Z cyklu „U-bootwaffe” … cz. 29 - U 460 Typ XIV

U 460 Typ XIV
Stocznia:	Deutsche Werke AG, Kiel
Numer zamówienia:	291
Zamówienie:	14.05.1940
Położenie stępki:	30.11.1940
Wodowanie:	13.09.1941
Wcielenie do służby:	24.12.1941
Numer pocztowy:	M 47 974

 

Przebieg służby:
24.12.1941 – 30.06.1942	4 Flotylla U-bootów, Stettin (szkolenie załogi)
01.07.1942 – 31.10.1942	10 Flotylla U-bootów, Loreint (okręt zaopatrzeniowy)
01.11.1942 – 04.10.1943	12 Flotylla U-bootów, Bordeaux (okręt zaopatrzeniowy)
04.10.1943	Zatopiony na wodach Północnego Atlantyku na północ od Azorów (pozycja 43.18N, 28.58W) przez zespół amerykańskich samolotów TBF-1 Avenger – F4F Wildcat (Sqn. VC-9) z lotniskowca eskortowego USS Card.

 

Dowódcy:
24.12.1941 – 01.08.1942	KL Friedrich Schäfer
01.08.1942 – 04.10.1943	KL Ebe Schnoor

Liczba patroli: 6

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 460 przed rozpoczęciem wykonywania patroli zaopatrzeniowych:
25.12. – 11.01.1942	Kiel – próby morskie w ramach UAK.
17.01. – 24.01.1942	Kiel – pobyt w doku stoczni Deutsche Werke AG.
25.01. – 01.02.1942	Kiel – c. d. prób morskich ramach UAK.
02.02. – 18.03.1942	Kiel – przegląd okrętu w stoczni Deutsche Werke AG.
21.03. – 16.04.1942	Kiel – c. d. prób morskich ramach UAK.
20.04. – 27.04.1942	Danzig – próby okrętu w ramach UAG I, w trakcie których 23 kwietnia dokonano pierwszej próby przekazania paliwa na U 614.
28.04. – 29.04.1942	Danzig – ćwiczenia w ramach 25 Flotylli U-bootów.
30.04. – 03.05.1942	Hela – szkolenie załogi w ramach Agru-Front.
05.05. – 10.05.1942	Gotenhafen – podporządkowanie 27 Flotylli U-bootów.
11.05. – 16.05.1942	Gotenhafen – taktyczne ćwiczenia w ramach 27 Flotylli U-bootów.
17.05. – 18.05.1942	Rønne/Bornholm – próba hydrofonów w ramach UAG-Schall.
19.05. – 03.06.1942	Kiel – drobne prace wykończeniowe realizowane przez stocznię Deutsche Werke AG.
04.06. – 06.06.1942	Kiel – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy rejs zaopatrzeniowy.

Patrol 1 (07.06.1942 – 31.07.1942)

07.06. U 460 pod dowództwem Friedricha Schäfera o godzinie 07:00 opuścił bazę w Kiel z zadaniem zaopatrywania w paliwo i prowiant operujących na wodach Północnego Atlantyku okrętów typu VII i IX. O 10:45 na rucie 15 doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której obrano następnie kurs na Duży Bełt. Ósmego czerwca o 20:55 U 460 zawinął do bazy w Kristiansand, gdzie zacumował przy burcie tankowca Welheim, z którego następnie rozpoczął pobieranie 10 m3 paliwa (ten sposób cumowania i uzupełniania zapasów wymuszony był przez głębokość nadbrzeża paliwowego, która wynosiła 6 metrów podczas, gdy sam w pełni załadowany podwodny tankowiec miał aż 7 - 8 metrów zanurzenia). Po zakończeniu tej operacji o 03:45 następnego dnia w towarzystwie trałowca M 1101 opuszczono port, kierując się w stronę pozycji wyjściowej, którą osiągnięto nieco ponad dziesięć godzin później o 13:50. Dziesiątego czerwca o 04:35 (kwadrat marynarki AN 2349) po dostrzeżeniu nadlatującego samolotu wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając pod wodą przez zaledwie dwadzieścia minut. Wkrótce po wynurzeniu przebywająca na pomoście wachta zameldowała o dostrzeżeniu śladu paliwa jaki okręt pozostawia za sobą. Po przeprowadzeniu zarządzonej przez Friedricha Schäfera kontroli szczelności kadłuba stwierdzono, że przyczyna w/w wycieku tkwi w przepełnionych zbiornikach. Cztery dni później 14 czerwca po dostrzeżeniu przez wachtowych, znajdującej się w pobliżu jednostki żaglowej o 16:00 (kwadrat marynarki AE 8652) wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą aż do 20:10. Siedemnastego czerwca na U 460 odebrano skierowaną do niego a pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„19.6. godz. 18:00 przebywać BD 6569, zaopatrzyć do pełna w tym i prowiant na 10 dni Vogelsanga i Lohmanna, potem pozostać na tym obszarze.”.

Dwa dnia później 19 czerwca zgodnie z w/w rozkazem przebywający w kwadracie BD 6568 okręt Schäfera w gęstej mgle o 18:18 spotkał się z U 132 (Vogelsang), na który to pomiędzy 19:20 a 03:10 następnego dnia przekazał 40 m3 paliwa, 2.000 kg oleju silnikowego oraz prowiant na 10 dni. W trakcie trwania tej operacji na miejsce spotkania o 21:45 przybył drugi z okrętów U 89 (Lohmann) na który to pomiędzy 22:10 a 01:10 przekazano prowiant na 10 dni. Podczas zaopatrywania obu jednostek Friedrich Schäfer otrzymał z dowództwa polecenie skierowania się do kwadratu BD 6471 i zaopatrzenia tam w paliwo oraz prowiant U 406 (Dieterichs) i U 96 (Hellriegel). Zgodnie z w/w rozkazem po uprzednim przygotowaniu okrętu do rejsu o 03:16, w towarzystwie U 89 i U 132 skierowano się w stronę nowego sektora. Po południu o 12:40 (kwadrat marynarki BD 6459) po dostrzeżeniu przez wachtowych znajdującego się na 70˚ nieprzyjacielskiego dozorowca oraz krążącego nad nim samolotu wykonano alarmowe zanurzenie na głębokość A+40 (120 metrów). W trakcie pobytu pod wodą nad U 460 przepłynęło wiele jednostek nawodnych, które Friedrich Schäfer zidentyfikował jako wrogi konwój (w rzeczywistości jak się później on dowiedział było to nieprzyjacielskie zgrupowanie okrętów wojennych). Jedna z wykrytych jednostek pracując azdykiem pozostała w pobliżu pozycji U 460 zmuszając jego dowódcę do zmian głębokości (dwukrotnie schodzono na A+130 tj. 210 metrów) oraz skrytego manewrowania. O 15:10 w pobliżu okrętu detonowały cztery dobrze wycelowane bomby głębinowe, które spowodowały uszkodzenie kompasu magnetycznego. Dwadzieścia minut później w celu zmylenia prześladowcy na polecenie dowódcy w krótkich odstępach czasu trzykrotnie wystrzelono za burtę pozoratory Bold. Od godziny szesnastej na U 460 rejestrowano słabnący kontakt z wrogiem, który ostatecznie utracono o 17:10. Pomimo tego faktu dopiero o 20:57 okręt z powrotem pojawił się na powierzchni, napotykając wkrótce potem U 132 i U 89. Dwudziestego pierwszego czerwca pomiędzy godziną 09:35 a 11:43 w kwadracie BD 6471 na U 89 przekazano 44 m3 paliwa. Wieczorem o 23:18 na miejsce spotkania przybył U 406, na który to pomiędzy 00:05 a 01:28 następnego dnia przekazano 3 m3 paliwa oraz 10 bochenków świeżego chleba. Dwudziestego trzeciego czerwca o 02:30 (kwadrat marynarki BD 6471) U 460 spotkał się z drugim z oczekiwanych okrętów – U 96, na który to po uprzedniej wymianie sygnałów rozpoznawczych pomiędzy 03:20 a 07:33 przekazał 3 m3 paliwa oraz 0,5 m3 oleju silnikowego. Po wykonaniu tego zadania o 08:00 Friedrich Schäfer nakazał rozpocząć marsz w stronę znajdującego się bardziej na południe nowego sektora zaopatrzeniowego. Pięć dni później 30 czerwca operujący w nowym sektorze U 460 (kwadrat marynarki BC 9575) zgodnie z poleceniem BdU spotkał się o 09:30 z U 576 (Heinicke), na który to pomiędzy 10:00 a 15:00 przekazał 31 m3 paliwa oraz prowiant na osiem dni (operacja ta była utrudniona przez nadchodzący sztorm). O 16:28 na miejsce uzupełnia zapasów przybył kolejny okręt – U 173 (Beucke) ale ze względu na fatalne warunki pogodowe zarówno zaopatrzenie jak i pomoc medyczna dla jego I WO musiały zostać przesunięte do czasu poprawy aury. Wieczorem tego samego dnia oba okręty przybyły do kwadratu BC 7578 gdzie korzystając z chwilowej poprawy aury pomiędzy 22:00 a 01:34 U 460 przekazał na U 173 ca. 52 m3 paliwa oraz 1,2 m3 oleju silnikowego. W trakcie trwania tej operacji tuż po północy pierwszego lipca spotkano się z kolejnym U-bootem - U 402, na który to pomiędzy 09:28 a 12:50 przekazano 34 m3 paliwa. Ze względu na ponowne pogorszenie się aury (stan morza 7 do 8 ) niemożliwe okazało się zarówno przekazanie prowiantu na U 402 jak i udzielnie pomocy medycznej I WO z U 173 (ze względu na niebezpieczeństwo zmycia za burtę na U 460 nie schowano pod pokład węża paliwowego). Ponieważ panująca na tym akwenie fatalna pogoda nie zamierzała ulec szybkiej poprawie Friedrich Schäfer po konsultacji z Heinzem-Ehlerem Beucke ustalił dla obu jednostek nowe miejsce i termin spotkania. Drugiego lipca po osłabnięciu siły wiatru wydobyto i schowano wąż, który na skutek działania fal doznał poważnych uszkodzeń i wymagał napraw. Dwa dni później 4 lipca operujący w kwadracie CD 1555 U 460 o 17:15 ponownie spotkał się z U 173. Dziesięć minut później rozpoczęto trwającą do 19:10 operację udzielania pomocy medycznej I WO (infekcja ropna zęba) oraz przekazywania zapasu prowiantu na 3 dni i 30 sztuk potasowych pochłaniaczy dwutlenku węgla. Piątego lipca o 20:05 w kwadracie CC 3682 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z przybyłym U 171 (Pfeffer), na który to pomiędzy 20:45 a 01:45 następnego dnia przekazano 63 m3 paliwa, prowiant na 24 dni, 50 potasowych pochłaniaczy dwutlenku węgla, medykamenty oraz niezbędne części zamienne. Jeszcze tego samego dnia na U 460 odebrano depeszę z dowództwa o następującej treści:

„Zaopatrzyć Linder, Deecke, Heyse i Diggins w CC 8656.”.

