Bunkier Fink II położony w lewobrzeżnej
dzielnicy Hamburga – Finkenwerder, pierwotnie planowany na schron z dwoma
basenami ostatecznie rozbudowany do obiektu z pięcioma basenami (zdolnymi
pomieścić łącznie15 jednostek), który w swojej finalnej postaci miał wymiary
232 x 160 m a żelbetonowy strop osiągnął 3.6 m grubości. Budowa bunkra trwała
od 1941 do 1944 roku a jej realizatorem było konsorcjum miasta Hamburg oraz
firm Beton & Monierbau AG i Wayss & Freytag wsparte siłą roboczą
robotników przymusowych z podbitych i okupowanych krajów. 9 kwietnia 1945
bunkier stał się jednym z celów nalotu na tereny przemysłowe Hamburga bombowców
z brytyjskiego 617 Dywizjonu RAF, podczas którego otrzymał sześć bezpośrednich
trafień w strop ciężkimi bombami Tallboy (5.4 t) - trzy trafienia w boks 1, dwa
w boks 2 oraz jedno w boks 5 - każde z tych trafień spowodowało przebicie
stropu. Po wojnie uszkodzony, stanowiący zagrożenie dla ludności obiekt został
przeznaczony do wysadzenia. Siedemnastego października 1945 Królewscy Saperzy
przy pomocy ponad 30 ton materiałów wybuchowych z czego większą część stanowiło
300 poniemieckich bomb typów SC-50 i SC-250 dokonali próby wysadzenia
bunkra, w wyniku którego doszło do zapadnięcia się stropów oraz częściowo ścian
nośnych. Aż do początku drugiej połowy lat pięćdziesiątych bunkier pozostawał w
stanie jakim go pozostawiono po wysadzeniu i dopiero jesienią 1956 roku podjęto
decyzję o jego ostatecznym usunięciu. Zamiar ten wcieliły w życie firmy Siemens
Bauunion, Dyckerhoff & Widmann i Spółka Christiani & Nielsen a
całkowity koszt mającej zając 36 miesięcy operacji wyceniono na 14 milionów
marek. Ostatecznie nie bez małych problemów przy pomocy ładunków wybuchowych
udało się usunąć bunkier do poziomu gruntu a część uzyskanych przy tym
materiałów wykorzystano do budowy mariny w Wedel oraz do budowy umocnień
przeciwpowodziowych. Kolejne prace przy pozostałościach bunkra miały miejsce w
2002 roku, kiedy to zaszła potrzeba powiększenia zlokalizowanego w bezpośrednim
pobliżu pasa startowego lotniska Hamburg-Finkenwerder (ze względu na duży koszt
całkowitego usunięcia pozostałości prace ograniczono jedynie do zasypania
części boksów.
Poniżej: zdjęcia pozostałości bunkra - stan na lipiec 2013.
Bibliografia:
http://www.geschichtsspuren.de/artikel/42-marine/168-u-boot-bunker-hamburg.html
Deutsche U-Boot-Stützpunkte und Bunkeranlagen, Jak P. Mallmann-Showell
Boote unter Beton, Jan Heitmann, Hamburg 2007
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz