poniedziałek, 21 lipca 2025

Z cyklu "Biała flota" ... cz. 3 - STADT WEHLEN (III)

STADT WEHLEN – pasażerski parowiec bocznokołowy, najstarsza jednostka we flocie Sächsische Dampfschiffahrts-GmbH & Co. Conti Elbschiffahrts KG. Budowę jednostki rozpoczęto w 1878 roku w drezdeńskiej stoczni Blasewitz pod numerem budowy 15, nadając jej w momencie wodowania nazwę DRESDEN (II). Do służby statek został wprowadzony 18 maja 1879 roku. Koszt budowy parowca, który w zamierzeniu zamawiającego miał być większy i bardziej luksusowy od swoich poprzedników, wyniósł prawie 90 000 marek w złocie. Od momentu wprowadzenia do eksploatacji aż do 1923 roku DRESDEN pływał dla przedsiębiorstwa Saksońsko-Czeska Żegluga Parowa (Sächsisch-Böhmische Dampfschiffahrts-Gesellschaft - SBDG), po czym przeszedł w gestię przedsiębiorstwa Saksońsko-Czeska Żegluga Parowa Spółka Akcyjna (Sächsisch-Böhmische-Dampfschiffahrt, Aktiengesellschaft  - SBDA). Oprócz wykorzystywania w swojej tradycyjnej roli tj. parowca pasażerskiego statek sporadycznie był tez używany jako holownik. Jeszcze w trakcie eksploatacji w barwach pierwszego właściciela DRESDEN przeszedł szereg remontów i modernizacji i tak: w 1893 roku wymieniono na nim kocioł parowy na nowy trójpłomienicowy kocioł skrzynkowy zbudowany przez stocznię Übigau, w 1895 roku w stoczni Blasewitz usunięto z niego nadkola oraz wydłużono jego kadłub za kotłem o 2,10 m a w latach 1914/15 w stoczni Laubegast zainstalowano na nim nowy dwupłomienicowy kocioł cylindryczny, przebudowano silnik parowy, zamontowano oświetlenie elektryczne oraz parową maszynkę sterową. Pomiędzy ostatnimi ww. modernizacjami, w lipcu 1899 roku, w pobliżu miejscowości Lovosice jednostka doznała niewielkich uszkodzeń na skutek uderzenia orkanu. W 1918 roku, w trakcie  I Wojny Światowej (1918) ze względu na trudne warunki ekonomiczne DRESDEN został wycofany z eksploatacji i odstawiony na postój. W 1926 roku już w barwach nowego właściciela statek otrzymał nową nazwę MÜHLBERG (pochodzącą od położonego na Dolnych Łużycach miasta o tej samej nazwie) zwalniając dotychczasową dla nowo budowanej jednostki. W trakcie Drugiej Wojny Światowej MÜHLBERG, podobnie jak inne statki SBDA, otrzymał maskowanie. Kocówkę wojny jednostka spędziła w odstawce a po jej zakończeniu przeszła remont i przebudowę powracając do eksploatacji w 1946 roku. 1 lutego 1947 roku dotychczasowy właściciel parowca tj. SBDA został znacjonalizowany i przekształcony VEB Elbeschiffahrt Sachsen. W latach 1949 – 1950 jednostka przeszła kolejny remont połączony z przebudową, w trakcie którego: wybudowano górny pokład, zainstalowano ogrzewanie parowe, wymieniono drewniane łopaty na kołach łopatkowych na stalowe a same nadkola odnowiono, dodatkowo wymieniono też dwuczęściowe okna na pojedyncze. W latach 1950 – 1957 MÜHLBERG należał do Niemieckiego Centrum Spedycji i Przeładunku VEB (DSU) a po ich rozwiązaniu, w 1957 roku przeszedł do nowo utworzonego przedsiębiorstwa VEB Fahrgastschiffahrt und Repairwerft Dresden. W tym samym roku (1957) MÜHLBERG przeszedł gruntowny remont. W 1962 roku po raz drugi i jak na razie ostatni uległa zmianie nazwa jednostki, tym razem na STADT WEHLEN (III). W 1967 roku doszło do kolejnej zmiany właścicielskiej a nowym armatorem statku zostało przedsiębiorstwo VEB Fahrgastschiffahrt Dresden. W 1977 roku na skutek zablokowania przez dryfujący pień drzewa jednego z kół doszło do zderzenia jednostki z parostatkiem PIRNA. W kolejnym roku tj. 1978 roku na skutek uszkodzenia kotła statek musiał zostać wycofany z eksploatacji i odstawiony na postój w porcie Neustadt. W trakcie jego trwania, w 1979 roku STADT WEHLEN obchodził swoje 100-lecie służby. W 1981 roku parowiec został przeholowany do stoczni Laubegast, gdzie przeszedł remont i przebudowę, otrzymując jako pierwszy statek nowy kocioł produkcji zakładów VEB Dampfkesselbau Übigau. Do eksploatacji jednostka powróciła 30 kwietnia 1982 roku. Po zjednoczeniu Niemiec przedsiębiorstwo VEB Fahrgastschiffahrt Dresden przeszło w zarząd trustu i w 1992 roku zostało sprywatyzowane poprzez sprzedaż przedsiębiorstwu żeglugowemu Conti w Putzbrunn koło Monachium, które utworzyło spółkę Sächsische Dampfschiffahrts-GmbH & Co. Conti Elbschiffahrts KG. 19 lipca 1993 roku STADT WEHLEN trafił do stoczni Laubegaster, gdzie przeprowadzono jego historyczną rekonstrukcję, w trakcie której wszystkie przeprowadzone w trakcie istnienia NRD zmiany zostały usunięte. Kadłub statku poszerzono o 0,30 m i wydłużono o 1,07 m. W dniu 1 maja 1994 roku STADT WEHLEN powrócił do eksploatacji biorąc udział w uroczystej paradzie parowców, jaka miała miejsce w Dreźnie. W 2004 roku statek przeszedł remont generalny w stoczni w Roßlau, w trakcie którego m.in. jego kocioł został zdemontowany i poddany remontowi przeprowadzonemu przez przedsiębiorstwo HSI Turbinenstahlbau Dresden-Übigau GmbH. Obecnie jednostka wciąż pozostaje w eksploatacji.

