USS GETTYSBURG
CG 64 (Sygnał Wywoławczy: NGTB) – amerykański krążownik rakietowy typu Ticonderoga (wersja
Flight II, Baseline 3) zbudowany przez położoną w Bath w stanie Maine stocznię Bath Iron
Works. Nazwa krążownika upamiętnia bitwę pod Gettysburgiem, która miała miejsce
w dniach 1 ÷ 3 lipca 1863 roku podczas Amerykańskiej Wojny Domowej. Matką
chrzestną jednostki jest Pani Julie Nixon–Eisenhower, córka Prezydenta Richarda
Nixona i małżonka Pana Davida Eisenhowera. 22 czerwca 1991 roku w trakcie
mającej miejsce w Filadelfii uroczystości krążownik został wcielony do służby,
zaś cztery dni później, 26 czerwca po raz pierwszy zawinął do swojej bazy
operacyjnej w Mayport na Florydzie. 7 października 1992 roku USS GETTYSBURG
wyruszył na swoją pierwszą turę relokacji, wchodząc w skład Grupy Bojowej
lotniskowca USS JOHN F KENNEDY. Głównym obszarem działania grupy był basen
Morza Śródziemnego a szczególnie rejon Morza Adriatyckiego i wsparcie operacji Provide
Promise (Wojna w Bośni i Hercegowinie). W trakcie tej tury, oprócz wspomnianych
już działań na Adriatyku okręt uczestniczył też w ćwiczeniach: Seawind i Distant
Thunder oraz odwiedził następujące porty: Neapol (Włochy), Alexandria (Egipt –
postój na redzie), Triest (Włochy), Tulon (Francja), Zatoka Suda na Krecie
(Grecja), Zatoka Augusty na Sycylii (Włochy), Antalya (Turcja). 7 kwietnia 1993
roku okręt powrócił do bazy kończąc sześciomiesięczną turę w strefie
odpowiedzialności 6 Floty. 7 października 1993 roku USS GETTYSBURG wraz z
zaokrętowanym na nim 48 dywizjonem śmigłowców z. o. p. opuścił Mayport, by
zgodnie z rozkazem wziąć udział w operacji skierowanej przeciwko przemytnikom
narkotyków. 15 października krążownik oraz inne jednostki USN zostały tymczasowo
skierowane do wsparcia operacji Support Democracy tj. kontroli przestrzegania
nałożonego przez ONZ embarga na niektóre towary sprowadzane przez Haiti. Po
zakończeniu tych działań krążownik powrócił do „polowania” na przemytników. 20
listopada załodze USS GETTYSBURG udało się przechwycić łódź SHADOW z ładunkiem
2 ton kokainy, którą to następnie przekazano kolumbijskim władzom. Do bazy
krążownik powrócił 1 grudnia. 23 maja 1994 roku okręt opuścił Mayport udając się
na drugą stronę Atlantyku, by wziąć udział w dorocznych bałtyckich ćwiczeniach Baltops
1994. W trakcie wykonywania tego zadania okręt odwiedził następujące porty:
Kilonię (Niemcy), Sztokholm (Szwecja), Gdynię, Oslo (Norwegia) i Amsterdam
(Holandia), powracając do bazy 16 lipca. 17 października tego samego roku USS
GETTYSBURG wyruszył na swoją drugą turę relokacji, wchodząc w skład Grupy
Bojowej lotniskowca USS DWIGHT D. EISENHOWER, której zadaniem było operowanie na
wodach Morza Arabskiego i Zatoki Perskiej. W trakcie drogi do wyznaczonego rejonu
operacyjnego krążownik odwiedził porty: Simonstown (RPA) i Mombasa (Kenia). 30
listopada USS GETTYSBURG wraz z fregatą USS HALYBURTON został skierowany na
pomoc płonącemu w odległości 130 Mm na wschód od wybrzeży Somalii
wycieczkowcowi ACHILLE LAURO, z którego pokładu przejęto ponad 800 osób. Po
zatonięciu statku, co miało miejsce 2 grudnia krążownik skierował się do portu
Dżibuti, gdzie 4 grudnia wyokrętowano na ląd podjętych rozbitków. Dalsza część
tury przebiegała już bez większych wydarzeń, zaś urozmaiceniem monotonii
codziennej służby były wizyty w portach: Manama (Bahrajn), Jebel Ali (ZEA), Dubaj
(ZEA), Jeddah (Arabia Saudyjska), Hurghada (Egipt) i Civitavecchia (Włochy). Do
bazy krążownik powrócił 20 kwietnia 1995 roku. 1 sierpnia tego samego roku
krążownik zmuszony był opuścić Mayport w związku z ostrzeżeniem o nadciągającym
huraganie Erin. 28 czerwca 1997 roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją trzecią
turę relokacji wchodząc w skład Grupy Bojowej lotniskowca USS ENTERPRISE. Przez
pierwsze dwa miesiące tury głównym obszarem działania grupy był basen Morza
Śródziemnego, gdzie w dniach 16 – 19 lipca, operując na Morzu Adriatyckim wspierała
ona operację Decisive Endeavor. W trakcie pobytu na Morzu Śródziemnym krążownik
