Z cyklu kabotażowce/drobnicowce ... (cz. 12) - TORPO

TORPO (IMO: 8908791, MMSI: 314419000, sygnał wywoławczy: 8PAK3, bandera: Barbados, port macierzysty: Bridgetown) – mały masowiec, przystosowany do przewozu kontenerów, zbudowany w 1987 roku przez holenderską stocznię Bodewes Shipyard BV z Hoogezand na zamówienie norweskiego armatora Wilson Shipowning AS, dla którego to pływa do chwili obecnej.

*     *     *

Historia Budowy
Numer budowy:	561
Położenie stępki:	16.11.1989
Wodowanie:	28.04.1990
Zdanie:	12.06.1990

*     *     *

Dane techniczne
Wyporność:	GT: 1.986 / DWT: 3.504 t
Wymiary (d x sz x z):	88,17 x 14,18 m x 4,89 m
Kadłub:	typ: pojedynczy
	materiał: stal
	przedziały wodoszczelne: 6
	ilość pokładów: 1
Napęd:	4 suwowy 6 cylindrowy silnik diesla MaK 6M452AK – o mocy: 1.176 kW przy 450 obr./min.
	śruba: 1
Urządzenia pomocnicze:	2 zespoły prądotwórcze składające się z silnika diesla i alternatora – każdy o mocy 52 kW
	dziobowy ster strumieniowy o mocy 240kW
Prędkość:	11,0 w.
Ładownie i luki:	liczba: 1 Ła. / 2 Lu.
	wymiary ładowni: 63,65 x 11,70 x 5,10 m
	wymiary luków: 25,35 x 10,20 m
	pokrywy lukowe: typ: pontoon
Pojemność całkowita ładowni (m3):	ziarno: 4.262 m3 / 150.511 ft3
	bele: 4.238 m3 / 149.664 ft3
Pojemność zbiorników:	balast: ~1.200 m3
	paliwo: 204,7 m3
	kontenery: 103 (ładownia: 64 / pokład: 39)
Urządzenia za i wyładunkowe:	brak
Załoga:	6(?) os. / pers.

*     *     *

Bibliografia

https://www.wilsonship.no/en/fleet

https://www.coasters-remembered.net

www.fleetmon.com

*     *     *

Poniżej: TORPO w Kanale Kilońskim w pobliżu śluz Holtenau, 17.06.2018 rok (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej: TORPO, Gdańsk 03.03.2021 rok, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej: TORPO, Gdańsk 06.03.2021 rok, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Poniżej: TORPO, Gdańsk 11.05.2022 rok, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

 

 

 

 

Z cyklu okręty wojenne i jednostki pomocnicze ... cz. 86 - USS PAUL IGNATIUS (DDG 117)

