarte wody. Siódmego lutego na pokładzie U 435 odebrano następną depeszę z BdU z instrukcjami o następującej treści:

„Seibicke, Teichert i Strelow w odległości 30 i 80 mil morskich od wybrzeża Norwegii kierować się do Kirkenes.”.

Dziewięć dni później 16 lutego o 10:36 okręt Strelowa osiągnął Kirkenes, gdzie zacumował przy burcie statku-bazy Boltenhagen. Prawie trzy godziny później o 13:30 udano się pod burtę zaopatrzeniowca Südmeer, kończąc w ten sposób trwający równo cztery tygodnie patrol (28 dni), w trakcie którego przepłynięto ca. 4.000 mil morskich na i pod powierzchnią.

 

18.02.1942 U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 09:42 opuścił Kirkenes, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się na remont do stoczni Trondheim, gdzie przybył cztery dni później 22 lutego o 18:30. W trakcie pobytu w tamtejszej stoczni na okręcie dokonano m.in. wymiany jednego z peryskopów na nowy oraz naprawiono uszkodzone stery głębokości.

Patrol 2 (16.03.1942 – 05.04.1942)

16.03. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 11:00 wraz z dozorowcem oraz statkiem zaopatrzeniowym Kärnten opuścił Trondheim, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Kirkenes. O 19:45 pożegnano się z towarzyszami I etapu podróży, po czym już samotnie kontynuowano dalej marsz w kierunku portu docelowego. Dwudziestego pierwszego marca o 09:43 osiągnięto Kirkenes, gdzie zacumowano przy burcie statku Kaldnes. Po zdaniu raportu o stanie gotowości bojowej okrętu o 17:20 skierowano się pod burtę zacumowanego na wodach Neidenfjordu statku zaopatrzeniowego Südmeer. Po zakończeniu operacji uzupełniania zapasów, następnego dnia o 17:00 powrócono do Kirkenes, które po uprzednim odebraniu rozkazów nakazujących U 435 zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi u wybrzeży Murmania opuszczono o 20:00. Dwudziestego czwartego marca o 16:00 osiągnięto przypadający na kwadrat AC 8853 rejon operacyjny, nawiązując wkrótce potem kontakt wzrokowy z krążącym pomiędzy wyspą Kildin a ujściem Kolafjordu dozorowcem. Cztery dni później 28 marca na pokładzie U 435 odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Obsadzić: Hackländer AC 8135 – Strelow 5855 – Horrer AC 5858. Okręty tworzą grupę Eiswolf.”.

Następnego dnia o godzinie 08:20, na przebywającym aktualnie w kwadracie AC 5897 okręcie Strelowa odebrano pochodzący z U 376 meldunek o kontakcie z wrogim konwojem w AC 5763, w stronę którego pozycji następnie się skierowano. Wykrytym i meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem, był idący w kierunku Związku Radzieckiego konwój PQ.13. Trzydziestego marca o godzinie 10:02. w kwadracie AC 8654 nawiązano kontakt wzrokowy z poszukiwanym wrogiem, po czym dwie godziny później o 12:12 i 12:18, w kierunku jednego ze statków z wyrzutni nr I i II odpalono dwie torpedy, które jednak chybiły celu. Kolejne dwie torpedy odpalone w dwuminutowych odstępach czasowych o 12:19 i 12:21 (wyrzutnia nr III i V) tym razem trafiły w cel posyłając na dno uprzednio uszkodzony torpedą wystrzeloną przez U 456, należący do amerykańskiego armatora Lykes Bros SS Co Inc z Nowego Orleanu frachtowiec Effingham (6421 ton). O 18:17 podążający za konwojem i czekający na nową szansę na atak U 435 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel, który w przeprowadzonych następnie atakach zrzucił łącznie szesnaście bomb głębinowych, które na szczęście nie spowodowały żadnych szkód (jedynym minusem tego ataku była utrata kontaktu z konwojem). Pierwszego kwietnia o 16:00 obsadzono nowy rejon ataku, przypadający na kwadrat AC 8822. Dwa dni później 3 kwietnia na pokładzie U 435 odebrano dwie pochodzące ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depesze z rozkazami o następujących treściach:

• o 15:30 - „Strelow i Lohse wracać do bazy.”,
• o 18:58 – „Strelow i Lohse pozostać na pozycjach.”.

Następnego dnia o 15:30 odebrano kolejną depeszę z dowództwa o następującej treści:

„Strelow i Lohse. Wpłynąć dnia 05.04.”.

Tego samego dnia o 22:38 (kwadrat marynarki AC 8852) z pomostu okrętu Strelowa dostrzeżono znajdującą się przed dziobem sylwetkę nieprzyjacielskiego okrętu wojennego zidentyfikowanego jako dozorowiec, w stronę którego następnie się skierowano z zamiarem jego zaatakowania. Dwadzieścia minut później w kierunku wrogiej jednostki z wyrzutni nr I odpalono torpedę, która podobnie jak i kolejne wystrzelone o 23:00 i 23:07 (tym razem z wyrzutni nr II i IV) torpedy chybiła jednak celu. Wkrótce potem U 435 rozpoczął marsz powrotny do bazy w Kirkenes, gdzie zgodnie z rozkazem przybył 5 kwietnia o godzinie 09:15, cumując przy Nabrzeżu Syberyjskim. Po zdaniu raportu o przebiegu patrolu o 10:22 skierowano się w stronę Neidenfjordu, gdzie zacumowano przy burcie zaopatrzeniowca Südmeer, kończąc w ten sposób trwający ponad cztery tygodnie patrol (31 dni).W trakcie jego trwania U 435 przepłynął 2.940 mil morskich na i pod powierzchnią.

Patrol 3 (07.04.1942 – 15.04.1942)

07.04. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 22:17 opuścił Kirkenes, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Oceanu Arktycznego i Morzu Barentsa. Poza tym zgodnie z ww. rozkazami okręt Strelowa w ramach zgrupowania Robbenschlag miał obsadzić kwadrat AB 6661. Dwa dni później 9 kwietnia o godzinie 14:50 osiągnięto wymienioną w rozkazach pozycję, przystępując następnie do jej przemierzania w poszukiwaniu wroga. Dwunastego kwietnia o 23:12 przebywający aktualnie w kwadracie AB 4541 U 435 nawiązał kontakt wzrokowy z konwojem powrotnym QP.10, o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. Podążając w stronę nieprzyjaciela już następnego dnia o godzinie 00:40 Siegfried Strelow wydał rozkaz zanurzenia na peryskopową, zamierzając następnie zaatakować oceniany na ca 6.000 ton  statek. O 01:29 w stronę śledzonej jednostki z wyrzutni nr I i II odpalono dwie torpedy, rejestrując wkrótce potem odgłos ich trafień (e względu na zbliżający się niszczyciel, którym mógł być brytyjski HMS Punjabi nie możliwe było wzrokowe zweryfikowanie skutków ataku). W rzeczywistości obie torpedy trafiły w przedział maszynowni płynącego pod panamską banderą, należącego do amerykańskiego armatora US Lines Inc z Nowego Jorku frachtowca El Occidente (6.008 ton), który w wyniku tego przełamał się na dwie części, po czym w przeciągu dwóch minut poszedł na dno. Po mającym miejsce o 03:31 wynurzeniu Siegfried Strelow nakazał obrać kurs na miejsce ataku, gdzie zaobserwowano liczne szczątki pochodzące z zatopionej jednostki. O 06:07 poszukujący nieprzyjaciela U 435 wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z samolotem zidentyfikowanym jako Ju 88. Wkrótce potem na horyzoncie zaobserwowano rozbłyski ognia przeciwlotniczego, w stronę których niezwłocznie się skierowano. O 11:27 (kwadrat marynarki AC 4513) Siegfried Strelow wykonał bezskuteczny atak na jeden z okrętów eskorty zidentyfikowany jako niszczyciel. Dwie minuty później niedoszła ofiara kontratakowała zmuszając U 435 do wykonania alarmowego zanurzenia oraz trwającego do 14:30 pobytu pod wodą. Poza tym na skutek działania zrzuconych przez nią trzech bomb głębinowych, które detonowały w pobliżu na okręcie Strelowa uszkodzeniu uległ główny ster, rozszczelniony został bakburtowy zbiornik paliwowy a w przedziale centrali doszło do silnego przecieku, który na szczęście został szybko opanowany (duży w tym udział miał MaschMt Weber). Godzinę po wynurzeniu z pomostu U 435 dostrzeżono sylwetkę samotnego statku, w stronę którego niezwłocznie się skierowano z zamiarem jego zaatakowania. O 15:35 w kierunku nieprzyjacielskiej jednostki, którą był uprzednio uszkodzony przez samoloty Luftwaffe, maruder z konwoju QP.10, należący do brytyjskiego armatora J. & C. Harrison Ltd z Londynu frachtowiec Harpalion (5.486 ton) wystrzelono trzy torpedy typu G7A, uzyskując jedno trafienie, po którym to poszedł on przez rufę na dno. O 16:30 ze względu na stan swojego okrętu Siegfried Strelow nakazał rozpocząć marsz powrotny do bazy. Piętnastego kwietnia o godzinie 09:10 zacumowano przy Nabrzeżu Syberyjskim w Kirkenes, które po zdaniu raportu z przebiegu patrolu następnie o 14:58 opuszczono kierując się pod burtę zacumowanego na wodach Neidenfjordu zaopatrzeniowca Südmeer, kończąc w ten sposób trwający ponad tydzień patrol (8 dni). W trakcie jego trwania U 435 przepłynął 1.385 mil morskich na i pod powierzchnią.