W drodze do nowego sektora 8 lipca o 15:09 w kwadracie CC 3655 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z przybyłym U 458, na który to pomiędzy 15:30 a 20:25 przekazano 42 m3 paliwa, 0,9 tony oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 14 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji jednemu z członków załogi U 458 udzielona została pomoc medyczna. Trzydzieści pięć minut później w związku z wypadnięciem z planu zaopatrywania jednostki Heysego (U 128) rozpoczęto marsz w stronę kwadratu CC 2991. Dwa dni później 10 lipca w w/w kwadracie najpierw o 09:47 a następnie o 10:22 spotkano się z dwoma pozostałymi wymienionymi w rozkazie z 5 lipca U-bootami tj. U 584 (Deecke) i U 202 (Linder). Pomiędzy 11:17 a 22:50 pomimo wzburzonego morza przeprowadzono operację zaopatrzeniową obu jednostek przekazując na:

·         U 202: ca. 42 m3 paliwa, 2 tony oleju silnikowego i prowiant na 10 dni,

·         U 584: ca. 34 m3 paliwa oraz prowiant na 14 dni.

Ze względu na w/w aurę planowana pomoc medyczna dla członków załogi U 202 okazała się niemożliwa do zrealizowania. Po pożegnaniu się z w/w jednostkami jeszcze tego samego dnia na U 460 odebrano kolejną depeszę z dowództwa o następującej treści:

„Zaopatrzyć w CD 9753 Wolff, Staats i Bauer.”.

(Dwie pierwsze z w/w jednostek kierowały się na Karaiby natomiast ostatnia z nich wracała).

Dwunastego lipca o godzinie 14:25 w kwadracie CC 9746 spotkano się z pierwszym z w/w okrętów – przybyłym wcześniej niż planowano U 126 (Bauer), na który to pomiędzy 15:42 a 01:25 następnego dnia przekazano 50 m3 paliwa, 2 tony oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 10 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji na prośbę dowódcy U 126 zaokrętowany na U 460 lekarz udzielił pomocy medycznej. Trzy dni później 15 lipca o 09:05 w kwadracie CC 9773 spotkano się kolejnym okrętem - U 509 (Wolff) na który to pomiędzy 11:00 a 20:15 przekazano 60 m3 paliwa, zapas prowiantu na 24 dni oraz niezbędne części zamienne. Siedemnastego lipca o 11:20 w kwadracie CC 9773 U 460 spotkał się z ostatnim z w/w okrętów – U 508 (Staats), na który to pomiędzy 21:10 a 21:30 przekazał 25 m3 paliwa, prowiant oraz zapas prowiantu na 21 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji przy pomocy pontonu na U 508 udał się lekarz, który po zbadaniu Reg.Rat Wolfa stwierdził, że jego stan wymaga stałej opieki medycznej, w związku z czym powrócił on wraz z nim na pokład U 460. Trzydzieści minut po zakończeniu całej operacji oraz pożegnaniu się z jednostką Staatsa, w związku z wydaniem wszystkich zapasów Friedrich Schäfer zarządził rozpoczęcie marszu powrotnego, kierując się w stronę bazy w St. Nazaire. W trakcie jego trwania następnego dnia w ramach testów na polecenie dowódcy przeprowadzono pomiar zużycia paliwa w warunkach rejsu atlantyckiego oraz nadano do dowództwa meldunek pogodowy. Trzydziestego lipca o 02:20 w kwadracie BF 8320 wyminięto dostrzeżone przez wachtowych światła pozycyjne żaglowych jednostek rybackich. Następnego dnia o 18:17 okręt Schäfera osiągnął punkt N1, rozpoczynając następnie trwające do 20:25 oczekiwanie na pojawienie się eskorty. Po jej przybyciu ruszono w dalszą drogę osiągając o 23:20 bazę w St. Nazaire. W trakcie trwającego prawie osiem tygodni patrol (55 dni) U 460 przepłynął 7.377 mil morskich na i 258 mil morskich pod powierzchnią.

01.08.1942 Obowiązki dowódcy na U 460 zdał KL Friedrich Schäfer obejmując takie samo stanowisko na szkolnej jednostce UA a na jego miejsce przybył dotychczasowy dowódca tejże jednostki OLdR Ebe Schnoor.

Patrol 2 (27.08.1942 – 12.10.1942)

27.08. U 460 pod dowództwem Ebe Schnoora w ramach swojego drugiego patrolu (rejsu) zaopatrzeniowego o godzinie 09:30 odbił od kei bunkra w St. Nazaire, po czym skierował się stronę prowadzącej do/z portu śluzy, którą następnie opuścił o 10:07 wypływając na zewnętrzną redę, gdzie pomiędzy 10:54 a 12:30 oczekiwał na pojawienie się przydzielonej mu eskorty. Po jej przybyciu ruszono w dalszą drogę, kierując się w stronę pozycji Nanni 1, którą osiągnięto jeszcze tego samego dnia. Po pożegnaniu się tam z eskortą U 460 wraz z U 590 rozpoczął wspólny marsz przez Biskaje. Następnego dnia po uzyskaniu o 06:16 (kwadrat marynarki BF 8233) namiaru na zbliżający się kontakt lotniczy wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając pod wodą do 10:50. Wkrótce po wynurzeniu obsada wachty na pomoście zameldowała o dostrzeżeniu ciągnącej się za okrętem plamy ropy. W wyniku zarządzonej natychmiast przez Ebe Schnoora kontroli stanu szczelności kadłuba wykryto nieszczelność jednego ze zbiorników paliwowych. Ponieważ usterki tej nie można było usunąć w morzu dowódca U 460 zarządził powrót do bazy, o czym też niezwłocznie powiadomił BdU. Dwudziestego dziewiątego sierpnia o 17:35 osiągnięto St. Nazaire, gdzie niemal z marszu okręt trafił na dok miejscowej stoczni marynarki. Trzy dni później 1 września po zakończeniu napraw o 10:43 opuszczono bunkier a następnie śluzę, kierując się w towarzystwie eskorty, w stronę punktu Nanni 1, który osiągnięto o 13:22. Trzeciego września o 11:00 przebywający w kwadracie BF 7263 U 460 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez Biskaje. Cztery dni później 7 września zgodnie z poleceniem dowództwa o 17:02 osiągnięto kwadrat BD 9855, gdzie spotkano się z uszkodzonym na skutek ataku lotniczego U 155 (Piening) oraz asystującym mu U 510 (Neitzel). Na pierwszy z w/w okrętów pomiędzy 17:55 a 19:04 przekazano 2000 sztuk papierosów, 50 cygar, 21 baterii do przenośnych lamp oraz 3 rolki taśmy izolacyjnej. Poza tym w trakcie trwania tej operacji wizytę na okręcie Pieninga złożył zaokrętowany na U 460 lekarz. Jedenastego września na jednostce Schnoora odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„Schnoor z najwyższą prędkością skierować się stronę Markwortha (U 66) w celu udzielenia niezbędnej pomocy medycznej – DF 2765.”.

Następnego dnia o 23:22 na płynącym w stronę w/w pozycji U 460 odebrano meldunek z U 66 o następującej treści:

„Potrzebuję natychmiastowej pomocy medycznej, będę w punkcie spotkania 13 września o 16:00. Od 17 będę nadawał sygnały naprowadzające.”.

W/w alarmujący meldunek spowodowany był pogarszającym się stanem Mtr II Horsta Kelera, u którego podejrzewano napady epilepsji. Trzynastego września o 12:30 odebrano kolejny meldunek z okrętu Markwortha o następującej treści:

„Pacjent prawdopodobnie zmarł, procedura potwierdzania zgonu w toku.”.

Wieczorem o 20:16 w kwadracie DF 2844 dostrzeżono U 66, z którym to następnie wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. O 21:10 na pokład jednostki Markwortha wraz z II WO przybył lekarz Dr Paul-Werner Springorum, który potwierdził zgon Mtr II Horsta Kellera. Następnego dnia pomiędzy 12:05 a 19:35 w kwadracie DF 2686 U 460 przekazał na U 66 ca. 31 m3 paliwa, 1,5 tony oleju silnikowego, zapas prowiantu na 10 dni oraz wymienione w zapotrzebowaniu części zamienne. Tuż po północy 15 września na okręcie Schnoora odebrano dwie depesze BdU o następujących treściach:

·         „Schnoor zaopatrzyć Steinhoff (U 511) (…), Rosenberg (U 201), Poser (U 202), Liebe (U 332) kwadrat DF 2765 .".

·         „Uzupełnią od Schnoora, Steinhoff (U 511) (…), Rosenberg (U 201), Poser (U 202), Liebe (U 332) do pełna. Następnie skierują się do DS 30.”.

Szesnastego września z pomostu przebywającego w pobliżu korytarza „Anton” (kwadrat marynarki DF 2764) U 460 o 09:55 dostrzeżono smugę dymu samotnej jednostki, przed którą schowano się pod wodę. Wkrótce potem zidentyfikowano kontakt jako idący w kierunku północnym, intensywnie zygzakujący i dymiący frachtowiec, którego tonaż Ebe Schnoor określił na ca. 5.000 – 6.000 ton. O 11:50 U 460 z powrotem pojawił się na powierzchni a sześć minut później nawiązał kontakt z pierwszym z w/w okrętów, którym okazał się być U 201. Ponieważ w/w statek był jeszcze widoczny na horyzoncie obaj dowódcy postanowili wstrzymać się z operacją uzupełniania zapasów do czasu jego całkowitego zniknięcia. Ponad godzinę później o 13:15 rozpoczęto trwające do 18:50 przekazywanie na okręt Rosenberga 31 m3 paliwa oraz zapasu prowiantu na 5 dni. O 19:55 na miejsce spotkania przybył U 202, na który to pomiędzy 21:00 a 22:50 przekazano 37 m3 paliwa oraz 2 tony oleju silnikowego, po czym w związku porą nocną przerwano operację, która ponownie podjęto następnego dnia o 10:45 przekazując na pokład jednostki Posera zapas prowiantu na 10 dni (zakończenie operacji o 12:45). Wieczorem o 18:11 na miejsce spotkania przybyły dwa ostatnie okręty – U 511 i U 332, w towarzystw których U 460 skierował się następnie w stronę kwadratu DF 2738, po osiągnięciu którego rozpoczął operację zaopatrzeniową przekazując:

·         pomiędzy 19:53 a 23:40 na U 511: 65 m3 paliwa i prowiant na 5 dni,

·         pomiędzy 21:50 a 00:52 dnia następnego na U 332: 33 m3 paliwa i prowiant na 5 dni.

