środa, 22 września 2021

Z cyklu "Flota Polskiej Żeglugi Morskiej" ... cz. 49 -WADOWICE (II)

WADOWICE (II) (IMO: 9488102, MMSI: 311024300, sygnał wywoławczy: C6XW7, bandera: Wyspy Bahama, port macierzysty: Nassau) – masowiec typu „handymax”, zbudowany przez chińską stocznię Xingang Shipbuilding Heavy Industry z Tianjin dla polskiego armatora Polska Żegluga Morska – POLSTEAM ze Szczecina (statek zarejestrowany został na spółkę zależną PŻM – Ares Ten Shipping Ltd.). Matką chrzestną statku została Pani Ewa Filipiak – Burmistrz Wadowic. W pierwszym rejsie masowcem dowodził kpt. Wiesław Cholewa, zaś trasa jego rejsu wiodła do Esperance, Geraldton i Bunbury z których to zabrał minerały, które następnie dostarczył do Rotterdamu.

*     *     *

Historia Budowy

Numer budowy:

345-14

Położenie stępki:

22.07.2006

Wodowanie:

08.01.2010

Zdanie:

30.03.2010

*     *     *

Dane techniczne

Wyporność:

GT: 24.055 / DWT: 38.985 t

Wymiary (d x sz x z):

189,99 x 28,53 m x 10,58 m

Kadłub:

typ: podwójny

materiał: stal

ilość pokładów: 1

Napęd:

1 x 6 cylindrowy silnik diesla Yichang Marine Diesel Engine Plant - Wärtsila NSD 6RTA48T-B – o mocy: 7.368 kW

śruba: 1

Urządzenia pomocnicze:

3 x zespoły prądotwórcze z silnikiem diesla Wärtsila W4L20 – każdy 635 kW

1 x awaryjny zespół prądotwórczy z silnikiem diesla AGCO Sisu 634

Prędkość:

14,0 w.

Ładownie i luki:

liczba: 5/5

wymiary luków:

1 x 16,0 x  16,0 m

3 x 22,3 x 18,0 m

1 x 21,6 x 18,0 m

Pojemność całkowita wszystkich ładowni (m3):

ziarno: 49.031 m3

Pojemność zbiorników:

balast: 22.667,9 m3

paliwo: 1.771 m3

woda pitna: 368 m3

Urządzenia za i wyładunkowe:

4 dźwigi pokładowe Tsuji HDHS3028S każdy o unosie 30 ton

Załoga:

29 os./ pers.

*     *     *

Bibliografia

Gogol Krzysztof, Bohdan Huras – Polska Żegluga Morska Album Floty 1951 – 2012, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdańsk 2012, 2021

www.polsteam.com

www.fleetmon.com

*     *     *

Poniżej: WADOWICE (II) podczas postoju w Stoczni Remontowej Nauta, Gdynia 17.06.2021 rok, zdjęcia: Andrzej Patro (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).





Poniżej: WADOWICE (II) podczas załadunku, Gdańsk 22.06.2021 rok, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).



Aktualizacja 10.10.2022: Poniżej: WADOWICE (II) podczas załadunku, Gdańsk 05.10.2022 rok, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).
 




Aktualizacja 19.10.2022: Poniżej: WADOWICE (II) w Stoczni Remontowej Nauta, Gdynia 17.10.2022 rok, zdjęcia: Andrzej Patro (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).
 



 
Aktualizacja 19.10.2022: Poniżej: WADOWICE (II) w doku pływającym Stoczni Remontowej Nauta, Gdynia 17.10.2022 rok, zdjęcie: Paweł Kaliszuk (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).

Aktualizacja 15.12.2022: Poniżej: WADOWICE (II) podczas załadunku, Gdańsk 10.12.2022 rok, zdjęcia: Waldemar Danielewicz (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).







sobota, 18 września 2021

Z cyklu okręty wojenne ... cz. 71 - USS ARLEIGH BURKE (DDG-51)

USS ARLEIGH BURKE (DDG-51, sygnał wywoławczy: NBRK) - amerykański niszczyciel rakietowy, prototypowa jednostka jednej z najdłuższych w powojennej historii serii okrętów, nazwanej od pierwszej typem Burke. Patronem niszczyciela jest Arleigh Albert Burke (1901 – 1996), oficer Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, weteran walk na Pacyfiku w trakcie II Wojny Światowej ( z tego okresu pochodzi też jego przydomek „31 węzłowy Burke), który zakończył służbę w stopniu Admirała pełniąc obowiązki Szefa Operacji Morskich. W trakcie ceremonii wodowania, która miała miejsce 16 września 1989 roku w stoczni Bath Iron Works w Bath w stanie Maine imię jednostce nadała Pani Roberta Burke, której towarzyszył jej małżonek Arleigh Albert Burke. W Dzień Niepodległości, 4 lipca 1991 roku przy pirsie Nauticusa w Norfolk miała miejsce uroczysta ceremonia wcielenia niszczyciela do służby, która trwa do dnia dzisiejszego. W jej trakcie operujący z bazy w Norfolk okręt odbył jedenaście kilkumiesięcznych tur relokacji – poniżej ich chronologiczne zestawienie:

11.03.1993 – 08.10.1993

Pierwsza tura w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS THEODORE ROOSEVELT (CVN 71); obszar działania Morze Śródziemne, Ocean Indyjski; udział w operacjach Deny Flight i Provide Promise (obie na Morzu Adriatyckim) oraz Southern Watch (Zatoka Arabska).