 

17.04.1942 U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 08:06 opuścił wody Neidenfjordu kierując się po instrukcje do nieodległego Kirkenes. Po odebraniu rozkazów nakazujących udanie się na remont do położonej w Bergen stoczni o 14:58 opuszczono bazę, rozpoczynając następnie marsz przybrzeżnym szlakiem żeglugowym. Dziewiętnastego kwietnia na pokładzie U 435 odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę o następującej treści:

„Strelow iść do Kiel. Okręt ma zameldować się w stoczni Deutsche Werke Kiel.”.

Trzy dni później 22 kwietnia w celu odebrania instrukcji na temat dalszej marszruty okrętu o 11:20 zawinięto do Bergen, które opuszczono następnego dnia o 23:00. Dwudziestego czwartego kwietnia o godzinie 02:07 doszło do spotkania z trawlerem z.o.p. UJ 1702, w eskorcie którego obrano następnie kurs na Kristiansand, które osiągnięto jeszcze tego samego dnia o 20:15. Po przenocowaniu i wymianie składu eskorty, rankiem następnego dnia o 04:59 wyruszono w dalszą drogę, kierując się już bezpośrednio na bazę w Kiel. Dwudziestego szóstego kwietnia pomiędzy godziną 02:00 a 05:25 w kwadracie AO 7241 okręt Strelowa stał na kotwicy oczekując na przybycie przerywacza zagród minowych Spbr 131, który to miał zapewnić mu osłonę na końcowym etapie rejsu. Trzy dni później 29 kwietnia o 19:00 U 435 osiągnął bazę w Kiel, gdzie jeszcze tego samego dnia zgodnie z w/w rozkazem trafił na remont do miejscowej stoczni Deutsche Werke.

W trakcie trwania w/w remontu w składzie załogi doszło do przetasowań i tak z pokładu zeszli: I WO, ObStrm, 1 ObMasch, 1 Zentralmaat nr 2, obaj Torp.Mech, 3 marynarze a na ich miejsce przybyli: 2 podchorążych, 1 Zentralmaat oraz 1 marynarz.

21. – 24.06.1942 – Hela – szkolenie załogi oraz ćwiczenia w obsłudze i strzelaniu z działa pokładowego.

18.07.1942 U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa wraz z U 210, U 164 i U 629 o godzinie 07:06 opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się do bazy w Narwiku. Trzy godziny później na rucie 15 doszło do spotkania z pomocniczym trałowcem, który zgodnie z otrzymanym rozkazem miał pełnić rolę eskorty dla czterech U-bootów. Po południu o 13:50 przebywający aktualnie w kwadracie AO 7547 okręt Sterlowa na skutek defektu utracił dziobową kotwicę. Wieczorem tego samego dnia o 20:50 w punkcie Schw.27 doszło do wymiany składu eskorty na dwa dozorowce. Następnego dnia o 22:38 zawinięto do Kristiansand, gdzie następnie przenocowano, po czym rankiem 20 lipca w towarzystwie U 164 i U 210 oraz w eskorcie trawlera z.o.p. UJ 1705 o godzinie 06:00 wyruszono w dalszą drogę. Tego samego dnia ze względu na fatalne warunku atmosferyczne o 20:53 zawinięto do Haugesund, które opuszczono następnego dnia o godzinie 05:03. Kilkanaście godzin później o 17:40 (kwadrat marynarki AN 3131) od U 435 odłączyły się U 210 oraz U 164, które obrały kurs na Atlantyk. W południe 22 lipca o 12:07 okręt Strelowa zawinął do Bergen, gdzie uzupełniono na nim zapasy paliwa i smarów oraz wyposażono w nową kotwicę. Po zakończeniu wszystkich prac jeszcze tego samego dnia o 20:09, w eskorcie patrolowca Tarantel wyruszono w dalszą drogę obierając kurs na Hellisøy. Trzy dni później 24 lipca (kwadrat marynarki AF 5362) na polecenie dowódcy rozstrzelano cztery dostrzeżone chwilę wcześniej przez wachtowych, zerwane z łańcucha kotwicznego dryfujące miny morskie. Kwadrans po północy następnego dnia, w kwadracie AF 3575 U 435 spotkał się z trałowcem M 35, w eskorcie którego obrał następnie kurs Narwik, gdzie przybył o 12:12 cumując przy burcie statku-bazy Tanga. O 12:50 opuszczono Narwik obierając kurs na wody pobliskiego Skomenfjordu, gdzie wpierw zacumowano przy bucie statku Anna, z którego to pobrano torpedy a następnie przy burcie zaopatrzeniowca Peleagos, z którego to rozpoczęto operację pobierania paliwa, smarów oraz prowiantu.

Patrol 4 (25.07.1942 – 31.08.1942)

25.07. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 18:45 odbił od burty zaopatrzeniowca Pelagos, po czym opuścił wody Skomenfjordu kierując się w stronę Narwiku, gdzie przybył o 20:36 cumując u burty statku-bazy Tanga. Po odebraniu rozkazów nakazujących zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi na wodach Oceanu Arktycznego jeszcze tego samego dnia o 22:46 opuszczono Narwik kierując się w stronę wyznaczonego rejonu operacyjnego. Dwa dni później 27 lipca na okręcie Strelowa odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Do 30 lipca obsadzać będą następujące pozycje: U 405 21 – U 657 22 – U 355 23 – U 586 26 – U 589 31 – U 592 37 wszystkie w AE. U 435 AA 97 – U 591 AA 98. Następujące okręty tworzą zgrupowanie Nebelkönig.”.

Dwudziestego dziewiątego lipca zgodnie z otrzymanym rozkazem o godzinie 00:40 U 435 osiągnął nakazany rejon operacyjny, napotykając tam jednak gęste opary mgły uniemożliwiającej prowadzenie obserwacji wzrokowej. Drugiego sierpnia o 04:00 osiągnięto nową pozycję, tym razem przypadającą na kwadrat AE 1826. Następnego dnia o 03:00 (kwadrat marynarki AE 1823) z pomostu okrętu Strelowa dostrzeżono samotny statek, w stronę którego niezwłocznie się skierowano a który to niedługo potem zidentyfikowano jako małą jednostkę handlową. Ze względu na wspomniany wyżej rozmiar statku Siegfried Strelow zrezygnował z przeprowadzenia ataku torpedowego. Wkrótce potem zresztą w unoszących się nad wodą pasmach gęstej mgły utracono kontakt z nieprzyjacielem, którego nie udało się już odzyskać. Trzy dni później 6 sierpnia o godzinie 03:50 (kwadrat marynarki AE 1825) na pokładzie U 435 odebrano pochodzący z U 405 meldunek o kontakcie z nieprzyjacielskim konwojem w AA 8949. Następnego dnia podczas poszukiwań nieprzyjaciela o 06:45 (kwadrat marynarki AA 9349) doszło do spotkania z U 586. Tego samego dnia na U 435 odebrano też pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:

„Nebelkönig obsadzić linię wyczekiwania 1 od AB 1725 do 4992: U 403, U 405, U 591, U 657, U 355, U 586, U 435, U 255, U 592, U 589 dnia 08.08. godz. 08:00 i linię wyczekiwania 2 AB 2255 do AB 6277 do 09.08. godziny 01:00.”.

Wieczorem siódmego sierpnia o 22:15 w kwadracie AA 9362 doszło do spotkania z kolejnym U-bootem, którym był U 592. Następnego dnia zgodnie z w/w rozkazem o godzinie 08:00 U 435 osiągnął linię wyczekiwania 1, po czym skierował się w stronę linii wyczekiwania 2, gdzie dotarł 9 sierpnia o 11:30. Cztery dni później 13 sierpnia o 14:10 (kwadrat marynarki AC 1776) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 703. Następnego dnia o 10:51 na pokładzie U 435 odeprano pochodzącą z dowództwa depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Operacja przeciwko PQ.18 z powodu braku informacji o nim odwołana. Strelow obsadzić kwadraty AB 31 i 34.”.

Dwa dni później 16 sierpnia odebrano kolejną depeszę ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego o następującej treści:

„Strelow, wymieniony w depeszy statek został zidentyfikowany przez zwiad lotniczy jako wrak.”