*     *     *

Dane techniczne:

Wymiary (d. x sz. x. z.):

58,50 x 5,24 (z kołami 10,40) x  0,74-1,13 m

Kadłub:

stalowy

Napęd:

2 cylindrowa maszyna parowa (ekstra lekki olej opałowym – zużycie 100 ~ 120 l/h) o mocy: 230 Km (169 kW)

cylindryczny kocioł parowy 2-płomiennicowy

2 patentowe boczne koła o średnicy 3,00 m

Prędkość:

z prądem rzeki: 12~15 km/h

pod prąd rzeki: 8~10 km/h

Pasażerowie

419 osób (miejsc siedzących 269)

Załoga

4 (kapitan, 2 marynarzy, mechanik)

Urządzenia pomocnicze:

odchylany komin

*     *     *

Poniżej STAD WEHLEN powraca z rejsu, Drezno 21.08.2022 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).









Poniżej STAD WEHLEN przy pirsie portu pasażerskiego przy Tarasach Brühla, Drezno 21.08.2022 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).








Poniżej STAD WEHLEN wyrusza na kolejny rejs, Drezno 21.08.2022 (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).




 

 

sobota, 19 lipca 2025

Z cyklu „U-bootwaffe” … cz. 41 - U 490 Typ XIV

U 490 Typ XIV

Stocznia:

Deutsche Werke AG, Kiel-Gaarden

Nr stoczniowy:

559

Zamówienie:

17.07.1941

Położenie stępki:

21.02.1942

Wodowanie:

24.12.1942

Wcielenie do służby:

27.03.1943

Nr pocztowy:

M 51 045

Przebieg służby:

27.03.1943 - 31.03.1944

4 Flotylla U-bootów, Stettin (szkolenie załogi)

01.04. - 12.06.1944

12 Flotylla U-bootów, Bordeaux (bojowy okręt zaopatrzeniowy)

12.06.1944

Zatopiony przez własną załogę.

Dowódcy:

27.03.1943 - 12.06.1944

OL Wilhelm Gerlach

Odbyte patrole:

1

Zatopione/uszkodzone statki handlowe:

0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne:

0/0

Zestrzelone / uszkodzone samoloty:

0/0

Okres służby U 490 przed rozpoczęcie służby frontowej:

28.03. – 29.03.1943

Kiel – indywidualne szkolenie załogi.

30.03. – 14.04.1943

Kiel – próby morskie okrętu w ramach miejscowego oddziału UAK.