odwiedził porty: Palma de Mallorca (Hiszpania), Villafranche-sur-Mer (Francja –
postój na kotwicy), Hajfa (Izrael), Zatokę Suda na Krecie oraz wziął udział w
ćwiczeniach: Juniper Hawk, JAWS I. Kolejnym akwenem na którym podczas tej tury operowała
grupa był obszar Morza Arabskiego i Zatoki Perskiej. Podczas pobytu w tamtym
rejonie USS GETTYSBURG odwiedził porty Jebel Ali (ZEA – wizyta wymuszona
potrzebą naprawy generatora turbiny gazowej nr 1), Manama (Bahrajn) oraz wziął
udział w ćwiczeniu Gulfex 97-1. W drodze powrotnej do kraju krążownik odwiedził
Neapol zaś 20 grudnia dotarł ostatecznie do Mayport, kończąc trwającą prawie 5
miesięcy turę relokacji w strefie odpowiedzialności 5 i 6 Floty. 6 listopada
1998 roku USS GETTYSBURG, ponownie w składzie Grupy Bojowej lotniskowca USS
ENTERPRISE wyruszył na swoją czwartą turę relokacji kierując się na wody Morza
Arabskiego i Zatoki Perskiej. W okresie 16 – 20 grudnia, w ramach 70 godzinnej
operacji Desert Fox (skierowanej przeciwko obiektom związanym z produkcją broni
ABC przez Irak) krążownik, w trakcie pierwszej nocy jej trwania wystrzelił
łącznie 69 pocisków manewrujących Tomahawk, po czym przeszedł do działań
związanych z zapewnieniem osłony przeciwlotniczej oraz kontroli żeglugi. W
styczniu 1999 roku USS GETTYSBURG wraz z resztą zespołu pojawił się na Morzu
Adriatyckim, biorąc udział w operacji Deliberate Force, która związana była z
konfliktem w Kosowie. Po powrocie do kraju krążownik przeszedł 9 miesięczny
remont w stoczni Newport News, powracając do bazy w Mayport w dniu 8 czerwca
2000 roku. 25 kwietnia 2001 roku USS GETTYSBURG, po raz trzeci w składzie Grupy
Bojowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na swoją piątą turę relokacji,
kierując się na wody Morza Śródziemnego. W trakcie jej trwania odwiedzono
porty: Mehon (Hiszpania), Civitavecchia, Malaga, Rota (oba Hiszpania), Marsylia
(Francja), Split (Chorwacja), La Valletta (Malta), Rodez (Grecja), Aksaz
(Turcja), La Maddalena (Włochy), Gibraltar (Wielka Brytania) oraz wzięto udział
w międzynarodowym ćwiczeniu pk. Tarpoon. 24 października powrócono do bazy w
Mayport, kończąc trwającą sześć miesięcy turę relokacji. 16 marca 2002 roku
krążownik zabezpieczał testowe wystrzelenie międzykontynentalnego pocisku
balistycznego D-5 z przylądka Canaveral. 2 września 2003 roku USS GETTYSBURG,
ponownie w składzie Grupy Uderzeniowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na
swoją piątą turę relokacji. W trakcie jej trwania operujący na Bliskim
Wschodzie okręt wspierał operacje: Iraqi Freedom i Enduring Freedom oraz
odwiedził porty: Manama, Jebel Ali, Neapol i Malaga. 1 grudnia z centrum
bojowego krążownika, po raz pierwszy w historii podczas pobytu na morzu sterowano
zdalnie sterowaną łodzią półsztywną Spartan Scout. 27 lutego 2004 roku okręt powrócił
do bazy kończąc trwającą sześć miesięcy turę w strefie odpowiedzialności 5 i 6
Floty. W czerwcu i lipcu 2004 roku krążownik uczestniczył w dwóch
międzynarodowych ćwiczeniach, jednym wspólnie z Royal Navy na wodach Północnego
Atlantyku i drugim pk. Majestic Eagle u wybrzeży Maroka. W listopadzie 2005
roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją szóstą turę relokacji, tym razem będąc
skierowanym do działań przeciwko przemytnikom narkotyków, operujących w strefie
odpowiedzialności 4 Floty. W trakcie tych działań załodze krążownika, wspartej
oddziałem Coast Guardu udało się przechwycić 7 jednostek przemytników,
przejmując ładunek łącznie 28 ton narkotyków (kokaina i heroina). 4 kwietnia
2006 roku okręt powrócił do Mayport po sześciu miesiącach spędzonych w morzu
(urozmaiceniem były wizyty w portach: Cartagena (Kolumbia) i Willemstad
(Holenderskie Antyle), gdzie wzięto udział w trzydniowych dorocznych dniach
Karaibskich Marynarek Wojennych). 6 lipca 2007 roku USS GETTYSBURG, ponownie w
składzie Grupy Uderzeniowej lotniskowca USS ENTERPRISE wyruszył na swoją siódmą
turę relokacji, kierując się w rejon Bliskiego Wschodu. 19 grudnia tego samego
roku okręt powrócił do Mayport, po ponad pięciu miesiącach spędzonych w morzu.