Po zakończeniu zaopatrywania ostatniego z w/w okrętów na polecenie dowództwa rozpoczęto marsz w stronę kwadratu DS 1943, gdzie zaopatrzyć miano U 109 (Bleichrodt). Wieczorem 20 września zgodnie z ostatnim rozkazem o 20:00 w w/w kwadracie doszło do spotkania z jednostką Bleichrodta, na którą to pomiędzy 20:48 a 23:55 przekazano 42 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na pięć dni. Poza tym w trakcie trwania tejże operacji z wizytą medyczną na pokład U 109 udał się dr Paul-Werner Springorum. Następnego dnia na U 460 odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„Schnoor po zaopatrzeniu Mahna (UD 5) kierować się na kwadrat DT 43 w celu zaopatrzenia grupy Iltis – 6 jednostek.”.

Dwudziestego trzeciego września o 10:00 (kwadrat marynarki DS 8651) na kursie 250˚ dostrzeżono UD 5, na który to pomiędzy 11:40 a 16:16 przekazano 50 m3 paliwa, 2,6 m3 oleju silnikowego i zapas prowiantu na 10 dni. Poza tym w trackie trwania tej operacji udzielono też konsultacji medycznej. Dwa dni później 25 września o 10:07 w kwadracie DT 2719 na kursie 50˚ dostrzeżono trzy jednostki grupy Iltis, którymi były U 107 (Gelhaus), U 406 (Dieterichs) i U 333 (Cremer). Wkrótce potem korzystając z dobrej pogody jak tego dnia panowała na tym akwenie przystąpiono do operacji zaopatrzeniowej, która miała następujący przebieg:

·         11:30 – 18:55 U 107 przekazanie 63 m3 paliwa, 3 m3 oleju silnikowego oraz 4 sztuk torped,

·         13:05 – 14:15 U 333 przekazanie prowiantu,

·         15:00 – 16:55 U 333 przekazanie 45 m3 paliwa,

·         17:12 – 20:45 U 406 przekazanie 20 m3 paliwa oraz zapasu prowiantu na siedem dni (poza tym wizyta na pokładzie lekarza, który miał zbadać chorego członka załogi),

·         20:50 – 23:00 U 107 przekazanie zapasu prowiantu na 15 dni,

·         23:00 – 23:28 transfer z pokładu U 406 na pokład U 460 chorego członka załogi.

Następnego dnia o 04:41 (kwadrat marynarki DT 2719) na kursie 320˚ dostrzeżono następny okręt grupy Iltis – U 87, na który to pomiędzy 10:15 a 15:00 (kwadrat marynarki DT 2725) przekazano 45 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 7 dni (poza tym na prośbę jego dowódcy udzielono też pomocy medycznej). O 15:45 na kursie 290˚ dostrzeżono kolejny okręt - U 590 na który to pomiędzy 16:42 a 20:30 przekazano 20 m3 paliwa, 3 m3 oleju silnikowego, zapas prowiantu na 7 dni oraz udzielono pomocy medycznej. Dwudziestego ósmego września bardziej na południe, w kwadracie DT 7463 o godzinie 19:26 spotkano się z dwoma kolejnymi U-bootami, którymi były: U 507 (Schacht) oraz U 178 (Ibbeken). Prawie godzinę później po 20:20 zgodnie z zapotrzebowaniem na okręt Ibbekena przekazano części zamienne. Poza tym jeszcze tego samego dnia pomiędzy 21:06 a 22:58 wizytę na drugiej z jednostek złożył dr Paul-Werner Springorum, który zbadał chorych członków jego załogi u których na podstawie objawów stwierdził czerwonkę. Ze względu na zapadłe ciemności operację przekazania zapasów na U 507 musiano przesunąć na dzień następny. Dwudziestego dziewiątego września zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami pomiędzy 10:49 a 14:25 w kwadracie DT 7252 na okręt Schachta przekazano 40 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na siedem dni. Tego samego dnia pomiędzy godziną 16:08 a 17:45 miejsce miała druga wizyta na jego pokładzie lekarza U460, który sprawdził stan chorych. O 19:21 w związku z wydaniem całości zapasów Ebe Schnoor zarządził zanurzenie w celu wytrymowania pustego okrętu, po którym to rozpoczęto wraz z U 507 marsz powrotny do bazy. Następnego dnia o 12:52 (kwadrat marynarki DT 4613) dr Paul-Werner Springorum w towarzystwie Gfr Grossera popłynął pontonem na trzecią już wizytę na pokładzie U 507, z której to powrócił o 15:10. Czwartego października o 14:30 (kwadrat marynarki DH 1658) lekarz U 460 po raz czwarty udał się na pokład jednostki Schachta, z której to powrócił o 15:40 wraz Gfr Grosserem. Dziesięć minut później na polecenie Ebe Schnoora na U 507 odkomenderowany został Gfr Alfred Starzetz. Siódmego października o godzinie 20:00 na U 460 odebrano pochodzącą z U 507 depeszę o następującej treści:

„Potrzebuję natychmiastowej pomocy medycznej, z ObStrm Warkentinem jest coraz gorzej, sinieje. Trudności z oddychaniem. Pozycja CF 3567.”.

(ObStrm Kurt Warkentin był jednym z chorych z czerwonkę).

W związku z w/w depeszą Ebe Schnoor natychmiast nakazał zmienić kurs i skierować się w stronę jednostki Schachta, korzystając z nadawanych przez nią sygnałów naprowadzających. Ze względu jednak na zapadłe ciemności, pomimo odbieranych sygnałów nie możliwe było zlokalizowanie pozycji U 507, w związku z czym powrócono na poprzedni kurs. O godzinie 00:35 następnego dnia na U 460 odebrano następną depeszę z jednostki Schachta o następującej treści:

„Pośpiech nie jest już potrzebny. ObStrm Warkentin prawdopodobnie zmarł, potwierdzanie zgonu w toku. Nie będzie już następnych sygnałów.”.

Dziewiątego października doszło do ponownego spotkania obu jednostek, które następnie rozpoczęły wspólny marsz przez Biskaje (w celu uniknięcia samolotów i jednostek rybackich parę razy musiano wykonywać manewr alarmowego zanurzenia), przybywając trzy dni później 12 października do punktu 438, gdzie o 10:14 spotkały się one z eskortą, w towarzystwie której rozpoczęły ostatni etap marszu do swoich do baz. O 16:41 od zespołu odłączył się U 507, który obrał następnie kurs na bazę w Lorient, podczas gdy U 460 kontynuował dalej marsz w stronę St. Nazaire, gdzie ostatecznie przybył o 17:20. W trakcie trwającego prawie siedem tygodni patrolu (47 dni) okręt Schnoora przepłynął 6.718 mil morskich na i 306 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 3 (11.11.1942 – 19.12.1942)

11.11. U 460 pod dowództwem Ebe Schnoora w ramach swojego trzeciego patrolu (rejsu) zaopatrzeniowego o godzinie 17:03 odbił od kei bunkra w St. Nazaire, po czym skierował się stronę prowadzącej do/z portu śluzy, którą następnie opuścił o 18:14 wypływając na zewnętrzną redę, gdzie spotkał się z przerywaczem zagród minowych. W jego towarzystwie o 20:30 osiągnięto punkt Nanni 1, po czym skierowano się do punktu 438, gdzie przybyto półtorej godziny później. Po pożegnaniu się z eskortą U 460 już samotnie rozpoczął marsz korytarzem Morgennebel. Czternastego listopada na przebywającym aktualnie w kwadracie BE 6765 okręcie Schnoora odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„Nowy punkt docelowy dla Schnoora to BD 45.”.

Głównym celem okrętu było zaopatrzenie w paliwo jednostek grupy Kreuzotter. Pięć dni później 19 listopada zgodnie z w/w rozkazem o 16:00 osiągnięto wyznaczony sektor zaopatrzeniowy, rozpoczynając następnie powolne krążenie w oczekiwaniu na przybycie okrętów zgrupowania Kreuzotter. Dwudziestego pierwszego listopada o 10:57 (kwadrat marynarki BD 4554) U 460 spotkał się z pierwszym z nich – U 383 (Kremser), na którego to przy stanie morza 4 i wiejącym z siłą od 4 do 5 wietrze spróbował podać wąż paliwowy. W trakcie trwania tej operacji pomimo sygnalizowania przez Ebe Schnoora aby uważać na wąż paliwowy jednostka Kremsera prawdopodobnie na skutek warunków atmosferycznych nie zdołała zmienić swojego kursu i końcówka węża zaczepiła się o jej dziobowy ster głębokości. O 11:42 w celu skoordynowania prac przy uwalnianiu węża i ustanawianiu połączenia, przy pomocy pontonu na U 383 popłynął ObMasch Krümmer. Siedemdziesiąt osiem minut później po ciężkiej pracy udało się odczepić wąż, który jednak do tego czasu doznał poważnych uszkodzeń i po wyciągnięciu go z wody musiał zostać naprawiony (prace te realizowano w trudnych warunkach, na zalewanym przez fale rufowym pokładzie U 460, o 14:17 zwodowano dwa pontony: jeden z U 460 w celu uratowania zmytego za burtę Ob.Masch. i drugi z U 383 w celu przetransportowania uszkodzonej boi przewodu paliwowego.). O 16:40 zakończono prace naprawcze ale ze względu na pogorszenie się pogody operacja zaopatrzeniowa okazała się już niemożliwa do przeprowadzenia. Wieczorem tego samego dnia o 19:30 na miejsce spotkania przybyły kolejne jednostki – U 606 (Döhler), U 84 (Uphoff) i U 521 (Bargsten), które dołączyły do oczekującego na pobranie zaopatrzenia U 383. Dwudziestego drugiego listopada o 04:45 (kwadrat marynarki BD 4555) do oczekujących okrętów dołączył U 454 (Häckländer). Dziesięć godzin później o 10:42 (kwadrat marynarki BD 4545) podczas operacji podawania paliwa na U 383 na skutek falowania (stan morza 5) pęknięciu uległ połatany wąż paliwowy. Dodatkowo na skutek złego w ocenie Schnoora manewrowania okrętem przez Kremsego ten wszedł na łączącą obie jednostki linę komunikacyjną, która w następstwie tego uległa pęknięciu wywracając do góry dnem kierujący się w jego stronę ponton z członkiem załogi U 460. Szczęściem w nieszczęściu pechowemu marynarzowi udało się ponownie wejść do pontonu, pozbywając się jednak przedtem części utrudniającej wykonywania ruchów garderoby (inną stratą była pamiątkowa kronika okrętu, która poszła na dno). Dwadzieścia minut później pechowy pasażer został podjęty z wody przez sprawcę wypadku, wracając za dwadzieścia pierwsza z powrotem na pokład U 460. Wkrótce potem w związku z wciąż wzburzonym stanem morza Ebe Schnoor w celu uniknięcia dalszych start wstrzymał operację podawania paliwa do czasu poprawy warunków atmosferycznych. Zamiast niej udało się natomiast pomiędzy 13:55 a 19:00 przekazać na pokład U 454 niezbędny zapas prowiantu. W trakcie trwania tej operacji o 17:50 dowódca U 460 przesłał alfabetem morsa dowódcy U 521 polecenie odnalezienia i sprowadzenia w to miejsce nie posiadającego już prawie paliwa w swoich zbiornikach U 608 (Struckmeier), który dodatkowo meldował o swoich problemach z żyrokompasem. Następnego dnia ze względu na stan morza 7 przebywające w kwadracie BD 4582 okręty (U 460, U 84, U 383, U 454, U 606) rozpoczęły sztormowanie płynąc kursem 340˚. Dwudziestego szóstego listopada nastąpiła radykalna poprawa pogody dzięki czemu możliwe było przeprowadzenie odkładanej od kilku dni operacji zaopatrzeniowej i tak.:

·         pomiędzy 11:50 a 16:30 (kwadrat marynarki BD 4576) na U 84 przekazano: 26 m3 paliwa, prowiant oraz przeprowadzono wizytę medyczną,

·         pomiędzy 17:08 a 19:20 na U 606 przekazano: 26 m3 paliwa oraz pewną ilość prowiantu,

·         pomiędzy 18:30 a 20:00 (kwadrat marynarki BD 4583) na przybyły półgodziny wcześniej U 753 (von Mannstein) przekazano: 10 m3 paliwa.