15.04. – 19.04.1943

Swinemünde – szkolenie w obsłudze broni przeciwlotniczej w ramach miejscowej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej.

20.04. – 26.04.1943

Danzig – próby maszyn i urządzeń pomocniczych w ramach miejscowego oddziału UAG.

27.04. – 07.05.1943

Hela – szkolenie w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.

07.05.1943

Hela – podczas postoju w bazie (większość załogi przebywała na brzegu), w trakcie ładowania baterii akumulatorów na skutek błędu popełnionego przez pełniącego obowiązki dowódcy wachty, zastępcy głównego mechanika Lt.(Ing) Reinmöllera, który nakazał zamknąć wentylację dziobowej baterii akumulatorów o godzinie 22:00 doszło do eksplozji wydzielających się podczas ładowania akumulatorów oparów gazu, która uszkodziła cały przedział baterii oraz znajdujące się w nim akumulatory.

09.05. – 22.06.1943

Kiel – pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu naprawy odniesionych uszkodzeń.

23.06. – 24.06.1943

Kiel – demagnetyzacja okrętu i próbne rejsy.

25.06. – 26.06.1943

Ronne/Bornholm – próby hydrofonów w ramach miejscowego oddziału UAG-Schall.

27.06. – 14.07.1943

Hela – c. d. szkolenia w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.

15.07. – 19.07.1943

Pillau – indywidualne szkolenie obejmujące swoim zakresem m.in. ataki jednostek nawodnych z wykorzystaniem bomb głębinowych.

20.07. – 15.07.1943

Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.

23.07.1943

AO 8546 – ćwiczenia w zaopatrywaniu w morzu z udziałem U 850 i U 974, przerywane symulowanymi atakami wrogiego samolotu, którego za każdym razem odgrywał wodnosamolot Ardo Ar 196. W ramach jednego z „ataków” mającego miejsce w kwadracie AO 8449 o godzinie 16:30 przeprowadzono alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 16:55. Wkrótce potem doszło do wypadku, który według zapisu w KTB miał następujący przebieg:

Właz na pomost gotowy do otwarcia, wyrównanie ciśnienia, okręt wynurzony. (…), właz na pomost otwarty. Ciśnienie? ciśnienie wyrównane. Właz na pomost otwarty. Dziób i rufa lezą równo na powierzchni. Oficer wachtowy na pomost. Gwałtownie zwiększenie kontu nachylenia, okręt tonie rufą. Oficer wachtowy zrzucony z drabinki przez strumień wody dostającej się do wnętrza przez otwarty właz na pomost. Dowódca wspiął się po drabince i zamknął właz, nakazując wkrótce potem szasować balast. Okręt szybko opada, z przegłębieniem 30 stopni na rufę. Na 20 metrach odmówiły posłuszeństwa telegraf maszynowy, silniki sterów głębokości i kierunku. Częściowa utrata oświetlenia. Zgodnie z odczytem głębokościomierza w centrali okręt osiadł na miękkim gliniastym podłożu z przegłębieniem 30 stopni na rufę.”.

Sytuacja w jakiej znalazł się okręt była niebezpieczna zarówno dla niego jak i jego załogi a to ze względu na fakt, że do przedziału silników diesla dostało się ca. 35 m3 wody morskiej. Główny mechanik chcąc opanować sytuację nakazał zamknąć w części rufowej wszystkie grodzie. Po pierwszym szoku spowodowanym tym wypadkiem przystąpiono do działania, w pierwszej kolejności główny mechanik nakazał wypompować znajdującą się w przedziale silników diesla wodę. Tą samą czynność następnie próbowano wykonać w przedziale silników elektrycznych ale z powodu różnicy wysokości zakończyła się ona niepowodzeniem. Po wypompowaniu 35 - 40 ton wody, Gerlach zarządził szasowanie zbiorników balastowych nr 3 i 4, pomimo jednak którego okręt wciąż tkwił na dnie. Dopiero po wyszasowaniu o 17:45 zbiorników od 1 do 4 U 490 oderwał się od dna rozpoczynając szybką wędrówkę na powierzchnię. Po wynurzeniu mający uszkodzone silniki elektryczne, zacięte stery głębokości oraz niesprawne nadajniki okręt o 18:00 rozpoczął powolny marsz w stronę bazy w Gotenhafen. O 21:05 do uszkodzonego U 490 zbliżył się U 845, z którego to nadajnika Wilhelm Gerlach nadał do dowództwa depesze o następującej treści:

U 490 wynurzył się po poważnym wypadku podczas zanurzania, silniki elektryczne, radia niesprawne, manewrowanie ograniczone, niezdolny do zanurzenia, kieruję się do Gotenhafen – U 490 Gerlach. U 845 pozostaje w pobliżu”.