W czerwcu 2008 roku okręt uczestniczył w dorocznych bałtyckich ćwiczeniach
Baltops 2008 odwiedzając m.in. port w Gdyni. 21 lutego 2009 roku USS GETTYSBURG
opuścił Mayport, by w ramach ósmej tury relokacji, będąc w składzie Grupy
Uderzeniowej lotniskowca USS DWIGHT D. EISENHOWER prowadzić działania w strefie
odpowiedzialności 5 Floty (Zatoka Adeńska, Morze Arabskie, Ocean Indyjski). Do
bazy okręt powrócił 25 lipca, kończąc trwającą pięć miesięcy turę, podczas
której prowadził m.in. działania antypirackie w Rogu Afryki oraz odwiedził
porty: Mombasa i Port Victoria (Seszele). 10 maja 2011 roku krążownik wyruszył
na swoją dziewiątą turę relokacji w strefie odpowiedzialności 5 i 6 Floty. W
jej trakcie wzięto udział w ćwiczeniach Saxon Warrior oraz odwiedzono porty:
Devonport (Anglia), Benidorm (Hiszpania – okręt stanął na kotwicy), Neapol,
Khalifa Bin Salman Port (Bahrajn), Manama, Jebel Ali, Malaga. 8 grudnia USS
GETTYSBURG powrócił do Mayport, kończąc siedmiomiesięczną turę relokacji. 17
października 2012 roku krążownik skierował się na wody europejskie by wziąć
udział w międzynarodowym ćwiczeniu Joint Warrior 12-2 (1-10 października)
odwiedzając przed i po porty Clyde i Portsmouth. Do bazy powrócono 31
października. 22 lipca 2013 roku USS GETTYSBURG wyruszył na swoją 10 turę
relokacji (ze względu na problemy z budżetem federalnym wyjście to zostało
opóźnione o pół roku), wchodząc w skład skierowanej na Bliski Wschód Grupy
Uderzeniowej lotniskowca USS DWIGHT D. EISENHOWER. 18 kwietnia 2014 roku okręt
powrócił do bazy, kończąc trwającą dziewięć miesięcy turę, podczas której m.in.
odwiedził porty: Marsylia (Francja), Khalifa Bin Port, Muskat (Oman) i Tulon. W
2015 roku rozpoczął się remont główny oraz modernizacja krążownika w ramach
programu mającego wydłużyć jego okres eksploatacji, który prowadzi należąca do
Bae Systems stocznia w Norfolk (na miejsce prac okręt trafił z Mayport idąc na
holu okrętu ratowniczego USNS GRAPPLE). Na chwilę obecną USS GETTYSBURG nie
powrócił jeszcze do służby.
* *
*
Historia
budowy
|
Położenie
stępki:
|
17.08.1988
|
Wodowanie:
|
22.07.1989
|
Wcielony
do służby:
|
22.06.1991
|
SLEP
(Service Life Extension Program)
|
2015 – 2022
|
* *
*
Dowódcy
okrętu
|
22.06.1991
– 07.05.1993
|
Capt. John
M. Langknecht.
|
07.05.1993
– 26.05.1995
|
Capt. Peter
Raymond Smith
|
26.05.1995
– 31.01.1996
|
Capt.
Henry George Ulrich III
|
31.01.1996
– 17.01.1998
|
Capt. John
Michael Kelly
|
17.01.1998
– 11.08.1999
|
Capt.
Jacob Lawrence Shuford
|
11.08.1999
– 01.02.2001
|
Capt. David
Clyde Beam
|
01.02.2001
– 17.09.2002
|
Capt.
Dennis T. Stokowski
|
17.09.2002
– 08.10.2004
|
Capt. Edward
S. Hebner
|
08.10.2004
– 02.06.2006
|
Capt.
Philip Scott Davidson
|
02.06.2006
– 07.11.2007
|
Capt. Bill
McQuilkin
|
07.11.2007
– 13.11.2009
|
Capt.
Richard A. Brown
|
13.11.2009
– 08.09.2011
|
Capt.
Patrick Owen Shea
|
08.09.2011
– 21.03.2013
|
Capt.