O 19:00 na miejsce spotkania przybył U 224 (Kosbadt) a następnego dnia o 08:18 (kwadrat marynarki BD 4539) kolejny okręt U 106 (Rasch). Prawie trzy godziny później o 11:00 rozpoczęto trwającą do 12:00, przerwaną poprzedniego dnia ze względu na zapadające ciemności operację uzupełniania zapasów na U 753, przekazując na jego pokład: 30,5 m3 paliwa, 2 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na kilka dni. Tego samego dnia przeprowadzono też następne operacje zaopatrzeniowe i tak:

·         pomiędzy 13:00 a 14:30 (kwadrat marynarki BD 4556) w pierwszej turze na U 224 przekazano: 30 m3 paliwa,

·         pomiędzy 15:10 a 17:15 (kwadrat jw.) w drugiej turze na U 224 przekazano część przewidzianego dla niego zapasu prowiantu, co spowodowane było zerwaniem przez U 753 liny komunikacyjnej, którą ponownie musiano przerzucić pomiędzy oboma jednostkami (fragment liny wraz z koszem do transportu prowiantu U 224 odebrał od sprawcy je przerwania), po ponownym ustanowieniu połączenia pomiędzy 18:00 a 20:40 przekazywano prawie całą pozostałą część prowiantu,

·         pomiędzy 17:15 a 21:20 (kwadrat jw.) na U 454 przekazano: 27,5 m3 paliwa i 2,2 m3 oleju silnikowego,

Na ostatnim z w/w okrętów znajdowało się poza tym trzech wysłanych tam członków załogi U 460 – ObMasch Wilhelm Verge, Fahnr. Ertinghausen i San.Gfr Legat, którzy ze względu na przebicie pontonu spędzili na jego pokładzie noc. Dwudziestego ósmego listopada kontynuowano dalej operację zaopatrzeniową przekazując:

·         pomiędzy 11:00 a 12:00 (kwadrat marynarki BD 4565) na U 224 pozostały jeszcze zapas prowiantu,

·         pomiędzy 13:35 a 18:45 (kwadrat jw.) na U 454 nie przekazany mu poprzedniego dnia ze względu na zapadłe ciemności przeznaczony dla niego zapas prowiantu.

Po zakończeniu ostatniej z w/w operacji, przy pomocy liny prowiantowej na pokład tankowca powróciło trzech znajdujących się na jednostce Häckländera członków jego załogi. Dwudziestego ósmego listopada o 20:36 (kwadrat marynarki BD 4536) nawiązano kontakt wzrokowy z kolejnym przybyłym na miejsce uzupełniania zapasów okrętem - U 43 (Schwantke). Następnego dnia w kwadracie BD 4533 okręt Schnoora przeprowadził następujące operacje:

·         pomiędzy 10:50 a 12:20 na U 43 przekazał: 45 m3 paliwa

·         pomiędzy 12:50 a 15:35 z wizytą medyczną na U 43 przebywał zaokrętowany na U 460 lekarz Dr Omerzu,

·         pomiędzy 11:05 a 19:10 na U 106 przekazał: zapas prowiantu na 20 dni, 2 m3 oleju silnikowego oraz 55,5 m3 paliwa.

Trzydziestego listopada o godzinie 12:37 w kwadracie BD 4551 okręt Schnoora spotkał się z U 608, na który to pomiędzy 13:05 a 16:53 przekazał 40 m3 paliwa. Poza tym w trakcie trwania tej operacji na prośbę Struckmeiera na pokład jego jednostki udał się lekarz Dr. Omerzu. O 14:45 z pomostu U 460 dostrzeżono kolejny okręt, którym okazał się być stary znajomy – dowodzony przez Kremsera U 383.Pomiędzy 16:20 a 19:15 na w/w jednostkę przekazano 37 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 5 dni. Czterdzieści pięć minut po zakończeniu zaopatrywania U 383 okręt Schnoora zgodnie z poleceniem dowództwa skierował się w stronę nowego sektora zaopatrzeniowego, który tym razem przypadał na kwadrat BD 74. Dwa dni później 2 grudnia U 460 osiągnął nakazany sektor, rozpoczynając krążenie w oczekiwaniu na przybycie pierwszych okrętów. Następnego dnia o 13:15 (kwadrat marynarki BD 7416) z pomostu okrętu Schnoora dostrzeżono zbliżający się U 623 (Schröder), na który to pomiędzy 14:30 a 18:12 przekazano 55 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 5 dni. Wieczorem o 18:25 w kwadracie BD 7421 spotkano się z kolejnym okrętem – U 611 (Jacobs), na który to jeszcze tego samego dnia pomiędzy 19:25 a 20:25 zdołano przekazać 30 m3 paliwa. Czwartego grudnia pomiędzy 14:50 a 20:30 (kwadrat marynarki BD 7415) kontynuowano operację zaopatrzeniową jednostki Jacobsa, przekazując na nią jeszcze 40 m3 paliwa, 3 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 10 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji na U 460 przewieziony został wymagający opieki lekarskiej chory członek załogi U 611. Innym mającym miejsce w tym okresie zdarzeniem było przybycie o 18:25 (kwadrat marynarki BD 7418) trzech kolejnych U-bootów – U 445 (Fenn), U 663 (Schmid) i U 373 (Loeser). Planowana na następny dzień operacja uzupełniania zapasów na w/w jednostkach została jednak zawieszona do czasu poprawy aury (zbyt duże falowanie). Szóstego grudnia pomimo nadal niesprzyjających warunków atmosferycznych pomiędzy 11:50 a 14:15 na U 373 z wizytą medyczną przebywał zaokrętowany na U 460 doktor. Następnego dnia w związku z poprawą aury rozpoczęto operację zaopatrzeniową przekazując pomiędzy 11:30 a 17:55 (kwadrat marynarki BD 7416) na U 373 25 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni. W trakcie trwania tej operacji o 12:40 przy pomocy pontonu z wizytą medyczną na U 663 udał się doktor Omerzu (powrócił o 15:45) a na pokład U 460 tą samą drogą przybył II WO z jednostki Schmida. Po jego przewiezieniu ponton skierował się następnie w stronę U 445, z którego to pobrano potrzebną do naprawy szwankującego żyrokompasu rezerwową kulę (U 373 i U 663 które także miały na stanie w/w kulę postanowiły jej nie oddawać). Tego samego dnia zdołano zaopatrzyć też pozostałe dwie jednostki i tak:

·         pomiędzy 13:40 a 20:30 na U 445 przekazano: 50 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni,

·         pomiędzy 12:45 a 20:25 na U 663 przekazano: 55 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni.

Ósmego grudnia po zakończeniu naprawy żyrokompasu, przebywający w kwadracie BD 7461 U 460 rozpoczął marsz w kierunku nowego, wyznaczonego mu przez dowództwo sektora zaopatrzeniowego, który tym razem przypadał na kwadrat BD 87. Następnego dnia osiągnięto w/w sektor spotykając się tam z dwoma U-bootami: o 10:30 z U 183 (Schäfer) i o 17:30 z U 67 (Muller-Stöckheim) (oba w kwadracie marynarki BD 8758). Ponieważ panujące tego dnia warunki atmosferyczne uniemożliwiały przeprowadzenie operacji zaopatrzeniowej U 460 wraz z pozostałymi dwoma jednostkami rozpoczął marsz w stronę Biskajów. Jedenastego grudnia korzystając z dobrej aury pomiędzy 11:00 a 11:55 (kwadrat marynarki BD 8962) na U 67 przekazano 16 m3 paliwa. Dwie godziny później o 14:00 rozpoczęto podawanie paliwa na U 183, podczas którego o 14:35 doszło do przerwania przewodu paliwowego. W trakcie operacji mającej na celu wyłowienie i dostarczenie na U 460 uszkodzonego węża, wodowany z jego pokładu ponton z dwoma członkami załogi (ObMasch Karl Conen i ObGfr Müller) podczas pobytu przy burcie U 183 uległ przedziurawieniu i obaj jego pasażerowie musieli spędzić noc na pokładzie jednostki Schäfera. Wkrótce potem oba U-booty rozpoczęły marsz powrotny do bazy, podczas którego trwania dwa dni później 13 grudnia pomiędzy 10:30 a 13:15 (kwadrat marynarki BD 9986) doszło do „wymiany” i tak: na U 183 przekazano zapas prowiantu na 10 dni a na U 460 powrócili dwaj jego członkowie załogi. Dziewiętnastego grudnia po osiągnięciu o godzinie 08:40 punktu Morgen okręt Schnoora rozpoczął marsz korytarzem Morgennebel, kierując się w stronę punktu 438, gdzie spotkał się z wysłanym mu naprzeciw przerywaczem zagród minowych. W jego eskorcie o 13:25 osiągnięto St. Nazaire, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (38 dni). W trakcie jego trwania U 460 przepłynął 3.361 mil morskich na i 249 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 4 (27.01.1943 – 05.03.1943)