22.03.1995 - 19.09.1995

Druga tura ponownie w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS THEODORE ROOSEVELT; obszar działania: Morze Śródziemne, Morze Marmara; udział w ćwiczeniach i operacjach: Distant Thunder, Tarpon i Deliberate Force; odwiedzone porty: Rodos, Korfu (oba Grecja), Rota, Palma de Mallorca (oba Hiszpania), Neapol, Catania (oba Włochy), Gibraltar (Wlk. Brytania), Tulon (Francja).

28.11.2000 – 24.05.2001

Trzecia tura w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS HARRY S TRUMAN (CVN 74); obszar działania: Morze Śródziemne i Ocean Indyjski; udział w operacjach i ćwiczeniach: Southern Watch, Arabian Gauntlet; odwiedzone porty: Manama (Bahrain), Abu Dhabi (ZEA – udział w międzynarodowych targach przemysłu obronnego IDEX), Askaz, Antalya (oba Turcja), Gaeta (Włochy), Malaga (Hiszpania), Newport (USA).

07.01.2003 – 11.06.2003

Czwarta tura w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS THEODORE ROOSEVELT; obszar działania: Morze Karaibskie, Morze Śródziemne, Ocean Indyjski; udział w operacjach: Iraqi Freedom (w jej trakcie USS ARLEIGH BURKE wystrzelił łącznie 26 pocisków Tomahawk przeciwko celom w Iraku) oraz działaniach antypirackich w rejonie tzw. Rogu Afryki; odwiedzone porty: Rota i Cartagena (oba Hiszpania).

?.11.2005 – 07.05.2006

Piąta tura w ramach Stałego Zespołu NATO Grupy 2 (SNMG 2), obszar działania: Morze Śródziemne, udział w operacji: Active Endeavour.

09.07.2007 – 19.12.2007

Szósta tura w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS ENTERPRISE (CVN 65); obszar działania: Morze Śródziemne; Ocean Indyjski; odwiedzone porty: Zatoka Suda (Grecja).

25.04.2009 – 21.10.2009

Siódma tura; obszar działania: Ocean Atlantyki, Morze Śródziemne, Ocean Indyjski; udział w ćwiczeniach: Joint Warrior; odwiedzone porty: Dżibuti (Dżibuti), Mombasa (Kenia), Durban, Simon`s Town (oba RPA), Port Louis (Mauritius), Dar es Salam (Tanzania), Algier (Algieria).

30.01.2012 – 31.07.2012

Ósma tura, ponownie w ramach Stałego Zespołu NATO Grupy 2 (SNMG 2), obszar działania: Morze Śródziemne, Ocean Indyjski; udział w operacjach i ćwiczeniach: Ocean Shield, Noble Dina; odwiedzone porty: Palma de Mallorca (Hiszpania), Zatoka Suda (Grecja), Haifa (Izrael), Larnaka (Cypr).

15.02.2014 – 17.10.2014

Dziewiąta tura, obszar działania: Ocean Indyjski, Zatoka Arabska, Morze Czerwone; udział w operacji polegającej na kontroli międzynarodowej żeglugi; odwiedzane porty (niektóre kilkakrotnie): Marsylia (Francja), Khalifa Bin Salman (Bahrain), Mina Zayed, Jebel Ali (oba ZEA), Civitavechia (Włochy), Ponta Delgada (Portugalia)

11.04.2018 – 21.07.2018

Dziesiąta tura; obszar działania (strefa odpowiedzialności 5 i 6 Floty): Morze Śródziemne, Ocean Indyjski, Zatoka Arabska; odwiedzane porty: La Goulette (Tunis), La Valetta (Malta), Rota (Hiszpania).

28.08.2018 – 16.12.2018

Jedenasta tura w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS HARRY S TRUMAN, obszar działania (strefa odpowiedzialności 2 i 6 Floty): Morze Śródziemne; odwiedzone porty (niektóre kilkakrotnie): Halifax (Kanada), Rota (Hiszpania), Zatoka Suda (Grecja), Haifa (Izrael), Larnaka (Cypr)

Oprócz ww. tur niszczyciel pełnił też normalną służbę biorąc udział w szkoleniach i ćwiczeniach (zarówno krajowych jak i międzynarodowych), różnego rodzaju imprezach oraz przechodził remonty i modernizacje. 11 kwietnia 2021 roku USS ARLEIGH BURKE opuścił Norfolk, kierując się do swojej nowej bazy w Rota (Hiszpania), gdzie przybył 27 kwietnia. 3maja niszczyciel wyruszył na swój pierwszy patrol z nowej bazy operując w strefie odpowiedzialności 6 Floty (w jego trakcie uczestniczył wraz z innymi amerykańskimi jednostkami oraz zespołem brytyjskiego lotniskowca HMS QUEEN ELIZABETH (R08) we wspólnych ćwiczeniach Photex oraz odwiedzając niemiecką bazę marynarki wojennej w Kilonii). Obecnie jednostka operuje na Morzu Bałtyckim odwiedzając port w Tallin (Estonia) i Gdyni.