Następnego dnia o godzinie 15:15 (kwadrat marynarki ÄG 7977) U 435 odnalazł wymieniony we wczorajszej depeszy wrak, który następnie zidentyfikowano jako radziecki frachtowiec Baikal. Wkrótce potem przy pomocy pontonu na pokład statku dotarła wysłana z polecenia Strelowa grupa abordażowa, która w trakcie przeszukań jego pomieszczeń odnalazła na nim mapy Morza Kara, Barentsa i Oceanu Arktycznego oraz zidentyfikowała przewożony ładunek jako zmagazynowany w beczkach olej opałowy. Dziewiętnastego sierpnia na pokładzie U 435 odebrano następną depeszę z dowództwa o następującej treści:

„Strelow, przeprowadzić obserwację wejścia do Eisfjord/Spitzbergen.”.

Następnego dnia o 10:30 okręt Strelowa wpłynął na wody położonego na Spitzbergenie Grönfjordu (kwadrat marynarki ÄG7677), który okazał się być wolny od lodu. Niecałą godzinę później o 11:22 krążący po wodach w/w fiordu U 435 został znienacka ostrzelany przez zainstalowane na brzegu działko kalibru 20 mm, którego obsługa uzyskała na nim trzy trafienia. Nie chcąc ryzykować kolejnych trafień Siegfried Strelow zarządził alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 12:33. Ponad godzinę po wynurzeniu o 13:40 na polecenie dowódcy rozpoczęto ostrzał dostrzeżonych już wcześniej zabudowań wrogiej radiostacji (budynek oraz dwa maszty radiowe odległe o ca. 1400 metrów). Po jej zniszczeniu okręt Strelowa wycofał się z wód Grönfjordu, kierując się następnie w stronę Adventsbucht (kwadrat marynarki ÄG 7681), gdzie dotarł jeszcze tego samego dnia o godzinie 16:10. W trakcie obserwacji wybrzeża w pobliżu Longyearbyen (największe miasto archipelagu Svalbard) stwierdzono, że linia kolejowa i elektrownia są zniszczone, natomiast rampa załadowcza oraz keja przy której cumują łodzie nie, poza tym zauważono też ruch na brzegu. O 20:50 w kierunku domu do którego wchodzili ludzie na polecenie dowódcy otworzono ogień z działa pokładowego. Po podpaleniu celu U 435 pospiesznie wycofał się w głąb fiordu, gdzie następnie zamierzał się zaczaić na kursujący po okolicznych wodach statek komunikacyjny. Po bezskutecznym oczekiwaniu na wrogą jednostkę rozpoczęto obserwację pozostałych brzegów Eisfjordu. Dwa dni później 22 sierpnia na okręcie Strelowa odebrano depeszę z dowództwa o następującej treści:

„Strelow, podjąć 6 ludzi wraz z wyposażeniem stacji meteo »KNOSPE«, która jest położona na końcu Krossfjordu. Przed stacją jest kotwicowisko.”.

Zgodnie z w/w rozkazem następnego dnia o godzinie 23:00 wpłynięto na wody Krossfjordu (kwadrat marynarki ÄG 7284), rozpoczynając poszukiwania dobrze zamaskowanej stacji. Dwudziestego czwartego sierpnia po dotarciu o godzinie 00:58 do przystani w pobliżu Ebeltoft (kwadrat marynarki ÄG 7282) stanięto na kotwicy, po czym spuszczono na wodę dingi. Po nadaniu w kierunku brzegu pozostawionego bez odzewu sygnału rozpoznawczego oraz stwierdzeniu, że widoczne z pomostu zabudowania są opuszczone o 02:04 wybrano kotwicę, po czym skierowano się w stronę Lilliehöökbucht. Ponad godzinę później o 03:25 (kwadrat marynarki ÄÄ 7258) U 435 zakotwiczył w pobliżu przystani w Signe. Pięć minut później z brzegu uzyskano odpowiedź na nadawane sygnały rozpoznawcze a wkrótce potem przy pomocy pontonu na pokład przewieziono radiotelegrafistę z obsady poszukiwanej stacji, który poinformował Strelowa, że jego koledzy kierują się w stronę Ebeltoft, które ze względu na dzielący ich dystans (18 kilometrów po trudnym terenie) powinni osiągnąć w godzinach popołudniowych. O godzinie 09:00 U 435 wybrał kotwicę, po czym ponownie skierował się w stronę Ebeltoft, które osiągnął dwie godziny później stając na kotwicy na wodach o głębokości 20 metrów. Wkrótce potem nawiązano kontakt z oddziałem meteo, którego dowódca poinformował Siegfrieda Strelowa, że oprócz swoich podkomendnych ma jeszcze 24 pakunki ze sprzętem oraz materiałami stacji, które schowane są w pobliżu wewnętrznej zatoczki, której maksymalna głębokość wynosi niestety tylko 1 metr. W związku z koniecznością przeniesienia w/w pakunków w miejsce dogodniejsze do ich zabrania dowódca U 435 wysłał na brzeg grupę roboczą, która miała wspomóc oddział meteo w ich transporcie. Po przeniesieniu a następnie przetransportowaniu przy pomocy pontonu całego ładunku oraz ludzi ze stacji meteo (naut.-insp. Knoespel, Studien-Rat Drees, Techniker Mönninghoff, funkern Zima, Ackermann i Pohoschaly) na okręt o 19:45 podniesiono kotwicę, kierując się w stronę kwadratu ÄG 7510, gdzie przeprowadzić miano rozpoznanie lodowe. Tuż po północy dwudziestego szóstego sierpnia, o godzinie 00:14 osiągnięto 81˚N (kwadrat marynarki ÄG 5481) nie napotykając tam bariery lodowej. Tego samego dnia o godzinie 18:00 od wschodu minięto wyspę Kvitøya. W wyniku przeprowadzonego rozpoznania stwierdzono, o czym zameldowano też dowództwu, że położony na północ od Spitzbergenu akwen jest wolny od lodu i może być w tym roku wykorzystany przez idące do Związku Radzieckiego nieprzyjacielskie konwoje. Dwudziestego dziewiątego sierpnia wracający do bazy U 435 o godzinie 17:00 (kwadrat marynarki AB 3985) minął Wyspę Niedźwiedzią, na której to dostrzeżono maszty stacji radiowej. Dwa dni później 31 sierpnia o godzinie 06:03 w kwadracie AG 1115 na pokład przyjęto miejscowego pilota, który następnie poprowadził okręt Strelowa na odcinku do Lödingen. O 15:17 osiągnięto Narwik, który następnie po zdaniu raportu z przebiegu patrolu oraz wyładunku materiałów i oddziału meteo opuszczono jeszcze tego samego dnia, kierując się na wody Skomenfjordu, gdzie zacumowano przy burcie warsztatowca Kamerun, kończąc w ten sposób trwający ponad pięć tygodni patrol (37 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 6.014 mil morskich na i pod powierzchnią.

Patrol 5 (16.09.1942 – 28.09.1942)

16.09. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 07:36 odbił od burty zaopatrzeniowca Kärnten, po czym opuścił wody Skomenfjordu kierując się w stronę Narwiku, gdzie przybył o 09:21 cumując przy burcie statku-bazy Tanga. Po odebraniu rozkazów nakazujących zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi na wodach Oceanu Arktycznego jeszcze tego samego dnia, o 11:02 opuszczono Narwik, kierując się na Lödingen, gdzie przybyto o 13:33. Po podjęciu na pokład miejscowego pilota o 14:15 wyruszono w dalszą drogę, kierując się przez Tjeldsund do Harstad, gdzie dotarto o 16:40. Po zdaniu na brzeg pilota oraz przyjęciu na pokład świeżego prowiantu, ponad dwie godziny później opuszczono bazę, obierając kurs na wyznaczony w rozkazach rejon operacyjny. Dwa dni później 18 września o godzinie 06:36 (kwadrat marynarki AC 4315) na okręcie wykryto nieszczelność w rejonie zaworu burtowego przewodu szasowania sprężonym powietrzem sterburtowego zbiornika balastowego -paliwowego nr 2. W wyniku tego defektu do czasu jego usunięcia okręt stał się nie zdolny do wykonywania manewru zanurzenia. Po trwającej kilka godzin naprawie o 14:12 ostatecznie usunięto nieszczelność, ponownie przywracając U 435 zdolność do schodzenia pod wodę, co okazało się zbawienne bowiem trzy minuty później musiano wykonać alarmowe zanurzenie uciekając pod wodę przed nadlatującym samolotem zidentyfikowanym jako typ Consolidated. Dwanaście minut po północy następnego dnia (kwadrat marynarki AC 1435) z pomostu okrętu Strelowa dostrzeżono wpierw cień a wkrótce potem sylwetkę wrogiego niszczyciela, o którym to zameldowano dowództwu. Ponad godzinę później o 01:32 nawiązano kontakt wzrokowy z idącym w kierunku zachodnim konwojem, za którym to następnie podążono nadając sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. Wykrytym przez U 435 nieprzyjacielskim zgrupowaniem był konwój powrotny QP.14, który dnia 13 września opuścił redę Archangielska. O 04:00 na kursie 335˚ z pomostu podążającego za nieprzyjacielem U 435 dostrzeżono odległe o ca. 50 mil morskich szczyty gór położonych na Spitzbergenie. Ponad dwie godziny później o 06:15 (kwadrat marynarki AB 3627) nadal idący za konwojem okręt Strelowa został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski samolot pokładowy, który w wykonanym następnie ataku w ślad za nim zrzucił dwie bomby głębinowe, które na szczęście nie spowodowały żadnych szkód. Siedem minut później uzyskano kontakt akustyczny z oddalającym się konwojem. Po mającym miejsce o 09:11 (kwadrat marynarki AB 3627) wynurzeniu stwierdzono utratę kontaktu z wrogiem, którego poszukiwań niezwłocznie się podjęto. W takcie ich trwania o 10:31 U 435 spotkał się w kwadracie AB 3529 z U 703, co obaj dowódcy wykorzystali do ustalenia wspólnych metod poszukiwania wroga i tak według nich: okręt Strelowa miał płynąc najpierw kursem 290˚ a następnie 270˚ natomiast okręt Bielfelda miał kierować się kursem 250˚ a następnie także 270˚. O 15:28 (kwadrat marynarki AB 3425) Siegfried Strelow przeprowadził rozmowę na temat poszukiwań wroga z dowódcą kolejnego napotkanego U-boota, którym był dowodzony przez Voglera U 212. Jeszcze tego samego dnia o 23:05 U 435 ponownie uzyskał kontakt z QP.14, rozpoczynając następnie jego śledzenie w oczekiwaniu na pojawienie się dogodnej do ataku okazji. O 05:15 dwudziestego września (kwadrat marynarki AB 2272) okręt Strelowa zszedł w zanurzenie z zamiarem sforsowania pierścienia osłony. Ponad godzinę później o 06:25 w kierunku ocenianego na ca. 6.000 ton statku z wyrzutni nr I odpalono torpedę uzyskując trafienie. W kolejnych minutach w kierunku następnych celów, w odstępach czasowych wystrzelono pozostałe torpedy i tak:

• o 06:26 z wyrzutni nr II – detonacja zarejestrowana po 4'10'',
• o 06:28 z wyrzutni nr III – bieg na powierzchni,
• o 06:29 z wyrzutni nr IV – detonacja zarejestrowana po 4'30'',
• o 06:31 z wyrzutni nr V – zaobserwowane trafienie na niszczycielu.

Na podstawie prowadzonej przez peryskop obserwacji wzrokowej oraz zarejestrowanych odgłosów detonacji Siegfried Strelow zgłosił zatopienie statku o tonażu ca. 6.000 ton, uszkodzenie dwóch kolejnych na sumę ca 12.000 ton oraz zatopienie nieprzyjacielskiego niszczyciela. W rzeczywistości z wystrzelonych pięciu torped tylko jedna okazała się być celna, posyłając na dno mylnie zidentyfikowany jako niszczyciel brytyjski trałowiec floty HMS Leda (835 ton). Po mającym miejsce o 07:53 wynurzeniu ponownie podjęto się pościgu za konwojem, którego odnaleziono prawie trzygodzinny później o 10:45. Po południu o 14:21 podążający wciąż za QP.14 U 435 został wykryty i zmuszony wykonania do alarmowego zanurzenia przez trzy niszczyciele, które następnie przystąpiły do wykonywania na szczęście bezskutecznych ataków z wykorzystaniem bomb głębinowych. Po odpłynięciu prześladowców. ponad godzinę później o 15:47 okręt Strelowa z powrotem pojawił się na powierzchni, rozpoczynając poszukiwanie konwoju, z którym to w międzyczasie po raz kolejny utracono kontakt. Dwudziestego pierwszego września o 02:45 w kwadracie AB 1859 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 212. Prawie siedem godzin później o 09:39 okręt Strelowa po raz kolejny uzyskał kontakt wzrokowy z poszukiwanym od wczorajszego dnia konwojem. Tuż po południu o 12:35 (kwadrat marynarki AA 4146) w trakcie śledzenia nieprzyjaciela doszło do spotkania z U 408, które to jedenaście minut później zostało przerwane przez konieczność wykonania alarmowego zanurzenia, w związku z dostrzeżeniem dwóch nadlatujących nieprzyjacielskich samolotów. Tego samego dnia idący od 13:07 z powrotem na powierzchni, poszukujący konwoju U 435 jeszcze dwukrotnie zmuszany był do ucieczki pod wodę (tym razem jednak przez nieprzyjacielskie eskortowce):

• pierwszy raz o 17:31 (kwadrat marynarki AA 6651), pobyt w zanurzeniu do 18:16,
• drugi raz o 19:04, pobyt w zanurzeniu do 19:36.

Następnego dnia o godzinie 03:52 (kwadrat marynarki AA 9261) z pomostu okrętu Strelowa na kursie 49˚ dostrzeżono poszukiwany konwój, w stronę którego następnie się skierowano schodząc o 06:19 w zanurzenie z zamiarem jego zaatakowania. O 07:18 (kwadrat marynarki AA 9286) w kierunku ocenianych na ca 8.000 ton statków z wyrzutni od I do III wystrzelono pojedynczo trzy torpedy, które według obserwacji dowódcy okazały się być celne. Minutę później w kierunku kolejnej jednostki ocenianej tym razem na ca. 12.000 ton z wyrzutni nr IV odpalono torpedę, która podobnie jak i wystrzelona sześć minut później w stronę tego samego statku z wyrzutni nr V torpeda także miała trafić w cel. Na podstawie prowadzonej przez peryskop obserwacji wzrokowej oraz zarejestrowanych odgłosów detonacji Siegfried Strelow uznał, że trafił cztery jednostki. W rzeczywistości ofiarą wystrzelonych przez niego torped padły tylko trzy statki:

• należący do amerykańskiego armatora Waterman Steamship Co z Mobile będący jednym z weteranów konwoju PQ.17 frachtowiec Bellingham (5.345 ton),
• należący do brytyjskiego armatora Larrinaga & Co Ltd z Londynu frachtowiec Ocean Voice (7.174 ton),
• należący do brytyjskiej floty pomocniczej (RFA) tankowiec floty Grey Ranger (3.313 ton).

O 12:40 (kwadrat marynarki AA 9267) na polecenie dowódcy przeszukano dostrzeżoną chwilę wcześniej przez wachtowych dryfującą łódź ratunkową, odnajdując na niej jedynie zapas sucharów. Pomiędzy 16:30 a 19:00 korzystając z chwili spokoju do wnętrza okrętu przeładowano umieszczoną w zasobniku pod pokładem zapasową torpedę. W tym też czasie nadano do dowództwa meldunek z przebiegu ostatniego ataku o następującej

„Godzina 07:19, AA 9286, 5 pojedynczych, 2 trafienia w krążownik pomocniczy, 3 dalsze w 3 parowce każdy 8000 ton. Po wynurzeniu zastano 4 idące na dno.”.

Dwudziestego trzeciego września w związku z meldunkiem U 255 o kontakcie z wrogim konwojem, którym ponownie był QP.14 Siegfried Strelow o 07:00 zarządził rozpoczęcie operacji przeciwko niemu. W godzinach popołudniowych poszukujący nieprzyjaciela U 435 o 15:54 został zapędzony pod wodę przez nieprzyjacielski niszczyciel oraz samolot, gdzie następnie pozostawał do 16:20. Następnego dnia w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu z wrogiem o 08:00 przebywający aktualnie w kwadracie AE 1828 U 435 zakończył jego poszukiwania rozpoczynając następnie marsz powrotny do bazy. Cztery dni później 28 września o godzinie 14:00 okręt Strelowa zawinął do Narwiku, gdzie zacumował przy burcie Tangi. Po zdaniu raportu z przebiegu patrolu o 16:10 U 435 opuścił Narwik, kierując się w stronę nieodległego Skomenfjordu, po przybyciu do którego zacumował przy burcie okrętu bazy Stella Polaris, kończąc w ten sposób trwający prawie dwa tygodnie patrol (13 dni). W trakcie jego trwania U 435 przepłynął 2.845 mil morskich na i pod powierzchnią.

 

30.09.1942 U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 09:40 odbił od burty okrętu-bazy Stella Polaris, po czym opuścił wody Skomenfjordu kierując się w stronę Narwiku, gdzie przybył o 11:07 cumując u burty statku-sztabowego Tanga. Po odebraniu rozkazów nakazujących okrętowi Strelowa marsz na remont do położonej w Bergen stoczni. o 12:30 opuszczono Narwik kierując się w stronę wymienionego w rozkazach portu. W trakcie tego rejsu, podczas ćwiczebnego strzelania z broni przeciwlotniczej wykryto defekt amunicji kal. 20 mm, który po przeprowadzonej następnie kontroli miał dotyczyć aż 80% posiadanego na pokładzie jej zapasu (odkrycie to spowodowało powstanie u Siegfrieda Strelowa podejrzenia o sabotaż). Trzeciego października o godzinie 09:30 U 435 zawinął do bazy w Bergen, gdzie jeszcze tego samego dnia trafił na remont do miejscowej stoczni.