27.01. U 460 pod dowództwem Ebe Schnoora w ramach swojego czwartego patrolu (rejsu) zaopatrzeniowego o godzinie 09:50 odbił od kei bunkra w St. Nazaire, po czym skierował się stronę prowadzącej do/z portu śluzy, którą następnie opuścił o 10:43 wypływając na zewnętrzną redę, gdzie spotkał się z przerywaczem zagród minowych oraz dwoma dozorowcami V 625 i V 624. Płynąc w ich eskorcie o 16:00 osiągnięto punkt 438, gdzie pożegnano się z nimi, rozpoczynając następnie samotny marsz korytarzem Morgennebel, kierując się w stronę pozycji wyjściowej na Biskaje. Następnego dnia po osiągnięciu kwadratu BF 5754 o godzinie 16:00 Ebe Schnoor zarządził zanurzenie a następnie rozpoczęcie podwodnego marszu, w trakcie którego trwania wykryto nieszczelność zbiornika nr 4. Ponieważ usterki tej nie można było usunąć na morzu, po mającym miejsce o 18:45 wynurzeniu dowódca U 460 postanowił przerwać patrol i wracać do bazy, o czym też niezwłocznie powiadomił dowództwo. Dwudziestego dziewiątego stycznia o 12:15 w punkcie 438 okręt Schnoora spotkał się z dwoma dozorowcami V 624 i V 625, w eskorcie których o 19:38 zawinął do St. Nazaire, gdzie jeszcze tego samego dnia trafił na dok. Dwa dni później (31 stycznia) po usunięciu wszystkich zgłaszanych usterek o godzinie 14:55 U 460 ponownie opuścił bazę spotykając się na zewnętrznej redzie z eskortą, w towarzystwie której rozpoczął następnie marsz w stronę punktu 438. Po jego osiągnięciu, co miało miejsce o 21:57 już samotnie rozpoczęto marsz korytarzem Morgennebel w stronę pozycji wyjściowej na Biskaje. W dniach 3 i 4 lutego płynący na powierzchni U 460 dwukrotnie musiał chować się pod wodę wykonując alarmowe zanurzenie i tak:

·         03.02. o 23:00 (kwadrat marynarki BF 4479) w związku z uzyskaniem kontaktu radarowego,

·         04.02 o 09:10 (kwadrat marynarki BF 6691) w związku z dostrzeżeniem nadlatującego samolotu zidentyfikowanego jako Sunderland

O ile przy pierwszym ze zdarzeń pod wodą pozostawano przez godzinę to przy drugim okręt Schnoora w zanurzeniu przebywał aż do 19:25. Siódmego lutego zgodnie z otrzymanym dwa dni wcześniej poleceniem dowództwa o 11:20 U 460 osiągnął przypadający na kwadrat BD 63 wyznaczony mu sektor zaopatrzeniowy a osiemnaście minut później nawiązał kontakt wzrokowy z pierwszym z mających uzupełnić zapasy okrętów – U 706 (von Zitzewitz), na który to pomiędzy 12:55 a 15:35 przekazał: 10 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni. Wieczorem tego samego dnia o 20:00 (kwadrat marynarki BD 6325) dostrzeżono następny okręt – U 632 (Karpf), z którego dowódcą ustalono, że operację zaopatrzeniową przeprowadzi się następnego dnia. Zgodnie z tymi ustaleniami 8 lutego pomiędzy 11:35 a 13:55 na jednostkę Karpfa przekazano ca. 25 m3 paliwa, świeży prowiant oraz jeden egzemplarz detektora Metox wraz z anteną. Po zakończeniu tej operacji o 14:47 U 460 rozpoczął marsz w stronę nowego - położonego w kwadracie AK 89 sektora zaopatrzeniowego. Dwa dni później 10 lutego o 23:48 (kwadrat marynarki AK 8986) okręt Schnoora spotkał się w/w sektorze z pierwszym z okrętów – dowodzonym przez Hutha U 414. Następnego dnia o 10:30 (kwadrat marynarki AK 8984) z pokładu U 460 zwodowano ponton z dwoma członkami załogi – lekarzem i ObMasch, którzy następnie skierowali się w stronę jednostki Hutha. Podczas tej przeprawy na skutek przepłynięcia w pobliżu U 414 ponton uległ wywrotce ale na szczęście obaj pasażerowie zostali uratowani przez marynarzy Hutha. O 11:40 rozpoczęto trwające do 14:25 przekazywanie na U 414 potrzebnych mu na powrót do bazy zapasów tj.: 11 m3 paliwa oraz kilkudniowego zapasu prowiantu. W tym samym czasie odebrano też pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„W nakazanej pozycji zaopatrzą się od Schnoora: Forstner, Sträter, Teichert na ekonomiczny powrót, potem Hackländer 55 m3, Lohmann 45 m3, Schütt i Struckmeier po 35 m3.”.

O 18:35 w kwadracie AK 8994 spotkano się z U 594 (Mumm), na który to jeszcze tego samego dnia pomiędzy 19:13 a 21:35 przekazano 30 m3 paliwa oraz zapas świeżego prowiantu. Dwunastego lutego o 10:25 w kwadracie AK 8984 spotkano się z pierwszym ze wspomnianych w depeszy okrętów – U 608 (Struckmeier), na który to pomiędzy 11:10 a 14:10 przekazano 35 m3 paliwa, prowiant na 5 dni oraz jedną sztukę odbiornika fal krótkich. W trakcie trwania tej operacji na miejsce spotkania przybył kolejny okręt – U 135 (Schütt), na który to pomiędzy 14:15 a 19:50 przekazano 35 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 7 dni. Poza tym z jednostki Schutta na pokład U 460 przetransportowano wymagającego pomocy medycznej członka załogi – MtrObGfr Treptowa. Dwa dni później 14 lutego o 12:18 w kwadracie AK 8995 okręt Schnoora spotkał się z przybyłym U 402 (von Forstner) ale ze względu na złą pogodę planowaną operację zaopatrzeniową musiano przełożyć na dzień następny. Piętnastego lutego pomiędzy 10:25 a 11:25 (kwadrat marynarki AK 8995) korzystając z poprawy aury na okręt von Forstnera przekazano 25 m3 paliwa. Dwadzieścia minut po zakończeniu tej operacji do punktu zaopatrzeniowego przybyły kolejne dwie jednostki – U 89 (Lohmann) i U 454 (Häcklander). Na drugi z tych okrętów – U 454 pomiędzy 12:40 a 19:35 przekazano 55 m3 paliwa, 2 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 10 dni. W trakcie trwania tej operacji o 16:30 z wizytą medyczną na wciąż znający się w pobliżu U 402 udał się zaokrętowany na U 460 lekarz. Szesnastego lutego (kwadrat marynarki AK 8976) pomiędzy 11:10 a 14:40 na U 89 przekazano 45 m3 paliwa, części zamienne oraz jeden egzemplarz Fu.M.B. Wieczorem o 19:14 (kwadrat marynarki AK 8985) okręt Schnoora spotkał się z U 614 (Sträter), na który to następnego dnia pomiędzy 10:15 a 13:08 przekazał 30 m3 paliwa, podejmując jednocześnie z jego pokładu wymagającego pomocy medycznej członka załogi – Gfr Richtera. Osiemnastego lutego o 16:05 w kwadracie AK 9758 U 460 spotkał się z U 456 (Teichert), którego dowódca na skutek błędnego zliczenia własnej pozycji myślał, że znajduje się w nakazanym sektorze zaopatrzeniowym. Następnego dnia (kwadrat marynarki AK 9775) pomiędzy 10:30 a 13:05 na jednostkę Teicherta przekazano 28 m3 paliwa, 2m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 5 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji z wizytą medyczną na U 456 przebywał lekarz. Po zaopatrzeniu ostatniego z wymienionych w depeszy z 11 lutego okrętów U 460 rozpoczął marsz w stronę nowego sektora, który położony był w kwadracie BD 42. Dwudziestego pierwszego lutego na okręcie Schnoora odebrano pochodzącą ze sztabu 12 Flotylli U-bootów depeszę o następującej treści:

„Do Kaptl. Schnoora, „U 460” Serdeczne gratulacje z okazji awansu za niezłomną służbę w obliczu wroga.”.

Tego samego dnia o 11:56 (kwadrat marynarki BD 4255) U 460 spotkał się z U 606 (Döhler), na który to pomiędzy 12:40 a 14:55 przekazał 21 m3 paliwa, zapas prowiantu na pięć dni oraz udzielił pomocy medycznej. Godzinę po zakończeniu tej operacji spotkano się z następnym U-bootem – U 303 (Heine), na który to o 17:45 rozpoczęto podawanie paliwa oraz w celu udzielenia konsultacji medycznej i technicznej przy pomocy pontonu na jego pokład wysłano lekarza i ObMasch. Po podaniu 21 m3 paliwa o 18:15 z pomostu U 460 na kursie 250˚ dostrzeżono odległą o ca. 5 - 6 mil morskich sylwetkę okrętu podwodnego, który bez wymienienia się sygnałami rozpoznawczymi wkrótce potem zszedł pod wodę. W związku z podejrzeniem, że wykrytym okrętem może być wroga jednostka Ebe Schnoor podjął decyzję o zakończeniu przekazywania zapasów i skierowaniu się do innego sektora, gdzie w spokoju można byłoby dokończyć całą operację. O 19:25 (kwadrat marynarki BD 4263) z pomostów obu jednostek dostrzeżono dwa kolejne mające uzupełnić zapasy U-booty – U 226 (Borchers) i U 383 (Kremser). O 20:35 w związku ze zrezygnowaniu przez Heinego z pobrania przewidzianego dla niego zapasu prowiantu (postanowił on wracać do bazy) Ebe Schnoor nakazał zwodować ponton, którym na pokład U 460 powrócili wysłani na U 303 lekarz oraz Ob.Masch. Następnego dnia o 11:10 w kwadracie BD 4594 spotkano się z U 607 (Mengersen), który dołączył do dwóch pozostałych jednostek oczekujących na zaopatrzenie. Trzydzieści pięć minut później ustanowiono połączenie z U 226 na który to rozpoczęto podawanie paliwa (podczas przyjmowania węża paliwowego obrażenia odnieśli czterej członkowie załogi okrętu Borchersa). O 13:23 ustanowiono kolejne połączenie tym razem z U 607, na który to przekazano zapas prowiantu na 10 dni oraz egzemplarz detektora Metox wraz z okablowaniem. Trzydzieści siedem minut później w pobliżu pojawił się kolejny okręt, którym okazał się być dowodzony przez Drewitza U 525. O 15:52 w trakcie manewru przejścia na stronę bakburty U 226 przepłynął nad wężem paliwowym rozrywając go swoim sterem głębokości. Wkrótce potem ze względu na pogorszenie się aury przerwano operację zaopatrzeniową i wraz z U 226, U 383, U 525 i U 607 skierowano się w stronę kwadratu BD 4355. Jeszcze tego samego dnia pomiędzy 18:20 a 22:20 na pokład U 226 udało się przekazać zapas prowiantu na 10 dni, po czym po niegroźnej kolizji, kiedy to na skutek falowania okręt Borchersa uderzył w lewoburtowy fragment rufy U 460 operacja zaopatrzeniowa została ostatecznie przerwania i przesunięta przez Ebe Schnoora na dzień następny. Zgodnie z tymi ustaleniami 23 sierpnia pomiędzy 10:24 a 12:52 (kwadrat marynarki BD 4355) dokończono zaopatrywanie U 226 przekazując na jego pokład zapas prowiantu na kolejne 5 dni oraz udzielając niezbędnej pomocy medycznej dla 3 z 4 rannych członków jego załogi. Oprócz w/w operacji jeszcze tego samego dnia przy ograniczonej padającym deszczem widoczności ale w miarę spokojnym morzu (stan od 2 do 3˚ w skali Beauforta) przeprowadzono kolejne operacje i tak:

·         pomiędzy 10:45 a 14:55 na U 383 przekazano 25 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 5 dni,

·         pomiędzy 13:05 a 14:50 na U 607 przekazano 40 m3 paliwa oraz udzielono pomocy medycznej,

·         pomiędzy 15:08 a 18:50 na U 525 przekazano 40 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni,

·         pomiędzy 15:25 a 19:10 na U 403 przekazano: zapas prowiantu na 5 dni, 28 m3 paliwa oraz 2 m3 oleju silnikowego.