*     *     *

Historia budowy

Numer budowy:

450

Zamówienie:

02.04.1985

Położenie stępki:

06.12.1988

Wodowanie:

16.09.1989

Wcielenie do służby:

04.07.1991

*     *     *

Dowodzący oficerowie

Cdr. John Gabe Morgan Jr.

04.07.1991 – 18.12.1992

Cdr. Lyal Barclay Davidson

18.12.1992 – 27.10.1991

Cdr. Jeffrey Francis Weppler

27.10.1994 – 07.08.1996

Cdr. Mark Edwards Kosnik

07.08.1996 – 03.04.1998

Cdr. Nevin Palmer Carr Jr.

03.04.1998 – 15.10.1999

Cdr. Alan Eugene Eschbach

15.10.1999 – 02.03.2001

Cdr. Robin Ladd Russel

02.03.2001 – 09.08.2002

Cdr. William Claiborne Harris

09.08.2002 – 05.03.2004

Cdr. Charles Lionel Stuppard

05.03.2004 – 26.03.2006

Cdr. Esther Jewel McClure*

26.03.2006 – 21.05.2007

Cdr. Allen Lee Hobbss

21.05.2007 – 22.05.2007

Cdr. Daniel Edward Voth

22.05.2007 – 07.11.2008

Cdr. Brian Christopher Moum

07.11.2008 – 07.05.2010

Cdr. Corey Jason Keniston

07.05.2010 – 02.04.2012

Cdr. Thomas Patrick Moninger

02.04.2012 – 08.11.2013

Cdr. Camille Garrett Flaherty

08.11.2013 – 05.06.2015

Cdr. Thomas E. Myers

05.06.2015 – 14.10.2016

Cdr. Jason Todd Stepp

14.10.2016 – 09.03.2018

Cdr. Errol A. Robinson

09.03.2018 – 08.08.2019

Cdr. John Luther Gaines III**

08.08.2019 – 03.09.2020

Capt. Christopher Geddin Follin

03.09.2020 - ?.01.2021

Cdr. Patrick M. Chapman

?.01.2021 -

* zwolniona z dowództwa po wejściu niszczyciela na mieliznę podczas wchodzenia na wody Zatoki Chesapeake 15.05.2007.

** zwolniony ze służby po utracie u przełożonych zaufania w zdolności do dowodzenia okrętem.

*     *     *

Dane techniczne

Wyporność (pełna):

9.300 t.

Wymiary (d. x sz. z.):

155,30 x 20 x 10 m

Napęd: 

4 turbiny gazowe General Electric LM 2500 – łączna moc 105.000 SHP (78,000 kW) 

2 wały z dwiema 5 skrzydłowymi śrubami nastawnymi

Prędkość:

> 33 węzłów, 

Zasięg:

4.400 mil morskich przy prędkości 20 węzłów,

Wyposażenie elektroniczne:

radar 3D AN/SPY-1D

radar przeszukiwania powierzchni: AN/SPS-67(V)4

radar przeszukiwania powierzchni: AN/SPS-64(V)9

3 radary naprowadzające dla rakiet Standard AN/SPG-62

sonar kadłubowy: AN/SQS-53C

sonar holowany: AN/SQR-19B TACTAS

Systemy walki elektronicznej:

system walki elektroniczej: AN/SLQ-32(V)3

system obrony przed torpedami: AN/SQL-25A Nixie

wyrzutnie dipoli: Mk36  mod. 12

Flary: AN/SLQ-39

Uzbrojenie:

90 komorowa pionowa wyrzutnia rakietowa Mk41 dla pocisków: RGM-109 Tomahawk, RIM-66M Standard, RIM-161 Standard BMD, RIM-162 ESSM (4 pociski na komorę, RUM-139 VL ASROC, RIM-174A Standard ERAM

1 x I działo 5 calowe (127 mm)/62 Mk-45 mod 2

1 x VI lufowy system obrony bezpośredniej Mk15 Block 1A Phalanx kal. 20 mm

1 system obrony bezpośredniej SeaRAM

2 działka automatyczne M242 Bushmaster kal. 25 mm

2 potrójne wyrzutnie torped Mk 32 dla 6 torped Mk-46 i Mk-50

Wyposażenie lotnicze:

pokład lotniczy

Załoga:

370 os.

*     *     *

 

Bibliografia

www.uscarriers.net/ddg75history.htm

http://www.navsource.org

*     *     *

Poniżej: USS ARLEIGH BURKE przybywa do Gdyni, 17.09.2021 r., zdjęcia Andrzej Patro, Witold Tylec (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).




















 


Poniżej: USS ARLEIGH BURKE przy Nabrzeżu Francuskim w Gdyni, 17.09.2021 r., zdjęcia Andrzej Patro (aby powiększyć kliknij na zdjęcie).