27.10.1942 w uznaniu zasług w walce z nieprzyjacielskim tonażem na trudnym akwenie jakim są wody Arktyki Siegfried Strelow został odznaczony Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża.

Patrol 6 (30.11.1942 – 10.01.1943)

30.11. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 14:20 opuścił Bergen, by zgodnie z otrzymanym rozkazem w ramach transferu do 1 Flotylli U-bootów z bazą w Breście odbyć ofensywny patrol na wodach Północnego Atlantyku. Po uprzednim przeprowadzeniu na wodach pobliskiego fiordu próbnego zanurzenia oraz trymowania okrętu o 15:59 rozpoczęto marsz w eskorcie patrolowca Unitas. O 17:45 w związku utrudniającą nawigowanie zamiecią śnieżną obie jednostki zawinęły do Knarrevik, które opuściły następnego dnia o 01:25. Trzy godziny później, po osiągnięciu kwadratu AN 2482 U 435 pożegnał się z eskortą, po czym już samotnie kontynuował dalej marsz w stronę wyznaczonego mu rejonu operacyjnego. Tego samego też dnia na okręcie odebrano pochodzącą z dowództwa floty depeszę dotyczącą marszruty na Atlantyk o następującej treści:

„Marsz na Atlantyk pomiędzy Wyspami Szetlandzkimi a Owczymi.”.

Ponieważ depesza ta dotarła na U 435 z opóźnieniem Siegfried Strelow postanowił kontynuować dalej marsz obranym wcześniej przez siebie kursem prowadzącym przez akwen położony pomiędzy Wyspami Owczymi a Islandią. Piątego grudnia o 17:55 w kwadracie AL 3239 nawiązano kontakt wzrokowy z ocenianym na ca 1.200 ton samotnym statkiem, w stronę którego się następnie skierowano z zamiarem jego zaatakowania. O 19:23 (kwadrat marynarki AL 3292) w kierunku ściganej jednostki z wyrzutni nr I odpalono torpedę, która podobnie jak i następna odpalona tym razem wyrzutni nr II o 20:04 torpeda chybiła jednak celu. Z dalszych ataków ze względu na wzburzone morze zrezygnowano. Następnego dnia o 11:00 (kwadrat marynarki AL 3511) z pomostu U 435 dostrzeżono znajdujący się na dryfującym pontonie samolot zidentyfikowany jako Lockheed P-38, którego jednak ze względu na ciągle wzburzony stan morza nie można było zniszczyć przy pomocy artylerii pokładowej. Siódmego grudnia o godzinie 23:30 przebywający aktualnie kwadracie AL 2711 okręt Strelowa rozpoczął operację przeciwko meldowanemu przez U 758 a znajdującemu się w kwadracie AJ 9214, osłanianemu przez grupę eskortą B6 konwojowi HX.217. Dwa dni później 9 grudnia na pokładzie U 435 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„U 435, U 591, U 628 i U 336 z największą prędkością rozpocząć operację przeciwko konwojowi Manescka.”.

Następnego dnia o godzinie 02:38 (kwadrat marynarki AL 1543), po stronie sterburty, w odległości ca. 6.000 metrów dostrzeżono ostrzeliwany z broni maszynowej przez wroga bratni okręt podwodny, którym był U 591. O 06:02 w związku wystrzeleniem przez przebywający w pobliżu nieprzyjacielski niszczyciel pocisku świetlnego wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do godziny 08:59. Dwie godziny później (kwadrat marynarki AL 1654) U 435 ponownie nawiązał kontakt z wrogiem. W trakcie jego śledzenia, w kolejnych godzinach aż dwukrotnie musiano chować się pod wodę przed nadlatującą łodzią latającą: raz pomiędzy 12:29 a 13:21 i drugi raz pomiędzy 13:29 a 14:17. Jedenastego października o 04:14 (kwadrat marynarki AL 2823) idący na powierzchni U 435 został zapędzony pod wodę przez nieprzyjacielski niszczyciel, który w wykonanym następnie ataku zrzucił osiem bomb głębinowych, których bliskie detonacje spowodowały powstanie na szczęście tylko niegroźnych uszkodzeń. O 05:26 okręt Strelowa ponownie znalazł się na powierzchni kontynuując poszukiwania wroga, które ostatecznie zakończono o 10:27. Tego samego dnia w godzinach popołudniowych, o 16:52 odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę z rozkazami o następującej treści:

„U 336, U 628, U 591, U 455, U 435, U 553, U 569, U 615, U 524, U 610, U 611, U 604 i U 623 dnia 13 grudnia, godzina 20:00 przebywają w linii dozoru od AL 1543 do 4446. Wszystkie okręty tworzą grupę Ungestüm.”.

Głównym celem w/w zgrupowania był osłaniany przez grupę eskortową B3 konwój HX.218. Trzynastego grudnia zgodnie z w/w rozkazem o godzinie 11:27 U 435 zajął wyznaczoną mu pozycję w zgrupowaniu, przystępując następnie do jej przemierzania w poszukiwaniu wroga. Trzy dni później 16 grudnia po odebraniu pochodzącego z U 363 meldunku o przemieszczającej się w kierunku północnym chmurze dymu dostrzeżonej w AK 6421, zwiększono prędkość do całej naprzód kierując się w jej stronę. Następnego dnia ze względu na brak jakiegokolwiek kontaktu z wrogiem o godzinie 12:30 (kwadrat marynarki AK 5881) Siegfried Strelow zaprzestał jego poszukiwań. Osiemnastego grudnia na wszystkich jednostkach zgrupowania odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„Grupa Ungestüm, nie istnieje żadna możliwość uzupełnienia paliwa.”.

Dwudziestego pierwszego grudnia w związku z koniecznością przeprowadzenia prac pokładowych polegających na mocniejszym przymocowaniu obluzowanych elementów, pomiędzy 15:10 a 15:30 okręt Strelowa stał w dryfie. W trakcie w/w prac na skutek rozbicia się o pomost dużej fali znajdujący się na nim bez zabezpieczeń ObStrm został pchnięty na kolumnę celownika UZO, doznając poważnych obrażeń głowy, które wyeliminowały go ze służby na okres kolejnych 14 dni. Następnego dnia na pokładzie U 435 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o z rozkazami o następującej treści:

„Grupa Ungestüm, operacja zakończona. W kolejności, U 706, U 336, U 455, U 445, U 435, U 373, U 524, U 628, U 615 dnia 25 grudnia przebywać w linii dozoru od BD 2272 do 5434.”.

Dwudziestego czwartego grudnia przebywający aktualnie w kwadracie BD 4333 okręt Strelowa na polecenie dowódcy, w celu odbycia uroczystej Wigilijnej kolacji o 17:00 zszedł w zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do godziny 19:00. W pierwszy dzień świąt na U 435 odebrano kolejną pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:

„Strelow przekazać na Fenna (U 445) prowiant na 8 dni.”.

Do spotkania obu jednostek jednak nie doszło a to ze względu na defekt jaki wystąpił na U 445, który zmusił jego dowódcę do powrotu do bazy. Dwudziestego ósmego grudnia o godzinie 09:10 (kwadrat marynarki BD 9268) na pokładzie U 435 odebrano pochodzący z U 260 meldunek o kontakcie z wrogiem o następującej treści:

„Konwój w BD 9611, kurs 200˚".

Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był osłaniany przez kanadyjską grupę eskortową C1 konwój ONS.154. Tego samego dnia w godzinach wieczornych o 19:42 (kwadrat marynarki BD 9842) nawiązano kontakt wzrokowy z meldowanym wrogiem, rozpoczynając następnie skryte podejście w celu jego zaatakowania. Godzinę później (kwadrat marynarki BD 9843) w kierunku czterech znajdujących się najbliżej statków wystrzelono salwę czterech torped, które jednak spudłowały. O 21:08 ładujący dziobowe wyrzutnie torpedowe, podążający wciąż za konwojem U 435 został wykryty a następnie zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez dwa nieprzyjacielskie niszczyciele, które wkrótce potem przystąpiły do wykonywania ataków, podczas których zrzuciły łącznie 37 bomb głębinowych. Po odpłynięciu prześladowców, już następnego dnia o godzinie 00:35 okręt Strelowa z powrotem pojawił się na powierzchni podejmując pościg za konwojem, który w międzyczasie zdążył się już oddalić. Dwadzieścia minut później w kierunku zastopowanego w pobliżu płonącego statku okrętu eskorty (zidentyfikowanego jako niszczyciel) odpalono torpedę G7e rejestrując wkrótce potem odgłos eksplozji oraz dostrzegając słup ognia. Będąc przeświadczonym o swoim sukcesie Siegfried Strelow uznał, że zatopił wrogi niszczyciel, co jednak okazało się być nieprawdą a detonacja i eksplozja pochodziły od ponownie storpedowanego przez U 591 już płonącego statku, którym był należący do brytyjskiego armatora United Africa Co Ltd z Londynu frachtowiec Zarian (4.871 ton). Prawie dwie godziny później o 02:30 nawiązano kontakt wzrokowy z ocenionym przez Strelowa na ca. 7.000 ton samotnym statkiem, którym był maruder z konwoju ONS.154, dwukrotnie storpedowany poprzedniego dnia przez U 225, należący do brytyjskiego armatora Houlder Brothers & Co Ltd z Londynu, wyposażony w katapultę i samolot frachtowiec Empire Shackelton (7.068 ton), będący jednocześnie jednostką komodora konwoju wiceadmirała DSO Wiona de Maplas Egertona. W kierunku w/w jednostki niezwłocznie się skierowano ale za nim ją zaatakowano ta została storpedowana przez przebywający w pobliżu U 123. O 05:43 na polecenie dowódcy w kierunku dryfującego, opuszczonego przez załogę, wciąż unoszącego się na wodzie wraku Empire Shackleton otworzono ogień z działa pokładowego, w wyniku którego ten wkrótce potem poszedł ostatecznie na dno. Pomiędzy 07:45 a 10:20 (kwadrat marynarki BD 9876) korzystając z chwili spokoju do wnętrza okrętu przeładowano umieszczone pod pokładem w wodoszczelnych zasobnikach zapasowe torpedy. O 11:00 i 11:36 z pomostu U 435 dostrzeżono samotny statek, w którego stronę następnie się skierowano. Ponieważ zauważona jednostka znajdowała się w pobliżu korytarza A, gdzie obowiązywał zakaz atakowania Siegfried Strelow wysłał najpierw do dowództwa zapytanie o następującej treści:

„Kontakt statek. Zapytanie. Zgoda na atak ?.”.

Po otrzymaniu wkrótce potem z BdU zgody na wykonanie ataku U 435 skierował się w stronę ocenianego na ca. 6.000 ton statku, schodząc o 13:44 (kwadrat marynarki BD 9878) pod wodę z zamiarem jego zaatakowania. O 15:07 w kierunku ściganej jednostki, którą był maruder z konwoju ONS.154, uszkodzony wczorajszego dnia przez U 591, należący do norweskiego armatora Odd Godanger z Oslo frachtowiec Norse King (5701 ton) z wyrzutni nr II odpalono torpedę, uzyskując po 22 sekundach trafienie. Ponieważ storpedowany frachtowiec nie przejawiał tendencji do rychłego zatonięcia, chcąc oszczędzić szczupły zapas torped o 15:16 Siegfried Strelow zarządził wynurzenie oraz dobicie go przy pomocy działa pokładowego. Pomimo oddania w kierunku Norse King aż 144 strzałów ten nadal unosił się na powierzchni zmuszając dowódcę U 435 do odpalenia o 16:24 kolejnej torpedy, po której to trafieniu poszedł on ostatecznie na dno. Tego samego dnia o 20:46 przebywający aktualnie w kwadracie CE 8182 okręt Strelowa ze względu na kiepską sytuację paliwową zaniechał dalszych poszukiwań wroga. Trzydziestego grudnia o 13:10 (kwadrat marynarki CE 3173) z pomostu U 435 dostrzeżono samotny statek, w stronę którego niezwłocznie się skierowano, schodząc godzinę później pod wodę z zamiarem jego zaatakowania. Dostrzeżoną jednostką był wyposażony w dwa wodnosamoloty Kingfisher, ścigacz HMS MTB-107, dwie łodzie desantowe HMS LCV-752 i HMS LCV-754, sieci torpedowe, aparaturę HF/DF oraz cztery działa i cztery wyrzutnie torpedowe, obsadzony francuską załogą brytyjski statek ratowniczy HMS SSV Fidelity (2456 ton), który z powodu problemów z maszynami pozostał za konwojem ONS.154. O 16:38 (kwadrat marynarki CE 7178) w kierunku brytyjskiej jednostki odpalono dwie torpedy (G7a i G7e) uzyskując dwa trafienia, po których to poszła ona niezwłocznie na dno. Wraz ze statkiem zginęło łącznie 369 znajdujących się na jego pokładzie osób, w tym 44 uratowanych członków załogi zatopionego dzień wcześniej przez U 435 frachtowca Empire Shackleton. Poza rozbitkami i załogą na dno wraz z HMS Fidelity poszły obie łodzie desantowe oraz jeden z wodnosamolotów (drugi wodnosamolot podobnie jak i ścigacz HMS MTB-107 został odesłany dzień wcześniej w kierunku Azorów). W sylwestra o 10:35 okręt Strelowa spotkał się w kwadracie BD 9424 z U 628, U 336, U 591 i U 524, z którymi następnie wspólnie oczekiwał na przybycie pełniącego funkcję podwodnego tankowca U 117. Wieczorem tego samego dnia o 19:53 (kwadrat marynarki BD 9895) po stronie bakburty przed dziobem dostrzeżono zbliżający się oczekiwany U 117. Następnego dnia o 11:10 (kwadrat marynarki BD 8489) w związku z pojawieniem się na horyzoncie jednostki eskortowej zidentyfikowanej jako niszczyciel wszystkie przebywające w pobliżu U-booty, w tym i okręt Strelowa zostały zmuszone do wykonania alarmowego zanurzenia. Tego samego dnia ze względu na wzburzone morze przebywający w kwadracie BD 9458 U 435 nie mógł pobrać paliwa z podwodnego tankowca. Trzy dni później 4 stycznia po poprawie aury pomiędzy godziną 13:00 a 14:30 w kwadracie BD 9717 okręt Strelowa pobrał z U 117 ca. 18 m³ paliwa. W trakcie trwania tej operacji na skutek falowania rufa U 435 została podniesiona do góry, co spowodowało, że przewód paliwowy trafił pod bakburtową śrubę napędową, w wyniku czego uległ przerwaniu. O 16:00 po pożegnaniu się załogą tankowca okręt Strelowa rozpoczął rejs w kierunku bazy w Breście. Siódmego stycznia o godzinie 19:00 (kwadrat marynarki BE 9221) U 435 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez intensywnie patrolowany przez wrogie lotnictwo akwen Zatoki Biskajskiej. Następnego dnia w związku koniecznością naładowania baterii akumulatorów oraz przewentylowania wnętrza o godzinie 09:18 (kwadrat marynarki BE 6897) Siegfried Strelow zarządził wynurzenie. Cztery godziny później po uzyskaniu namiaru na zbliżający się samolot U 435 ponownie schował się pod wodą, kontynuując dalej marsz w zanurzeniu. Dziesiątego stycznia o godzinie 09:38 w punkcie Pt.346 doszło do spotkania z dozorowcami, w eskorcie których o 13:35 okręt Strelowa dotarł do bazy w Breście, kończąc trwający prawie sześć tygodni patrol (41 dni). W trakcie jego trwania U 435 przepłynął 5.885 mil morskich na i pod powierzchnią.

Patrol 7 (18.02.1943 – 25.03.1943)

18.02. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 16:05 opuścił bazę w Breście, by z godnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Po przeprowadzeniu na zewnętrznej redzie pomiędzy 16:34 a 16:59, zakończonego pomyślnie próbnego zanurzenia okręt Strelowa w eskorcie przerywacza zagród minowych skierował się w stronę punktu B.1. Po jego osiągnięciu, co miało miejsce o 18:45 doszło do wymiany składu eskorty na dwa dozorowce, w towarzystwie których obrano kurs na punkt Pt.346, gdzie dotarto o 21:15 żegnając się z nimi. Dwudziestego lutego idący na powierzchni U 435 o godzinie 14:31 (kwadrat marynarki BF 4135) został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia oraz trwającego do 16:18 pobytu pod wodą przez nieprzyjacielski samolot. Dwa dni później 22 lutego na okręcie Strelowa odebrano pochodzącą z BdU depeszę o z instrukcjami  o następującej treści:

„Kapitzky i Strelow kierować się do AK 66.”.

Następnego dnia odebrano drugą depeszę z dowództwa o następującej treści:

„U 228, U 527, U 230, U 523, U 526, U 616, U 435, U 615 w następującej kolejności dnia 25, godzina 08:00 przebywać w linii dozoru od AK 6289 > 9398. Okręty tworzą grupę Burggraf.”.

Głównym celem w/w zgrupowania były wszystkie kierujące się północną rutą konwoje. Dwudziestego piątego lutego zgodnie z w/w rozkazem o godzinie 08:00 osiągnięto przypadającą na kwadrat AK 9356 nakazaną pozycję w  grupie. Trzy dni później 28 lutego dotarto na nową pozycję, która tym razem przypadała na kwadrat AK 8626. W trakcie tego przemieszczenia, na idącym z prędkością cała naprzód U 435 doszło do defektu łożyska oporowego sterburtowego silnika diesla, który udało się usunąć dopiero drugiego marca. Jak się jednak później okazało naprawa ta była krótkotrwała bowiem już następnego dnia podczas marszu z maksymalną prędkością doszło do ponownego defektu owego łożyska. Szóstego marca na poszukującym wroga U 435 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Strelow, obsadzić pozycję zajmowaną przez Hüttemanna.”.

Następnego dnia zgodnie z w/w rozkazem o 17:05 obsadzono ową pozycję, która przypadała na kwadrat AJ 9555. Od tego też dnia U 435 bez powodzenia w ramach zgrupowania Raubgraf operował przeciwko meldowanemu przez B-Dienst konwojowi HX.238, który dzięki przechwyconym i odszyfrowanym depeszom Enigmy otrzymał polecenie zmiany trasy i niewykryty przez nikogo opłynął niebezpieczny rejon od południa. Od 10 marca kolejnym celem zgrupowania był osłaniany przez grupę eskortową B2 konwój ON.170. Jedenastego marca poszukujący wroga okręt Strelowa o 15:41 (kwadrat marynarki AJ 7627) został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel, który nagle wyłonił się z zamieci śnieżnej. O 17:19 idący od ponad godziny z powrotem na powierzchni U 435 po raz drugi musiał uciekać pod wodę przed zbliżającym się niszczycielem. Ponad trzy godziny później o 20:41 po raz trzeci w ciągu tego samego dnia Siegfried Strelow zmuszony był wydać rozkaz alarmowego zanurzenia, tym razem po dostrzeżeniu stojącego w dryfie w odległości 1.500 metrów nieprzyjacielskiego niszczyciela oraz korwety. Po oddaleniu się wroga o 22:11 U 435 z powrotem znalazł się na powierzchni, kontynuując dalej poszukiwania konwoju. Następnego dnia o 15:31 (kwadrat marynarki AJ 5937) dokonano porównania namiarów na zliczoną pozycję z namiarami uzyskanymi z U 616. Trzynastego marca o 12:30 (kwadrat marynarki AJ 5963) na okręcie Strelowa odebrano pochodzący z U 603 meldunek o kontakcie z wrogiem o następującej treści:

„Konwój AJ 6746, kurs SW.”.

O 15:42 (kwadrat marynarki AJ 5984), w związku kiepską widocznością poszukujący nieprzyjaciela U 435 zszedł w zanurzenie w celu przesłuchania okolicy hydrofonami, co pozwoliło mu na uchwycenie kontaktu akustycznego z niszczycielem oraz okrętem podwodnym. O 17:21 okręt Strelowa z powrotem pojawił się na powierzchni a wkrótce potem z jego pomostu dostrzeżono przebywający w pobliżu U 664. Czternastego marca o godzinie 06:10 w kwadracie AJ 8583 z pomostu U 435 dostrzeżono dryfującą górę lodową. Tego samego dnia pomiędzy 16:00 a 20:29 okręt Strelowa aż czterokrotnie zmuszony był uciekać pod wodę przed nadlatującymi samolotami, które za każdym razem identyfikowano jako typ B-24 Liberator. Dwa dni później 16 marca o godzinie 08:35 (kwadrat marynarki AK 7789) na U pokładzie 435 odebrano pochodzący z U 653 meldunek o kontakcie w BD 1591 z płynącym kursem 70˚ konwojem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielskim zgrupowaniem był osłaniany przez grupę eskortową B4 konwój HX.229. Siedemnastego marca o godzinie 00:31 (kwadrat marynarki BD 1377) z pomostu U 435 dostrzeżono najpierw cień zidentyfikowany jako bratni U-boot, którym był U 600 a wkrótce potem poszukiwany konwój, w którego stronę niezwłocznie się skierowano z zamiarem jego zaatakowania przy pomocy torped FAT. O godzinie 01:19 (kwadrat marynarki BD 1378) w kierunku ocenianego na ca. 5.000 ton statku Siegfried Strelow z wyrzutni nr II i IV odpalił dwie torpedy FAT, które chybiły jednak celu. Po 13 minutach i 46 sekundach od ich wystrzelenia na U 435 zarejestrowano odgłos trafienia jednej z nich, która uszkodziła należący do amerykańskiego armatora United Fruit SS Co z Nowego Jorku frachtowiec William Eustis (7.196 ton), który w godzinach porannych został trafiony dwiema kolejnymi torpedami wystrzelonymi przez U 91, idąc ostatecznie na dno o 11:13. Kwadrans po wystrzeleniu obu w/w torped na polecenie Strelowa obsada dziobowego przedziału przystąpiła do ponownego załadunku wyrzutni nr II i IV. O godzinie 03:30 (kwadrat marynarki BD 1382) U 435 wykonał drugi atak na konwój, odpalając w kierunku ocenianych na ca 6.000 ton i 4.500 ton statków dwie torpedy FAT, które także chybiły swoich celów (dwie detonacje zarejestrowano po 8 minutach i 26 sekundach). O 03:31 w kierunku ocenianego na ca. 6.000 ton statku odpalono torpedę G7e, która według obserwacji prowadzonej przez Strelowa miała trafić w cel, powodując jego zatonięcie. Minutę po tym ataku w kierunku kolejnego, ocenianego tym razem na ca. 4.500 ton statku z wyrzutni nr III odpalono torpedę, która także miała trafić w cel. Ze względu na nadpływający niszczyciel, tym razem jednak nie możliwe było zweryfikowanie rzeczywistych skutków ataku. Dwadzieścia trzy minuty później o 03:55 (kwadrat marynarki BD 1383) w kierunku dostrzeżonego tankowca z wyrzutni nr V odpalono torpedę, która według słów Strelowa miała trafić w cel, powodując jego zatonięcie w chmurze dymu i ognia. Jedenaście minut po ostatnim ataku U 435 został wykryty i zmuszony do ucieczki przez jeden z okrętów eskorty zidentyfikowany jako niszczyciel. Na podstawie prowadzonych podczas w/w ataków obserwacji (zarówno wzrokowych jak i akustycznych) Siegfried Strelow zgłosił zatopienie dwóch tankowców oraz trzech frachtowców, co jednak okazało się być nieprawdą a z wystrzelonych przez niego w sumie siedmiu torped tylko jedna okazała się być celna powodując uszkodzenie w/w Williama Eustisa. O godzinie 05:26 na podążającym wciąż za konwojem U 435 doszło do jednoczesnej awarii obu diesli, która do czasu ich naprawy wymusiła konieczności dalszego marszu na silnikach elektrycznych. O 07:30 w celu przeprowadzenia napraw obu silników okręt Strelowa zszedł pod wodę, gdzie następnie przebywał przez półtorej godziny. Po mającym miejsce o 09:35 wynurzeniu na pokładzie U 435 odebrano pochodzący z U 91 meldunek o następującej treści:

„3 trafienia w 2 duże marudery, proszę o podesłanie okrętu, nie mam już torped. Walkerling.”.

O 09:57 (kwadrat marynarki BD 1362) na kierującym się stronę Walkerlinga okręcie Strelowa po raz kolejny doszło do defektu łożyska oporowego sterburtowego diesla, którego tym razem nie można już było usunąć przy pomocy dostępnych na pokładzie środków. Pięć minut później przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu na kursie 133˚ samotnego statku, którego ze względu na jego dużą prędkość oraz własne problemy z silnikami nie można było dogonić. O 11:35 odebrano kolejny meldunek, tym razem pochodzący z U 603 o następującej treści:

„BD 1391, 2 uszkodzone nie są już do odstrzału. Bertelsmann.”.