Następnego dnia operujący wciąż w tym samym kwadracie U 460 spotkał się z U 223 (Wächter) na który nieco godzinę później przekazano części zamienne potrzebne do naprawy silników. O 19:40 do obu okrętów dołączył kolejny U 186 (Hesemann) na który to pomimo intensywnego falowania przy pomocy pontonu o 20:25 udał się lekarz. Ze względu na w/w falowanie musiano odwołać planowaną operację podawania paliwa, przesuwając ją na dzień następny. Dwudziestego piątego lutego o 10:05 (kwadrat marynarki BD 4356) przy pomocy pontonu z wizytą medyczną na U 223 udał się lekarz a dwadzieścia jeden minut później rozpoczęto trwające do 14:50 przekazywanie na niego 18 m3 paliwa oraz zapasu prowiantu na 5 dni. Równolegle do tej operacji pomiędzy 10:39 a 14:10 na drugi z okrętów – U 186 przekazano najpierw zapas prowiantu na 10 dni a następnie 24 m3 paliwa. Po zakończeniu ostatniej z operacji, w związku z wydaniem całości zmagazynowanych zapasów na polecenie Ebe Schnoora o 16:04 przeprowadzono trymowanie okrętu, po czym rozpoczęto marsz w kierunku bazy w Bordeaux. Piątego marca o godzinie 08:45 w punkcie Gabel U 460 spotkał się z przerywaczem zagród minowych Spbr. 5 oraz dwoma dozorowcami, w eskorcie których o 19:35 tego samego dnia osiągnął Bordeaux. W trakcie trwającego ponad pięć tygodni patrolu (38 dni) jednostka Schnoora przepłynęła 4.002 mile morskie na i 349 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 5 (24.04.1943 – 25.06.1943)

24.04. U 460 pod dowództwem Ebe Schnoora w ramach swojego piątego patrolu (rejsu) zaopatrzeniowego o godzinie 08:30 z pilotem na burcie oraz w asyście dozorowca V 402 opuścił Bordeaux, kierując się w stronę położonego u ujścia Żyrondy portu Le Verdon. Po jego osiągnięciu, co miało miejsce o 13:15 zacumowano przy burcie statku Stanasfalt oczekując następnie na nadejście przypływu. Po jego rozpoczęciu o 15:55 w eskorcie przerywacza zagród minowych Spbr 5 oraz jednego trałowca ruszono w dalszą drogę, kierując się w stronę pozycji wyjściowej na Biskaje. W trakcie tego marszu o 19:55 (kwadrat marynarki BF 9315) po stronie bakburty przerywacza zagród minowych detonowała mina magnetyczna nie czyniąc mu jednak poważniejszych szkód. Prawie dwie godziny później o 21:43 osiągnięto w/w punkt, gdzie pożegnano się z eskortą, która następnie zawróciła do bazy. Zgodnie z otrzymanymi przed wyjściem z bazy rozkazami głównym celem okrętu miało być wspieranie operujących w rejonie Freetown U-bootów. Dwudziestego dziewiątego kwietnia zgodnie z poleceniem dowództwa o godzinie 07:45 w kwadracie CF 3111 spotkano się z U 185 (Maus), z którego to dwadzieścia pięć minut później pobrano zamienną tablicę kodów Dora (była ona potrzebna do dodatkowego rozszyfrowywania depesz zanim umieści się je w Enigmie) oraz worek z pocztą. Po zakończeniu tej operacji oraz pożegnaniu się z jednostką Mausa o 08:30 rozpoczęto marsz w stronę kwadratu CF 70. Trzy dni później 1 maja przebywający w kwadracie CF 4919 U 460 o godzinie 18:30 w bezpiecznej odległości wyminął dostrzeżony przez wachtowych samotny statek handlowy. Trzeciego maja o 19:00 (kwadrat marynarki DG 3545) okręt Schnoora spotkał się z pierwszym z U-bootów, które miał zaopatrzyć a mianowicie z U 183 (Schafer), na który to pomiędzy 19:32 a 21:50 przekazał zapas prowiantu na 10 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji z wizytą na U 183 udał się lekarz oraz zaokrętowany na U 460 przed wyruszeniem na piąty rejs korespondent wojenny. Dwa dni później 5 maja o godzinie 08:45 w kwadracie DG 6423 na kursie 35˚ dostrzeżono kolejny okręt – wracający do bazy U 117 (Neumann), z którego to pomiędzy 09:40 a 13:00 pobrano 45 m3 paliwa oraz 150 kg konserw mięsnych przekazując w drugą stronę 430 kg mrożonego mięsa oraz 20 kg mrożonych warzyw (zamiana ta była spowodowana mającą miejsce 4 maja awarią własnej zamrażarki) a także części zamienne potrzebne do naprawy baterii. O 16:06 w związku z spowodowaną w/w wymianą zmianą masy okrętu na polecenie dowódcy przeprowadzono jego trymowanie. Siedemnastego maja około południa U 460 osiągnął przypadający na kwadrat ES 8889 wyznaczony mu sektor zaopatrzeniowy, gdzie prawie trzy godziny później (14:50) spotkał się z U 126 (Kietz), na który to pomiędzy 15:30 a 20:00 przekazał 70 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 20 dni. Następnego dnia o 16:35 (kwadrat marynarki ES 8897) spotkano się z kolejnym okrętem – U 123 (von Schroeter), na który to pomiędzy 17:35 a 22:05 przekazano 60 m3 paliwa, 2 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 20 dni. W godzinach porannych 19 maja o 05:10 w kwadracie FD 2222 U 460 nawiązał kontakt wzrokowy z U 105 (Nissen), na który to pomiędzy 09:30 a 14:50 (kwadrat marynarki ES 8899) przekazał 90 m3 paliwa, 2 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 20 dni. Dwudziestego maja o 18:00 w kwadracie ES 8889 okręt Schnoora spotkał się z U 154 (Kusch), na który to pomiędzy 18:50 a 22:30 przekazał 70 m3 paliwa, 2 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 20 dni. Poza tym w trakcie trwania tej operacji na noc na U 460 przetransportowano wymagającego obserwacji i fachowej opieki chorego członka załogi jednostki Kuscha. Następnego dnia o 16:00 w celu usunięcia pęknięcia w bakuburtowym zbiorniku zanurzeniowym nr 8 na U 154 udało się wraz z osprzętem dwóch spawaczy z okrętu Schnoora. Sześć godzin później w związku z zapadłymi ciemnościami przerwali oni prace, które następnie dokończyli kolejnego dnia przywracając pękniętemu zbiornikowi ponowną szczelność. Tego też dnia (22.05.) o 09:15 w kwadracie ES 8884 spotkano się z U 515, na który to pomiędzy 09:54 a 21:50 i 09:40 a 16:00 dwudziestego trzeciego maja przekazano 4 sztuki torped, 70 m3 paliwa, 2 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 35 dni. Podczas drugiej tury w/w operacji na pokład U 460 przyjęto oskarżonego przez Kplt. Henke o sabotaż ObMasch Wilde, którego w związku z obawą o możliwość dokonania takiego samego czynu na U 460 umieszczono w jednym z opróżnionych magazynów. Na miejsce więźnia na pokład U 515 odkomenderowany został Wach.-Ing Ltnt Horst Speith. Trzy dni później 26 maja o 17:00 w kwadracie ES 8883 okręt Schnoora spotkał się z U 511 (Schneewind) na który to pomiędzy 17:30 a 20:20 przekazał 80 m3 paliwa, 2,1 m3 oleju silnikowego oraz części zamienne potrzebne do naprawy szwankującego napędu. Tego samego dnia w związku z wysłanym wcześniej zapytaniem dotyczącym U 128 (Steinert) na U 460 odebrano odpowiedź BdU o następującej treści:

„W związku z zapytaniem o Steinerta: Schnoor w przypadku braku do 29 maja meldunku od Steinerta, iść na północ w kierunku punktu spotkania z Guggenbergerem, który na chwilę obecną znajduje się w DG 95.”.

Trzeciego czerwca zgodnie z w/w poleceniem w kwadracie EH 6755 spotkano się z U 513 (Guggenberger), na który to pomiędzy 12:20 a 16:55 przekazano 64 m3 paliwa, 1 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 10 dni. Sześć dni później 9 czerwca o 08:29 (kwadrat marynarki DG 7137) na U 460 odebrano pochodzący z U 758 (Manseck) meldunek o następującej treści:

„Odparto atak 8 samolotów pokładowych, 1 zestrzelony, 4 uszkodzone, prowadzę naprawy w DF 9674, proszę o lekarza.”.

Po przeanalizowaniu dystansu dzielącego okręt Schnoora od proszącego o pomoc U 758 jedenaście minut później skierowano się w stronę podanej w w/w meldunku pozycji. O 18:50 (kwadrat marynarki DF 9674) doszło do spotkania z U 118 (Czygan), z którym to następnie wspólnie poszukiwano okrętu Mansecka. Wkrótce potem w związku z podejrzeniem dowódcy U 118, że w meldunku U 758 pojawił się błąd w numerze kwadratu tj. 9674 zamiast 6974 skierował on swój okręt w tamten rejon, podczas gdy Ebe Schnoor postanowił przeszukać podaną pozycję. O 21:05 na U 460 odebrano depeszę z okrętu Czygana o następującej treści:

„Trafiłem na Mansecka w DF 9569.”.

Kierując się w stronę w/w pozycji jednostka Schnoora o 22:45 w kwadracie DF 9647 spotkała się z oboma U-bootami, nadając w kierunku U 764 zapytanie o aktualność prośby o pomoc medyczną. Ponieważ jednak takowa została już udzielona przez posiadającego w swojej załodze lekarza U 118 Manseck podziękował Ebe Schnoorowi za okazane zainteresowanie. Następnego dnia o 12:55 (kwadrat marynarki DF 9355) U 460 skierował się w stronę U 118 z zamiarem zaopatrzenia go w paliwo. Po przepompowaniu na w/w jednostkę 50 m3 paliwa na okręcie Schnoora odebrano skierowaną do niego depeszę z BdU o następującej treści:

„Dnia 11 w DG 4837 przekazać na Oelricha 18 m3.”.