26.07. – 28.07.1943

Danzig – pobyt w stoczni Danziger Werft w celu montażu nowej przetwornicy.

29.07. – 10.02.1944

Kiel – remont okrętu w stoczni Deutsche Werke, w trakcie którego dokonano przebudowy bryły pomostu do wersji IV.

14.02. – 19.02.1944

Swinemünde – szkolenie w obsłudze broni przeciwlotniczej w ramach miejscowej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej.

20.02.1944

Danzig – eksperymentalne próby przekazywania pod wodą paliwa realizowane wraz ze szkolnym okrętem UD 4.

21.02. – 23.02.1944

Danzig – próby sprawności chrap w ramach miejscowego oddziału UAK.

24.02. – 28.02.1944

Hela – c. d. szkolenia w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.

02.03. – 10.03.1944

Memel – wprowadzenie do ćwiczeń z zakresu taktyki.

08.03.1944

ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 370 i U 1165.

09.03.1944

ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 397.

11.03. – 21.03.1944

Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 25 Flotylli U-bootów.

13.03.1944

ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 1000.

15.03.1944

nocne ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 999.

17.03.1944

ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 243.

18.03.1944

nocne ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 293.

19.03.1944

nocne ćwiczenia w zaopatrywaniu jednostek w morzu z udziałem U 804.

24.03. – 25.03.1944

Sonderburg – próby hydrofonów.

26.03. – 24.04.1944

Kiel – przegląd okrętu oraz prace konserwacyjne realizowany przez stocznię Deutsche Werke.

25.04. – 29.04.1944

Kiel – szkolenie w obsłudze broni przeciwlotniczej.

29.04. – 01.05.1944

Kiel-Wik – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy rejs zaopatrzeniowy.

02.05.1944

w związku z wykrytym wyciekiem paliwa po stronie sterburty pomiędzy 13:00 a 21:00 okręt przebywa w doku.

29.04. – 03.05.1944

Kiel – kurs doszkalający dla kadry oficerskiej.

03.05.1944

Kiel – odciążenie okrętu.





Patrol 1 (04.05.1944 - 12.06.1944)