Dwadzieścia pięć minut później, w południe (kwadrat marynarki BD 1363) z pomostu U 435 na kursie 176˚ dostrzeżono idące w eskorcie niszczyciela trzy statki, w stronę których niezwłocznie się skierowano. Dwadzieścia siedem minut później skradający się do celu okręt Strelowa został wykryty i zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel, który po dokładnym namierzeniu jego pozycji o 12:55 zrzucił serię 10 bomb głębinowych, których bliskie detonacje spowodowały powstanie na nim uszkodzeń. O 14:07 U 435 z powrotem pojawił się na powierzchni a dwadzieścia trzy minuty później z jego pomostu na kursie 150 i 170˚ dostrzeżono sylwetki dwóch statków. O 14:35 zaobserwowano, że widoczny na kursie 170˚ statek poszedł na dno, wobec czego skierowano się stronę pozycji zajmowanej przez drugą jednostkę. Czterdzieści minut później o 15:04 (kwadrat marynarki BD 1693) nawiązano kontakt wzrokowy z przebywającym w pobliżu U-bootem. Po dotarciu w pobliże uszkodzonego i powoli tonącego statku o 15:36 na polecenie dowódcy rozpoczęto jego ostrzał, w wyniku którego ten  poszedł na dno. Zatopioną jednostką mógł być uszkodzony przez U 758 oraz dobijany prawdopodobnie przez U 91 maruder z konwoju HX.229, należący do amerykańskiego armatora South Atlantic Steamship Co z Savannah frachtowiec typu Libery – James Oglethorpe (7.176 ton), który pomimo odniesionych uszkodzeń samotnie kontynuował dalej rejs do St. Johns. Dwa dni później 19 marca o godzinie 18:00 przebywający w kwadracie AK 9397 U 435 rozpoczął rejs powrotny do bazy. W trakcie jego trwania dwudziestego drugiego marca (kwadrat marynarki BF 1772) idący na powierzchni okręt Strelowa, o godzinie 15:02 zmuszony został do wykonania alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot, który w wykonanym następnie ataku w ślad za nim zrzucił serię pięciu bomb głębinowych. Trzy dni później 25 marca o godzinie 10:15 w punkcie Pt.346 doszło do spotkania U 435 z jednostkami eskorty oraz U 565, w towarzystwie których jeszcze tego samego dnia osiągnął on Brest, kończąc trwający pięć tygodni patrol (35 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 4.677 mil morskich na i pod powierzchnią.

Patrol 8 (20.05.1943 – 09.07.1943)

20.05. U 435 pod dowództwem Siegfrieda Strelowa o godzinie 07:15 opuścił bazę w Breście, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Trzy dni później 23 maja przebywający aktualnie w kwadracie BE 52 okręt Strelowa o 22:30 nadał do dowództwa meldunek z informacją o pomyślnym przebyciu Zatoki Biskajskiej. Dwudziestego szóstego maja na pokładzie U 435 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:

„Jako grupa Trutz przebywają: cztery okręty – Strelow – 12 okrętów dnia 01.06. godzina 08:00 w linii dozoru od CD 9657 do DF 4221.”.

Głównym celem w/w zgrupowania były pływające na trasie Stany Zjednoczone – Gibraltar – Stany Zjednoczone konwoje a pierwszym z nich był osłaniany przez amerykańską grupę eskortową TF.65 (wspartą dodatkowo amerykańską grupą wsparcia z lotniskowcem eskortowym USS Bogue w składzie) konwój GUS.7A, który jednak dzięki przechwyconym i odszyfrowanym depeszom Enigmy otrzymał polecenie zmiany trasy, opływając niebezpieczny rejon niewykryty przez żaden z okrętów. W godzinach wieczornych szóstego czerwca o 22:40 okręt Strelowa przybył do położonego w kwadracie CD 8255 punktu uzupełniania zapasów, gdzie następnie spotkał się z podwodnym tankowcem U 488 oraz przebywającym w jego pobliżu U 558. Następnego dnia pomiędzy 18:05 a 21:05 w kwadracie CD 8229 U 435 pobrał z U 488 ca. 13 m³ paliwa, 1 m³ oleju smarnego oraz prowiant na pięć dni. Szesnastego czerwca zgrupowanie Trutz zostało podzielone przez dowództwo na trzy części a okręt Strelowa wraz z U 221, U 211 oraz U 193 trafił do podgrupy Trutz 3. Tym razem głównym celem wszystkich okrętów miały być konwoje: GUS.8 (osłaniany przez zespół TF.66) oraz UGS.10 (osłaniany przez zespół TF.61). Dodatkowo oba te konwoje, które zresztą dzięki przechwyconym i odszyfrowanym depeszom Enigmy zmieniły swoje trasy omijając niebezpieczny rejon niewykryte, zostały wsparte przez zespoły TF 21.3 (lotniskowiec USS Card i trzy niszczyciele) i TF 21.11 (lotniskowiec USS Santee i trzy niszczyciele). Dwudziestego dziewiątego czerwca na okręcie Strelowa odebrano pochodzącą z BdU depeszę o z rozkazami następującej treści:

„Zgrupowanie Trutz rozwiązane. Kierować się na wschód z ekonomiczną prędkością marszową. U 211, U 951, U 953, U 435 utworzyć grupę Geier II. Odstępy pomiędzy okrętami 40 mil morskich. Przemieszczać się według marszruty: DG3424/3396 – CF 8887/9716/9611 – CG 4789/4527.”.

Głównym celem podgrup Geier miały być położone na zachód od wybrzeży Portugalii nieprzyjacielskie szlaki żeglugowe. Ósmego lipca w dowództwie o 17:35 odebrano pochodzący z U 435 meldunek o następującej treści:

„Atak lotniczy z dużej wysokości. Bomby. Odpowietrznik nr 3 uszkodzony. W naprawie. 41 m³, Przebywam w CG 4836.”.

Następnego dnia idący na powierzchni okręt Strelowa został zatopiony na zachód od Lizbony bombami głębinowymi zrzuconymi przez amerykański bombowiec B-24 Liberator. Cała załoga U 435 zginęła wraz z okrętem.

*     *     *

 

Uwagi:

Według poprzedniej wersji: 9 lipca, idący na powierzchni U 435 (kwadrat marynarki CG 4153) został wykryty, zaatakowany a w następstwie tego zatopiony czterema bombami głębinowymi przez wyposażony w reflektor Leigha bombowiec Wellington R ze 179 Sqn RAF.

*     *     *

Członkowie załogi U 435 polegli w dniu 09.07.1943 (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko, imię	Ranga	Rok urodzenia
Altmann Heinz	MtrOGfr	20.02.1923
Aschpurwis Hans-Georg	OFahnr.z.S.A	12.04.1923
Atlmann Heinz	OGfr	20.02.1923
Beier Karl	BtsMt	10.04.1921
Blum Friedrich-Wilhelm-Georg	OMechMt	26.09.1918
Dietel Robert	MaschOGfr	22.05.1923
Dillmann Walter	MechGfr( A)	14.06.1923
Engelmann Fred	MaschGfr	22.04.1923
Fischer Johann	MtrOGfr.A	24.05.1922
Friedrich Hubert	MaschGfr.A	16.07.1923
Gebel Ewald-Heinrich	OFkMt	21.07.1919
Gleichfeld Willi	OLt.z.S.d.R	18.09.1910
Gollasch Karl	MtrGfr	23.06.1922
Gräff Helmut	MaschOGfr	06.11.1922
Hammer Ewald	MaschGfr	12.08.1923
Hauswald Heinz-Wilfried	MechOGfr	22.12.1923
Hofmann Paul	OStrm	22.04.1916
Hubert Erich	OLt.ing	11.02.1917
Kohnen Josef	Mtr.II.A	15.10.1923
Kriesten Günter	Gfr	24.07.1924
Kühnl Eduard	FkOGfr	16.12.1921
Kussehl Gerhard	OGfr	19.10.1924
Lauert Horst	FkMt	09.02.1919
Lechner Franz	MaschOGfr	05.12.1923
Linkenbach Johann	OGfr	10.01.1923
Lipp Josef	Maat	22.04.1916
Martin Kurt	OFähnr.z.S	16.12.1923
Meyer Georg	Maat	21.04.1915
Meyer Georg-Hans	Maat	10.01.1923
Obermaier Johann	OMasch	10.08.1919
Otto Rudolf	Lt.z.S	22.11.1919
Pannier Walter	Maat	30.08.1921
Peschel Herbert	ObMt	01.11.1920
Prohaska Werner	ObMt	16.08.1918
Redlich Gerhard	ObGfr	02.06.1924
Rokotta Hubert	ObGfr	16.05.1924
Rüdiger Heinz	OMasch	19.11.1914
Russbild Helmut	Gfr	24.04.1924
Schmidt Willi	ObGfr	23.10.1920
Schultheiss Hugo	ObGfr	26.09.1923
Schütteler Gerhard	ObGfr	17.12.1923
Strelow Siegfried	KKapt.01.07.43	15.04.1911
Telle Karl	ObGfr	30.01.1922
Tönjes-Deye Gerd-Dietrich	Maat	08.08.1921
Ursitz Franz	ObGfr	06.07.1921
Wiebus Helmut	Gfr	21.11.1923
Wigge Erhard	Lt.z.S	06.04.1921
Zeh Gustav	ObMt	03.06.1917
Ziegert Hugo	Gfr	12.09.1923

*     *     *

Bibliografia:

http://uboat.net

http://www.ubootwaffe.net

http://uboatarchive.net/

http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm

http://www.u-boot-archiv.de/

http://www.u-historia.com/

Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5

Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300

Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945

Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3

Urbanke Axel - Die Versorger der "Grauen Wolfe"

Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

*     *     *

Poniżej: zatopiony przez U 435 frachtowiec El Occidente (źródło: internet).

Poniżej: zatopiony przez U 435 trałowiec HMS LEDA (J 93) (źródło: internet).

Poniżej: zatopiona przez U 435 jednostka pomocnicza / statek ratowniczy HMS FIDELITY (D57)  (źródło: internet).