W związku w w/w poleceniem zaprzestano dalszego podawania paliwa na U 118, który w drugą stronę na U 460 przepompował 18 m3 z pobranych wcześniej 50 m3. Jedenastego czerwca o 08:55 (kwadrat marynarki DG 4794) na przebywający wciąż w pobliżu U 758 przekazano zapas świeżego chleba. Od 16:20 (kwadrat DG 4837) z pomostów obu jednostek przez chwilę utrzymywano kontakt wzrokowy ze znajdującym się na horyzoncie okrętem podwodnym, który niedługo potem zniknął pod wodą. Dwadzieścia pięć minut później na kursie 120˚ w odległości 3 mil morskich dostrzeżono wystający z wody peryskop, w związku z czym Ebe Schnoor zarządził jak najszybsze odejście w kierunku zachodnim, podczas gdy U 758 schował się pod wodą. O 19:25 okręt Mansecka z powrotem pojawił się na powierzchni a trzy minuty później w zasięgu wzroku pojawił się oczekiwany U 92. Podczas przeprowadzonej pomiędzy oboma dowódcami rozmowy okazało się, że to nie nieprzyjaciel ale U 92 był sprawcą tego całego zamieszania. W związku z zapadającymi ciemnościami planowaną operację podawania paliwa przesunięto na dzień następny, kiedy to pomiędzy 09:40 a 10:12 na U 92 przepompowano 18 m3 paliwa oraz przekazano pewną ilości prowiantu i wymienione w zapotrzebowaniu części zamienne. O 18:55 po uprzednim uporządkowaniu pokładu, w związku z wydaniem prawie całych zapasów wraz z U 92 i U 758 rozpoczęto marsz powrotny. Trzynastego czerwca o 10:20 (kwadrat marynarki DG 2731) w związku z prośbą dowódcy U 758 o pomoc techniczną okręty stanęły w dryfie, dzięki czemu na pokład jednostki Mansecka przy pomocy pontonu mogli się udać dwaj spawacze wraz ze spawarką. Ponad cztery godziny później o 14:40 na pokład U 758 udał się lekarz, który miał sprawdzić stan zdrowia rannych. W tym samym czasie dowódca U 92 poinformował Schnoora i Mansecka, że nie będzie dalej czekać i samotnie rusza w dalszą drogę do bazy. Wieczorem o 20:27 na pokład U 460 powrócili wysłani wcześniej spawacze oraz lekarz. Następnego dnia w celu dokończenia przerwanych wczorajszego dnia prac o 10:00 (kwadrat marynarki DG 2281) na U 758 z powrotem udali się obaj spawacze. W trakcie prowadzonych przez nich prac na pokład U 460 przetransportowano wymagającego stałej obserwacji medycznej ObGfr Lembke wysyłając w zamian za niego Ob.Gfr Richarda Bloma. Piętnastego czerwca tuż przed północą po zakończeniu napraw obie jednostki ponownie podjęły marsz powrotny płynąc z prędkością pół naprzód. Szesnastego czerwca o godzinie 10:11 (kwadrat marynarki DG 2235) z kolejną wizytą medyczna na pokład U 758 udał się lekarz. Ponad dwie godziny później o 12:19 do obu okrętów dołączył kolejny U 214 (Stock), któremu na prośbę jego dowódcy pomiędzy 21:00 a 21:20 udzielono pomocy medycznej. Poza tym podczas prowadzonej przez Stocka rozmowy ze Schnoorem, ten poinformował go o zamiarze dołączenia do obu jednostek w marszu powrotnym do bazy. Siedemnastego czerwca w kwadracie CF 7546 pomiędzy 21:00 a 21:20 na pokład U 214 przekazano zapas świeżego chleba. Dwa dni później 19 czerwca o 07:08 (kwadrat marynarki DF 5545) w zasięgu wzroku pojawił się U 92, który wkrótce potem dołączył do pozostałych trzech jednostek. Godzinę później o 08:12 U 460 rozpoczął podawanie na U 758, U 92 i U 214 zapasu świeżego chleba, które zakończono około 09:30. Dwudziestego pierwszego czerwca o 13:20 (kwadrat marynarki BE 9461) od mini zespołu odłączyły się U 92 i U 214, które skierowały się w stronę własnych baz. Następnego dnia o 20:22 w kwadracie BF 7512 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z idącym na patrol U 382. Poza w/w zdarzeniami w okresie pomiędzy 20 a 22 czerwca aż dziewięciokrotnie musiano chować się pod wodę przed nadlatującymi samolotami i tak: 20.06. dwa razy, 21.06. trzy razy i 22.06. cztery. Dwudziestego czwartego czerwca o 14:25 (kwadrat marynarki BF 9154) od U 460 odłączył się U 758, który obrał kurs na St. Nazaire. Następnego dnia o 10:55 w punkcie Gabel okręt Schnoora spotkał się z przerywaczem zagród minowych Spbr 5, dwoma trałowcami M 27 i M 28 oraz dwoma dozorowcami, w eskorcie których poprzez Le Verdon o godzinie 20:20 dotarł do Bordeaux. W trakcie trwającego 9 tygodni patrolu (63 dni) U 460 przepłynął 7.883 mile morskie na i 494 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 6 (23.08.1943 – 04.10.1943)

23.08. U 460 pod dowództwem Ebe Schnoora w ramach swojego szóstego patrolu (rejsu) zaopatrzeniowego o godzinie 07:00 z pilotem na burcie opuścił Bordeaux, kierując się w stronę położonego u ujścia Żyrondy portu Le Verdon. Po jego osiągnięciu, spędzono tam noc po czym następnego dnia w asyście eskorty skierowano się w stronę linii głębokości 70 metrów. Po dotarciu na w/w pozycję przeprowadzono próbne zanurzenie oraz trymowanie okrętu, podczas którego wykryto przeciek w rejonie luku montażowego baterii akumulatorów. Ponieważ usterki tej nie można było usunąć w morzu Ebe Schnnoor wydał polecenie zawrócenia do bazy, gdzie jego okręt przybył 25 sierpnia o 15:00. Po oddaniu na brzeg zgromadzonego w zbiornikach zapasu paliwa U 460 jeszcze tego samego dnia wylądował w suchym doku, gdzie niezwłocznie przystąpiono do usuwania zgłoszonego defektu. Pięć dni później 30 sierpnia po zakończeniu napraw z pilotem na burcie o 07:00 ponownie opuszczono Bordeaux kierując się w stron Le Verdon. Po dotarciu na miejsce spotkano się tam z eskortą w asyście której o 13:00 rozpoczęto marsz w stronę punktu Gabel. Piątego września o 01:47 przebywający aktualnie w kwadracie CF 3150 U 460 nadał do dowództwa meldunek o sforsowaniu Biskajów, po czym skierował się do kwadratu CE 44. Dwa dni później 7 września okręt Schnoora odebrał pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„Od 10.09. uzupełniają dwie godziny po nadejściu świtu w BD 9146: U 645 (Ferro), U 305 (Bahr), U 260 (Purkhold), U 338 (Kinzel) i U 386 (Albrech) z U 460.”.

Dziesiątego września zgodnie z w/w rozkazem w kwadracie BD 9146 spotkano się z trzema U-bootami: U 386 (11:27), U 260 (12:00) i U 645 (16:00) ale ze względu na stan morza 5 niemożliwe było rozpoczęcie podawania na nie zarówno paliwa jak i pozostałego zaopatrzenia. Jedenastego czerwca korzystając z poprawy aury przeprowadzono następujące operacje zaopatrzeniowe:

·         pomiędzy 09:20 a 12:40 (kwadrat marynarki BD 9117) na U 260 przekazano: 24 m3 paliwa, 1 m3 oleju silnikowego oraz zapas prowiantu na 5 dni,

·         pomiędzy 13:00 a 16:00 (kwadrat marynarki BD 9116) na U 645 przekazano: 24 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni,

·         pomiędzy 16:15 a 18:38 (kwadrat marynarki BD 9115) na U 386 przekazano: 24 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni,

·         pomiędzy 20:35 a 22:50 (kwadrat marynarki BD 9118) na przybyły o 13:05 U 305 (Bahr) przekazano: 30 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 10 dni.

Poza w/w operacjami w trakcie zaopatrywania U 645 z jego pokładu przyjęto wymagającego pomocy medycznej chorego głównego mechanika OL (Ing.) Klausa Dominika. Jeszcze tego samego dnia po uporządkowaniu pokładu rozpoczęto marsz w kierunku nowego sektora zaopatrzeniowego, który przypadał na kwadrat BD 88. Szesnastego września o 12:45 w kwadracie BD 8859 spotkano się z U 170 (Pfeffer), na który to pomiędzy 13:30 a 19:50 przekazano 47,9 m3 paliwa oraz zapas prowiantu na 3 tygodnie. Cztery dni później 20 września w dowództwie odebrano pochodzący z U 460 meldunek o następującej treści:

„Trafostacja, detektor Wanze zepsute, Vierling uszkodzony. Proszę o zmianę.”.

Wkrótce potem kierujące się względami bezpieczeństwa dowództwo poleciło Ebe Schnoorowi skierowanie się do kwadratu BD 67, gdzie zaopatrzyć miał następujące jednostki: U 336 (Hunger), U 610 (von Freyberg) i U 448 (Dauter). Dwudziestego czwartego września w godzinach porannych w kwadracie BD 6754 spotkano się z U 338 (Hunger), na który to następnie przekazano 20 m3 paliwa oraz zapas świeżego chleba. Wkrótce potem spotkano się z kolejną jednostką – U 610, na którą pomiędzy 11:00 a 14:20 (kwadrat marynarki BD 6755) przekazano 20 m3 paliwa oraz zapas prowiantu (w tym i świeży chleb). W trakcie trwania tej operacji osłonę obu jednostkom zapewniał przybyły o 11:08 U 448, na który po odczekaniu na swoją kolejkę pomiędzy 14:40 a 16:40 przekazano 20,5 m3 paliwa oraz zapas świeżego prowiantu. Wieczorem tego samego dnia spotkano się z U 68 od którego otrzymano odbiornik Wanze oraz trafostację. Dwudziestego szóstego września w BdU odebrano pochodzący z U 460 meldunek o następującej treści:

„Zaopatrzono wszystkie okręty za wyjątkiem U 338. Pozostało 380 m3.”.