USS PAUL IGNATIUS (DDG 117) – amerykański niszczyciel rakietowy klasy Burke, jednostka wersji Flight IIa TI, zbudowany przez stocznię Litton–Ingalls w Pascagoula w stanie Missisipi. Patronem okrętu jest Sekretarz Marynarki Paul Ignatius, pełniący tę funkcję w latach 1967 – 1969 za czasów prezydentury Lyndona Johnsona. 12 listopada 2016 roku miała miejsce ceremonia wodowania niszczyciela, zaś jego chrzest nastąpił dopiero 8 kwietnia 2017 roku. Matką chrzestną została Pani Nancy Ignatius żona patrona okrętu. 3 grudnia 2018 roku PCU PAUL IGNATIUS wyruszył na pierwsze próby morskie, powracając do stoczni 5 grudnia. Ponad rok później, 22 grudnia 2019 roku niszczyciel został formalnie przejęty przez marynarkę, zaś jego przyszłą bazą operacyjną zostało Norfolk. Oficjalna ceremonia wcielenia do służby okrętu miała miejsce 27 lipca tego samego roku w Port Everglades na Florydzie. Kolejne miesiące to okres spędzony na szkoleniu załogi i „docieraniu” okrętu. Maj – czerwiec 2021 roku USS PAUL IGNATIUS spędził po drugiej stronie Atlantyku biorąc udział w ćwiczeniach NATO pk. Formidable Shield 2021 (w trakcie ich trwania wystrzelony z pokładu niszczyciela pocisk SM-3 Block IA skutecznie przechwycił cel imitujący pocisk balistyczny) oraz odwiedzając bazę w hiszpańskiej Rocie (7 -9.06.). 6 stycznia 2022 roku wiceadmirał Brendan R McLane, dowódca Sił Nawodnych Atlantyku zdjął ze stanowiska dowódcy okrętu cmdr. Jeffreya T. Servello, co było następstwem błędów poczynionych w trakcie ćwiczeń obrony przeciwlotniczej, jakie miały miejsce w 2021 roku. Tymczasowym dowódcą okrętu został cmdr. Eric E. Meyers, którego w dniu 1 marca zastąpił cmdr. Aaron S. Arky. 27 kwietnia 2022 roku, z godnie z rozkazami dowództwa USS PAUL IGNATIUS opuścił Norfolk, wyruszając do swojej nowej bazy operacyjnej w hiszpańskiej Rocie. Zanim okręt dotarł na miejsce odwiedził portugalskie Ponta Delgada (9-10.05.) a następnie operując na wodach Europy Zachodniej trzykrotnie pobierał paliwo w morzu: dwukrotnie z USNS PATUXENT (T-AO-201) i jeden raz z RFA TIDERANCE (A137). W dniach 28 – 31 maja niszczyciel przebywał z wizytą w bazie norweskiej marynarki Haakonsvern koło Bergen, po czym 2 czerwca wpłynął na wody Morza Bałtyckiego biorąc udział w manewrach Baltops 2021. 17 czerwca USS PAUL IGNATIUS zacumował w Rocie. Z początkiem sierpnia (3.08.) niszczyciel opuścił Rotę kierując się w stronę Morza Północnego. W trakcie operowania na tym akwenie dwukrotnie pobrano w morzu zaopatrzenie – raz z USNS LEROY GRUMMAN (T-AO-195) – 07.08. i drugi raz z RFA TIDERACE – 15.08. Od drugiej połowy sierpnia niszczyciel operuje na Morzu Bałtyckim wchodząc do niedawna w skład zespołu USS KEARSARGE (LHD-3). W trakcie tego pobytu USS PAUL IGNATIUS wziął udział we wspólnych ćwiczeniach z jednostkami Marynarki Wojennej Królestwa Szwecji oraz jednostkami wchodzącymi w skład Stałego Zespołu Nawodnego NATO Grupy 1 (SNMG 1) a także odwiedził porty: Tallin (20-24.08.), Ryga (15-18.09.), Gdynia (26.09.; 01.10) i Gdańsk (06.10.).

*     *     *

Historia budowy
Położenie stępki:	20.10.2015
Wodowanie:	12.11.2016
Chrzest:	08.04.2017
Wcielenie do służby:	27.07.2019

*     *     *

Dowódcy USS PAUL IGNATIUS
27.07.2019 – 07.02.2022	Cmdr. Robby D. Trotter
07.02.2020 – 25.06.2021	Cmdr. Lennard DeWayne Cannon
25.06.2021 – 06.01.2022	Cmdr. Jeffrey Thomas Servello
06.01.2022 – 11.03.2022	Cmdr. Aaron S. Arky
---	---

*     *     *

Dane techniczne (opracowanie Sławomir J. Lipiecki)
Wyporność :	bojowa: 9600 ts (9750 ton)
	pełna (maksymalna): 10 115 ts (10 277 ton)
Wymiary (d x sz x z):	155,29 x 20,4 x 9,3 m
Napęd:	4 turbiny gazowe General Electric LM 2500-30 o zwiększonej mocy z przekładniami GE – łączna moc napędu głównego 78 280 kW
	dwie linie wałów, dwie pięciołopatowe śruby nastawne o średnicy 5 m
Urządzenia pomocnicze:	trzy turboagregaty gazowe Rolls-Royce o mocy 4 MW (440 V) każdy i trzy agregaty Allison (wraz z transformatorami) o mocy 3 MW każdy V
Prędkość:	+30 węzłów
Zasięg:	4.500 mil morskich przy prędkości 20 węzłów
Wyposażenie elektroniczne:	zintegrowany system dowodzenia i zarządzania walką AEGIS (ACB-20 Baseline 10) w składzie: wielofunkcyjny radar obserwacji powietrznej i nawodnej oraz kierowania ogniem AN/SPY-1D z 4 antenami ścianowymi klasy AESA (aktywnego elektronicznego skanowania fazowego)
	radar obserwacji nawodnej AN/SPS-67(V)3
	system kierowania ogniem Mk 99 z trzema iluminatorami AN/SPG-62 STAMO
	system identyfikacji swój-obcy (IFF) Mk XII AIMS
	urządzenia kodowanej łączności radiowej TBS (HF)
	radionamiernik RDF
	systemy łączności i komunikacji satelitarnej AN/WSC-9 SATCOM
	system wymiany danych taktycznych NTDS z głównymi liniami transmisji danych Link 11/22, Link 4A i Link 16
	zintegrowany system walki podwodnej IUWS (Integrated Undersea Warfare Suite) AN/SQQ-89(V)15 w tym sonar kadłubowy AN/SQS-53C/D oraz wielofunkcyjna holowana stacja hydroakustyczna o zmiennej głębokości zanurzenia VDS (Variable Depth Sonar) AN/SQR-20 MFTA (Multi-Function Towed Array)
Systemy walki elektronicznej:	systemy EW/ECM/ESM/ESSM mod. SLQ-32 SEWIP Block 2
	wyrzutnie (moździerze) systemu Mk 36 SRBOC do pozornych celów powietrznych (radiolokacyjnych i termicznych) Mk 245 GIANT kal. 130 mm
	(4x2) wyrzutnie Mk 169 do pocisków Nulka
	system holowany AN/SLQ-25A Nixie
	system zakłócania AN/SLQ-39 CHAFF Buoys
	wyspecjalizowane bezzałogowe pojazdy podwodne (UUV)
Uzbrojenie:	dwa wielokomorowe (4 ośmiokomorowe bloki na dziobie i 8 ośmiokomorowych bloków na rufie), uniwersalne moduły wyrzutni Mk 41 VLS Baseline VII Strike do rakiet dalekiego zasięgu (przeciwbalistycznych) SM-3 Block IA/Block IB/Block II i/lub rakiet uniwersalnych SM-6 RIM-174 ERAM, rakiet bliskiego-średniego zasięgu RIM-ESSM 162 Block 2, rakiet manewrujących dalekiego zasięgu RGM-109 Block IV/V/VI Tomahawk i rakietotorped RUM-139A VL-ASROC
	1 uniwersalna armata morska kal. 127 mm (5”) L/62 Mk 45 Mod. 4 z amunicją HVP
	1 rakietowy zestaw CIWS Raytheon SeaRAM
	1 artyleryjski zestaw CIWS kal. 6x20 mm Mk 15 Block 1B Phalanx
	2 działka automatyczne Mk242 Bushmaster kal. 25 mm
	2 zestawy Mk 25 Mod. 2 Typhoon z armatą kal. 25,4 mm (1”) M242 L/87 Bushmaster
	10-12 stanowisk wielkokalibrowych karabinów maszynowych kal. 12,7 mm M2 Browning
	2 trzyrurowe wyrzutnie torped Mk 32 do torped lekkich Mk 50 Barracuda i/lub Mk 54 MAKO
Wyposażenie lotnicze:	2 śmigłowce ASW MH-60R Seahawk z systemem LAMPS III i RAWS, 2-3 BSP MQ-8 Fire Scout
Załoga:	323 osoby (23 oficerów i 300 podoficerów, marynarzy oraz żołnierzy)

*     *     *

Bibliografia

Norman Polmar – Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet, wydanie 2012

Sławomir J. Lipiecki – Flight III – ostatnie amerykańskie niszczyciele typu Arleigh Burke cz. I – II, Nowa Technika Wojskowa 6/2019, 7/2019

www.navsource.org

www.usacarriers.net

www.seaforces.org

*     *     * 

Bibliografia

Norman Polmar – N aval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet, wydanie 2012

www.navsource.org

www.usacarriers.net

www.seaforces.org

*     *     * 

Poniżej: USS PAUL IGNATIUS, Nabrzeże Francuskie, Gdynia 26.09.2022, zdjęcia: Andrzej Patro (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Aktualizacja 07.10.2020: Poniżej: USS PAUL IGNATIUS, Nabrzeże Francuskie, Gdynia 01.10.2022, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).