04.05. U 490 pod dowództwem Wilhelma Gerlacha wraz z U 675 (Sammler) o godzinie 08:00 opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem przedostać się na Ocean Atlantycki a następnie w kwadracie „CD” zaopatrywać  w paliwo, torpedy oraz prowiant operujące na wodach Oceanu Indyjskiego U-booty. O 11:00, na rucie 01 obie jednostki spotkały się z trałowcem M 515, w eskorcie którego rozpoczęły marsz w stronę Dużego Bełtu. Prawie pięć godzin później o 14:45, po wejściu na rutę 15 trałowiec zawrócił do bazy podczas gdy oba U-booty już samotnie kontynuowały dalej marsz, kierując się do bazy w Kristiansand, gdzie następnie uzupełnić miały swoje zapasy. Na miejsce przybyto 6 maja (godzina 09:20), które po uprzednim  uzupełnieniu zapasów opuszczono prawdopodobnie jeszcze tego samego dnia. Na wysokości Wysp Owczych okręt Gerlacha zmienił swój kurs na zachodni, rozpoczynając marsz na chrapach. Osiemnastego maja, znajdujący się północny – zachód od Wysp Owczych, wciąż nie wykryty przez wroga U 490 rozpoczął marsz w kierunku południowo – zachodnim,  przemierzając obszar tzw. „ogrodu różnego”. Także i tym razem okręt nie został wykryty przez wroga, notując zaledwie pojedynczy kontakt zamontowanym na topie chrap detektorem. Dwudziestego czwartego maja (pozycja 60˚˚ 00N, 20˚ 00W) U 490 nadał do dowództwa meldunek pogodowy, który jednak nie został przez niego odebrany. Chcąc zachować ciszę radiową Wilhelm Gerlach zaniechał nadawania kolejnych meldunków, kontynuując swoim okrętem dalszy marsz w zanurzeniu w stronę nakazanej pozycji (o ile na to pozwalały warunki płynięto na chrapach, starając się odbierać wiadomości radiowe – co jednak było mocno utrudnione). Szóstego czerwca na okręcie odebrano wiadomość o alianckiej inwazji na atlantyckim wybrzeżu Francji. Cztery dni później 10 czerwca podczas marszu na chrapach w pobliżu okrętu znienacka nastąpiła detonacja, która na szczęście nie spowodowała żadnych szkód. Około 05:00 Wilhelm Gerlach nadał do BdU meldunek pozycyjny wraz z informacją o pojedynczej detonacji bomby zrzuconej przez nieprzyjacielski samolot pokładowy. Na nieszczęście dla niego i jego okrętu transmisja ta została namierzona przez odbiornik Huff-Duff, przebywającej w pobliżu amerykańskiej Grupy Wsparcia TF 22.5 z lotniskowcem eskortowym USS Croatan[1] w składzie. Dowódca w/w grupy (składającej się oprócz w/w lotniskowca z sześciu niszczycieli eskortowych: USS Barber, USS Swasey, USS Snowden, USS Frost, USS Huse, USS Inch) John P.W. Vest, nakazał wyznaczyć nowy kurs dla zespołu, mający doprowadzić do przechwycenia namierzonego celu. Sześć godzin później jeden z w/w niszczycieli – USS Frost [2] jako pierwszy z polujących okrętów uzyskał kontakt sonarowy z idącym w zanurzeniu okrętem Gerlacha. Przebywający na pokładzie w/w niszczyciela dowódca osłony lotniskowca Frank D. Giambattista, rozkazał dowódcy okrętu zaatakowanie U-boota pociskami jeża oraz bombami głębinowymi. Chwilę później U 490 stał się celem ataku kolejnego niszczyciela, tym razem USS Huse [3]. Zrzucone przez obie jednostki bomby detonowały w odległości 500 – 800 metrów od burt U 490. Zaskoczony atakiem Wilhelm Gerlach (zaskoczenie wynikało z wcześniejszego braku kontaktu akustycznego ze zbliżającym się wrogiem), rozkazał zejść głębokość 240 metrów [4], aby tam następnie przeczekać atak. W międzyczasie do dwóch niszczycieli dołączył trzeci USS Inch [5]. Okręty te przez piętnaście godzin tropiły U 490, który w międzyczasie zszedł na głębokość 300 metrów, przeprowadzając aż dwadzieścia pięć ataków bombami głębinowymi (łącznie zrzucono 189 bomb) oraz pociskami jeża. Detonacje bomb nie wyrządziły szkód na głęboko zanurzonym okręcie natomiast mocno nastraszyły niedoświadczoną część załogi okrętu (w trakcie tych ataków na polecenie dowódcy lekarz okrętowy Dr. Stubbendorf zabił 24 świnki gwinejskie zabrane przez niego na pokład okrętu w celu przeprowadzenia badań medycznych – polecenie to wynikało z obawy dowódcy U 490, że wystraszone świnki swoim piskiem mogą zdradzać pozycję okrętu). Frank D. Giambattista chcąc zachęcić trudnego przeciwnika do wynurzenia lub przynajmniej do wyjścia na mniejszą głębokość, rozkazał niszczycielom USS Inch i USS Frost zamarkować przerwanie ataku i oddalić się na północ. Trzeci niszczyciel USS Snowden [6], który w międzyczasie zluzował USS Huse odpłynął na południe. Pułapka zadziałała i trzydzieści minut po północy 12 czerwca (kwadrat marynarki CD 2315) U 490 pojawił się na powierzchni. Zaraz potem jednak został oświetlony flarami i ostrzelany przez niszczyciele. Wilhelm Gerlach widząc, że to koniec jego okrętu wysłał otwartym tekstem po angielsku sygnał "S.O.S., zabierzcie moją załogę", po czym wydał rozkaz opuszczenia i zatopienia okrętu. Mimo odebrania sygnału z U 490, niszczyciele nie przerwały ognia dopóki U-boot nie zatonął. Cała załoga okrętu łącznie z Wilhelmem Gerlachem została wyłowiona z wody przez niszczyciele [7].

 

Przypisy:

[1] Grupa lotniskowca USS Croatan wypłynęła 03.06. z bazy w Norfolk, w celu przechwycenia U 490.