Następnego dnia w kwadracie BD 6755 spotkano się z U 422 (Poeschel) z którego to pokładu podjęto rannego w nogę na skutek mającego miejsce 24 września ataku lotniczego ObFkMt Huberta Röhsinga. Oprócz w/w transferu zaokrętowany na U 460 lekarz udał się na pokład jednostki Poeschela, gdzie opatrzył innych lżej rannych członków jego załogi. Trzydziestego września na okręcie Schnoora odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:

„Schnoor 4 października o świcie w BD 9755 zaopatrzyć Scheibe i Looksa.".

Trzeciego października kierujący się w stronę w/w pozycji, płynący na powierzchni U 460 zmuszony został do wykonania alarmowego zanurzenia przez znajdujący się w pobliżu nieprzyjacielski samolot. Następnego dnia zgodnie z w/w rozkazem o 10:15 w kwadracie BD 9755 spotkano się z U 264 (Looks), U 455 (Scheibe) i U 422 (Poeschel), rozpoczynając o 10:45 trwające do 11:45 podawanie na pierwszy z nich 15 m3 paliwa oraz 1,2 m3 oleju silnikowego (w operacji tej asystował oddelegowany na U 264 z pokładu U 460 ObMasch Karl Conen). O 11:55 na okręcie Looksa odłączono wąż paliwowy, który następnie U 460 zamierzał podać na U 422 (w tym okresie na mostku tankowca przebywał oddelegowany z U 264 BtsMt Zwach, który miał za zadanie naprawić zepsutego Vierlinga). O 12:10 na czterech okrętach dostrzeżono znajdujący się w odległości 3000 metrów nieprzyjacielski samolot, którym okazał się być pilotowany przez Lt. Roberta L. Stearnsa bombowiec TBF-1 Avenger, stacjonujący na pokładzie amerykańskiego lotniskowca eskortowego USS Card, wchodzącego w skład zespołu TG.21.14 osłaniającego konwój UGS.19. Wkrótce po zameldowaniu dowództwu o kontakcie z nieprzyjacielem amerykańska maszyna nadlatując od strony sterburty (wykorzystując w ten sposób znajdujące się za nią słońce) wykonała atak zrzucając pojedynczą bombę która detonowała w odległości 100 metrów za rufami U 460 i U 264. Po wyjściu z zasięgu działek przeciwlotniczych niemieckich okrętów samolot Stearnsa rozpoczął zataczanie kręgów utrzymując z nimi stały kontakt wzrokowy. O 12:18 na wszystkich U-bootach uprzątnięto pokłady przygotowując je do zanurzenia. Ponieważ dysponujący dłuższym czasem zanurzenia U 460 nie przejawiał tendencji do rychłego schowania się pod wodą w zaistniałej sytuacji dowódca U 264 Kplt. Hartwig Looks kilkakrotnie bezskutecznie naciskał na Ebe Schnoora aby ten przesunął operację zaopatrywania na 5 października i natychmiast schował się pod wodą zanim na miejsce ataku przybędą nieprzyjacielskie posiłki. W tym samym czasie, w tych ważnych dla czterech okrętów minutach BtsMt Zwach z U 264 wraz z MtrGfr Wagnerem dryfował na pontonie pomiędzy tankowcem a swoją jednostką. Według przypuszczeń Looksa Wagner czekał na moment zgłoszenia przez ObMasch Karla Conena gotowości powrotu na swój okręt. Zirytowany tą sytuacja dowódca U 264 o 12:20 podjął z pontonu obu marynarzy. Siedem minut później pobliże okrętu Looksa podpłynął U 455, którego dowódca nakazał mu schować się pod wodą zanim przybędą kolejne samoloty, podczas gdy on zapewni osłonę przeciwlotniczą podwodnemu tankowcowi. Wkrótce potem U 455 nadał do dowództwa meldunek o następującej treści:

„Zaatakowany przez samolot pokładowy. Kwadrat BD 9753 – U 455.”.

O 12:30 z pomostów czterech okrętów dostrzeżono odległy o 2000 – 3000 metrów następny samolot, którym okazał się być pilotowany przez Lt. Weigle bombowiec TBF-1 Avenger. Pięć minut później jako pierwszy pod wodą schował się U 455 wykonując alarmowe zanurzenie, podczas gdy pozostałe na powierzchni U 460, U 422 i U 264 rozpoczęły zygzakowanie mające utrudnić nieprzyjacielowi wykonanie ataku (w tym czasie Looks po raz kolejny bezskutecznie naciskał na Schnoora aby ten póki jeszcze może schował się pod wodą osłaniany przez oba okręty). O 12:37 w związku z brakiem reakcji ze strony dowódcy U 460 dowodzony przez Looksa U 264 schował się pod wodą wykonując alarmowe zanurzenie. O 12:38 na miejsce akcji przybyły dwa myśliwce F4F Wildcat (piloci Ebert S. Heim i David O. Puckett), które niemal z marszu zaatakowały ogniem z karabinów maszynowych pomosty obu okrętów (U 460 i U 422). Dwie minuty później swój drugi atak wykonał pilotowany przez Ltn. Weigela bombowiec TBF-1 Avenger zrzucając serię czterech bomb głębinowych, których detonacje zarejestrowano na zanurzonych U 455 i U 264. Wkrótce po tym ataku, o 12:41 jeden z okrętów rozpoczął wykonywanie manewru alarmowego zanurzenia schodząc pod wodę pod kątem 45 stopni, co sugeruje że mógł to być U 422 (przez jakiś czas na powierzchni wystawała jego część rufowa). O 12:45 ostatni okręt, najprawdopodobniej Schnoora także rozpoczął manewr alarmowego zanurzenia w trakcie którego trwania w ślad za nim pilotowany przez Stearnsa Avenger zrzucił torpedę akustyczną NO-84 Fido, która posła go na dno wraz z całą załogą. Na zanurzonym U 264 około 12:50 zarejestrowano odgłosy detonacji oraz dźwięki charakterystyczne dla próbującego szasować balasty zanurzonego okrętu podwodnego. Ponieważ ani U 422 ani U 460 nie wynurzyły się już ponownie, przypuszcza się, że U 460 zatopił Avenger Stearnsa natomiast U 422 poszedł na dno skutek uszkodzeń/usterki podczas wykonywania alarmowego zanurzenia. Zatopienie podwodnego tankowca przeżyli dwaj znajdujący się na pokładzie U 264 członkowie jego załogi ObMasch Karl Conen i MtrGfr Wagner, którzy na jego pokładzie dotarli do Francji (wraz z nim dotarła też tam pamiątkowa kronika okrętu, która także znajdowała się na U 264).

*     *     *

Członkowie załogi U 460 polegli w dniu 04.10.1943(w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko Imię	Ranga	Data urodzenia	Uwagi
Bartsch, Kurt	MtrOGfr	04.05.1922
Bergbauer, Anton-Franz	OGfr	23.01.1922
Blom, Richard	MtrOGfr	21.04.1923
Budczinsky, Heinz	OMaschMt	13.12.1917
Bürker Dr., Konrad	Mar.Ob.Ass.Arzt.d.R.	05.02.1909
Cleves, Hans	MaschOGfr	27.03.1922
Dettmer, Georg	VerwOGfr	11.03.1921
Dittrich, Walter	BtsMt	21.04.1917
Dominik, Klaus	OLt.ing	01.10.1919	Członek załogi U 622
Dziewior, Heinrich	ObGfr	23.08.1924
Fieger, Hermann	OFkMt	20.11.1921
Franke, Paul	BtsMt	07.04.1921
Fuchs, Siegfried	Lt.z.S.	13.08.1921
Funke, Günther	OMaschMt.	04.05.1918
Glathe, Gerd	MtrOGfr.	10.04.1922
Gross, Walter	Btsm.	17.12.1916
Heidel, Werner	Verw.Mt	04.01.1921
Herzog, Kurt	MtrOGfr	02.04.1920
Hobelsberger, Hans	SanGfr	31.08.1922
Holzapfel, Johann	MaschOGfr	30.09.1922
Horst, Rudi	Maat.	13.06.1919
Hüttig, Walter	MaschMt	10.05.1919
Kick, Helmut	MechOGfr	21.09.1923
Koch, Bruno	ObMt.	09.12.1919
Krocker, Helmut	Gfr.	09.03.1925
Krzistetzko, Friedrich	Gfr.	26.11.1923
Kühl, Herbert	OLt.z.S.	16.12.1910
Kühlewind, Gerhard	OMasch	10.04.1914
Lay, Walter	ObGfr	27.03.1922
Lindacher, Anton	MaschOGfr	26.05.1921
Lohfeld, August	MaschMt	19.04.1920
Mendel, Egon	Gfr.	26.05.1923
Meyer, Gerhard	Gfr.	05.04.1923
Miodda, Erwin	ObGfr	24.02.1922
Müller, Walter	ObMt.	22.06.1919
Müller, Wilhelm	Maat.	17.04.1915
Omerzu Dr.	MSt Arzt.d.R	?
Peters, Erwin	Lt.z.S.	20.07.1917
Philipps, Walter	ObGfr	18.07.1920
Pismiok, Bernhard	ObGfr	08.08.1923
Platz, Edwin	ObGfr	02.04.1922
Rieder, Erich	Gfr.	22.08.1924
Röhsing, Hubert	OFkMt	07.05.1918	Członek załogi U 422
Sammer, Erwin	ObGfr	10.02.1923
Schattschneider, Alfred	Gfr.	31.10.1924
Schneider, Heinz	ObMt.	23.09.1919
Schnoor, Ebe	KpLt.d.R.	22.06.1895
Schott, Karl	ObGfr	22.08.1922
Schülbe, Hermann	Maat.	08.08.1922
Schulz, Hermann	ObGfr	14.06.1923
Speith, Horst	Lt. ing.	14.01.1921
Spek von der, Ernst	Gfr.	21.03.1924
Stoll, Erich	Gfr.	30.09.1919
Teubem, Manfred	ObGfr	29.10.1922
Thorn, Heinrich	Gfr.	14.09.1924
Verge, Wilhelm	StOMasch	18.04.1913
Vossbrink, Emil	OGfr	17.12.1923
Wassermann, R.	ObGfr	21.04.1924
Weiss, Ernst	Gfr.	16.06.1920
Wirth, Franz	ObGfr	21.10.1922
Wolf, Edelbert	Maat.	12.08.1922
Woltersdorf, Heinz	OStrm	23.04.1917
Ziegenhagen, Hans	KpLt.ing.	23.11.1905

*     *     *

Bibliografia:

http://uboat.net

http://www.ubootwaffe.net

http://uboatarchive.net/

http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm

http://www.u-boot-archiv.de/

http://www.u-historia.com/

Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4

Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5

Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300

Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945

Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3

Urbanke Axel - Die Versorger der "Grauen Wolfe"

Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

*     *     *

Poniżej herb: U 460 (źródło http://uboat.net).

Poniżej zdjęcie U 460 w morzu (źródło www.navsource.org).

Poniżej lotnicze zdjęcie U 460 oraz przebywających w jego pobliżu okrętów tuz przed atakiem 04.10.1943 (źródło www.navsource.org).