Robert N. Hein
|
21.03.2013
– 27.03.2015
|
Capt.
Charles Bradford (Brad) Cooper II
|
27.03.2015
– 30.09.2015
|
Capt. John
Rudolph Schmidt
|
30.09.2015
– 30.04.2018
|
Lt. Cmdr.
Steven C. Puskas
|
30.04.2018
– 19.03.2021
|
Capt.
Corey Keniston
|
19.03.2021
–
|
Capt.
Megan Ann Thomas
|
* *
*
Dane
techniczne
|
Wyporność:
|
normalna: 9.600 t.
|
pełna: 10.450 t.
|
Wymiary (d. x sz. x z.):
|
173 x 16,8 x 10,2 m
|
Kadłub:
|
stalowy, podzielony na grodzie
sekcyjne i wodoszczelne, dodatkowo wzmocniony osłonami kevlarowymi
|
Napęd:
|
4 turbiny gazowe General Electric
model LM 2500 o łącznej mocy 64.131 kW z dwustopniowymi przekładaniami
redukcyjnymi
|
2 wały napędowe z 2 pięciopłatowymi
śrubami nastawnymi o średnicy 5 m
|
Prędkość:
|
> 33 w.
|
Stery:
|
2 niezależne płetwy sterowe
|
Urządzenia pomocnicze:
|
3 turboagregaty AG9140 (440V, 60
Hz) o mocy 2.500 kW każdy
|
3 generatory gazowe o mocy 3.000
kW
|
Zasięg:
|
przy prędkości 20 w. 6.100 Mm
|
Wyposażenie elektroniczne:
|
zintegrowany system AEGIS na który
składają się 4 radary wielofunkcyjne: AN/SPY-1D
|
1 radar nawigacyjny: AN/SPS-73(V)12
|
uniwersalny radar obserwacji
nawodnej i kierowania ogniem: AN/SPQ-9B
|
system kierowania ogniem Mk 99 z czterema
iluminatorami: AN/SPG-62 STAMO
|
system łączności i komunikacji
satelitarnej AN/WSC-9 SATCOM
|
system wymiany danych taktycznych
NTDS (Link 11, Link 4A, Link 16 i Link 22)
|
lotnicza radiolatarnia: AN/URN
TACAN
|
zintegrowany system walki
podwodnej AN/SQQ 89A(V)15
|
sonar kadłubowy: AN/SQS-53C/D
|
sonar holowany: AN/SQR-19B ITASS/
AN/SQR-20 MFTA
|
System walki elektronicznej:
|
AN/SLQ-32 SEWIP Block 2
|
system obrony przed torpedami:
AN/SQL-25 Nixie
|
2 wyrzutnie systemu Mk36 SRBOC dla
pozornych celów powietrznych Mk.245 GIANT kal. 130 mm
|
6 x II wyrzutni Mk 169 dla
pocisków Nulka
|
system zakłócania AN-SLQ039 Chaff
Buoys
|
Uzbrojenie:
|
2 x 61 komorowe pionowe wyrzutnie
Mk41 dla pocisków: SM-3 Block IA/Block II, SM-6 RIM 174 ERAM, RIM-ESSM 162
Block 2, RGM-109 Block III/Block IV, RUM-139C VL ASROC
|
2 czteroprowadnicowe wyrzutnie Mk
141 dla rakiet przeciwokrętowych RGM-84 Harpoon Block II
|
2 pojedyncze uniwersalne armaty L/54
Mk 45 Mod. 2 – kal. 127 mm
|
2 pojedyncze armaty automatyczne
Mk 25 Mod. 2 Typhoon – kal. 25 mm
|
2 zestawy obrony bezpośredniej Mk
15 Phalanx Block 1B – kal. 20 mm
|
2 trzyrurowe wyrzutnie torpedowe Mk
32 kal. 324 mm dla torped Mk 50
Barracuda lub Mk 54 MAKO
|
Wyposażenie lotnicze:
|
pokład lotniczy i hangar dla dwóch
śmigłowców Sikorsky MH-60R Seahawk z systemem AN/SQQ-28 LAMPS III Block II i
RAWS, dwa – trzy bezzałogowce latające MQ-8 Fire Scout
|
Załoga:
|
330 – 30 oficerów, 300 podoficerów
i marynarzy
|
* *
*
Bibliografia
|
Sławomir J. Lipiecki
„Symbol siły US Navy – krążowniki typu Ticonderoga” cz, 1, 2 Morza Statki i
Okręty 03-04/2020, 05-06/2020
|
www.uscarriers.net
|
www.navsource.org
|
* *
*
Poniżej:
USS GETTYSBURG przy Nabrzeżu Francuskim, Gdynia czerwiec 2008 rok (aby powiększyć
kliknij na zdjęcie).