[2] CO John H. McWhorter

[3] CO James H. Batcheller Jr.

[4] U-490 posiadał wzmocnioną konstrukcję kadłuba sztywnego.

[5] CO Dawid A. Tufts

[6] CO A. Jackson Jr.

[7] Według raportu oficera, który przesłuchiwał jeńców, ci w zamian za nie wydawanie Brytyjczykom podpisali zobowiązanie, że odpowiedzą na każde pytanie "w granicach zakreślonych przez honor". Wśród odpowiedzi, były m.in. informacje o próbach z podwodnym tankowaniem U-bootów jakie były przeprowadzona na Bałtyku, podczas szkolenia załogi.

*     *     *

Członkowie załogi U-490 wzięci do niewoli 12.06.1944 (W kolejności alfabetycznej):

Nazwisko, Imię

Ranga

Rok urodzenia

Barghahn Friedrich

(MtrOGfr)

---

Barysch Karl

(OMasch)

---

Bielert Karl-Heinz

(MaschMt)

---

Breininger Hans

(MaschMt)

---

Bunzel Kurt

(OStrm)

---

Büscher Arnold

(MaschOGfr)

---

Casper Gerhard

(OStrm)

---

Cassel Magnus

(OMaschMt)

---

Cornelsen Siegfried

(Storekeeper)

---

Doemagen Wilhelm

(FkOGfr)

---

Drost Helmut

(MaschGfr)

---

Enskat ?

(OMasch)

---

Gehrke Erich

(MaschMt)

---

Gerlach Wilhelm

 (OLt.z.S)

---

Himmer Artur

(OFkMt)

---

Hoffmann Karl

(OBtsMt)

---

Hohenems Oskar

(MtrOGfr)

---

Holderbaum Gunther

(Mtr)

---

Hugo Carl-Heinz

(MaschMt)

---

Klasen Herbert

(MaschOGfr)

---

Kreiser Oskar

(MtrOGfr)

---

Kümmet Christian

(MtrOGfr)

---

Lehmann Gunther

(Storekeeper)

---

Lindemann ?

(FkOGfr)

---

Magnitz Walter

(BtsMt)

---

Maschke Erwin

(OMasch)

---

Paga Heinz

(MaschGfr)

---

Paschek Alfred

(MaschOGfr)

---

Paul Alwin

(OBtsm)

---

Pelka Reinhold

(OMaschMt)

---

Quinten Albert

(MaschMt)

---

Reckschwardt Wolfgang

(MaschOGfr)

---

Reichstetter Ewald

(Lt.z.S, II WO)

---

Reinke Heinz

(MtrOGfr)

---

Reinmöller Artur

(Lt.ing)

---

Rotter-Woletz Ewald

(OLt.L1.ing)

---

Ruhnow Artur

(MaschOGfr)

---

Runge Franz

(FkMt)

---

Schmitz Heinz

(MaschOGfr)

---

Schopf Ludwig

(MtrOGfr)

---

Schottstedt Fritz

(MaschGfr)

---

Schüch Hans

(MechGfr)

---

Schulze Karl

(OLt.z.S, I WO)

---

Schüschke Richard

(MaschOGfr)

---

Skrabal Heinz

(MaschMt)

---

Spendel Alfons

(MtrOGfr)

---

Steuer Franz

(OBtsMt)

---

Stubbendorff Herbert

(Dr)

---

Terwort Bernhard

(MtrOGfr)

---

Tessmer Hermann

(MtrGfr)

---

Trippacher Josef

(MaschOGfr)

---

Tropper Otmar

(SanOGfr)

---

Unger Walter

(MaschOGfr)

---

Volle Helmut

(MaschOGfr)

---

Voss Herbert

(MaschOGfr)

---

Vukowitsch Franz

(MtrOGfr)

---

Weiss Herbert

(MtrOGfr)

---

Wingert Heinrich

(MtrOGfr)

---

Wischnewski Walter

(MtrOGfr)

---

Witt Alexander

(MtrOGfr)

---

*     *     *

Bibliografia:

http://uboat.net

http://www.ubootwaffe.net

http://uboatarchive.net/

http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm

http://www.u-boot-archiv.de/

http://www.u-historia.com/

Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5

Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300

Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 – 1945

Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3

Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

*     *     *

Poniżej godło U 490 – (źródło: zbiory własne). 


Poniżej zdjęcie: U 490 w morzu – (źródło: zbiory własne).